Zaterdag
Vandaag is Rick er eerder uit dan ik, maar om kwart over acht dwing ik mezelf op te staan. De zon schijnt zo vrolijk de kamer binnen. Eindelijk zal het ook echt zomers worden vandaag.
Rick laat Orion even uit en dan gaan we koffies halen bij Starbucks. Als ontbijt bestellen we omeletten van The Virginian. Zo grappig dat we nooit bij dit restaurant aten en nu hun omeletten ontdekt hebben. Die van mij is met ham, tomaat, champignons en spinazie en Rick heeft volgens mij alle mogelijke ingredienten in die van hem.
Thuis deel ik mijn omelet door midden, de andere helft eet ik dan wel over een aantal dagen. We eten buiten op het deck, heerlijk! Hier heb ik zo naar uitgezien! De komende week zal de temperatuur niet meer onder de 20 graden duiken.
Rick gaat het gras maaien wat hard nodig is. Ik doe mijn cardio op het deck, zoals altijd genietend van het gezang van de cardinaaltjes en de zoemvleugeltjes van de kolibrietjes, die telkens komen drinken. Ik heb daarvan het mannetje nog niet gezien, maar de twee vrouwtjes wel.
We hebben beiden zin om eens wat anders te zien dan Vienna en besluiten naar Washington te rijden om daar lunch te halen. Bij het zicht van het Lincoln Memorial als je de brug van de Potomac over bent gaat mijn hart weer open. Wat mis ik het om in de stad te zijn en rondleidingen te geven! Ik word er melancholiek van.
We dachten dat we in Chinatown met zijn vele restaurantjes wel ruime keuze zouden hebben, maar heel veel is dicht. Gelukkig zie ik dat Clyde's wel open is met een heerlijk menu. Dat is mijn keuze!
Maar eerst wil Rick zijn salade van Chipotle halen. Ik vind deze restaurant keten drie keer niets en al helemaal niet als alle mensen, die met het voedsel bezig zijn, hun mondkapje compleet verkeerd "dragen". Ze hadden er net zo goed geen kunnen op hebben.
Bij de ene hangt het onder zijn kin en de andere heeft haar mond maar nauwelijks bedekt. Ik vind hun eten altijd al misselijkmakend, maar nu nog meer. Deze keten is ook erg in de problemen gekomen door uitbraken van de salmonella bacterie, die in hun sla zat. Rick vindt het echter allemaal prima en bestelt vrolijk zijn salade.
Bij Clyde's is het allemaal heel goed geregeld en ik bestel een Maryland krab soep, tomatensoep met groentes en krab, en een soft shell crab broodje zonder brood, die met een heel lekkere groene salade wordt geserveerd. Ik zou er bijna speciaal voor naar de stad rijden, zo verrukkelijk is het!
Na het eten besluiten we een wandeling op de Mall te gaan maken, hopend dat de beeldentuinen op zijn. Dat is niet het geval, maar sommige beelden kunnen niet afgesloten worden en de prachtige rozentuin ook niet.
Er is redelijk wat volk op de been, maar alles is hier zo uitgestrekt dat het makkelijk afstand houden is. De sfeer is echter gewoon te rustig. Washington is al nooit de bruisende stad, die New York is, wat ik helemaal prima vind, maar nu is alles zo uitgestorven behalve de wandelaars.
Op de terugweg halen we wijn bij Total Wine & More en een klein flesje bourbon bij de ABC slijter. Een kennis in Vienna vroeg namelijk of ik interesse had in verse munt en stelde voor er een mint julep mee te maken. Laat dat nou een van mijn favoriete cocktails zijn!
We voeren het adres van mijn kennis in de GPS en het zakje met munttakjes ligt op haar auto. We hebben nog nooit thuis mint juleps gemaakt en zoeken het recept op. Het blijkt heel makkelijk, 8 muntbladeren en anderhalve theelepel wat ze hier simple syrup noemen en 60 milliliter bourbon over ijs.
We houden vanavond buiten op het deck ons happy hour met een paar in stukjes gesneden haringen als borrelhapjes. Wat een luxe, we waren telkens zo jaloers op Christine en Chuck die tijdens onze gezamenlijke happy hours zaten. Eindelijk zijn wij ook aan de beurt.
Voor ons avondeten halen we sushi en sashimi van Yama. Dat restaurant is na een tijdje gesloten te zijn geweest weer open voor afhalen en het is een van onze stamrestaurants dus we willen ze steunen. Na een warme dag als vandaag is koud avondeten ook erg lekker.
Na de stad weer ervaren te hebben vandaag wil ik er vaker heen en misschien gewoon mijn rondleiding doen zonder mensen. Zo krijg ik mijn stappen bijeen met veel mooiere dingen om te zien.
Zondag
De zon van gisteren is weer achter de wolken verdwenen en door de donkere kamer staan we pas om half negen op. Ik weet het, voor veel mensen echt niet laat, maar voor ons doen wel. Het is Orions vierde verjaardag alweer vandaag!
Rick en ik halen ons ontbijt en koffies van Starbucks en na het eten is het alweer tijd voor mijn wekelijkse Zoom met mijn broers en zussen. Het blijft leuk elkaar weer even te zien en bij te praten. We hebben allemaal goede en slechte dagen en de steun is dan fijn.
Rick is inmiddels begonnen onkruid te wieden in de tuin. Dat is goede beweging voor hem, maar vrijwel onbegonnen werk. Hopelijk kunnen we onze gewoonlijke tuinman overhalen om half juni, wanneer hij beloofde tijd te hebben, het allemaal weer fatsoenlijk te maken.
Na mijn 10000 stappen op het deck gedaan te hebben frissen we ons beiden op en gaan lunch halen van Cava in het Mosaic District. Daar is het drukker dan we de afgelopen weken hebben gezien, maar misschien is dat omdat er markt is.
Die is heel streng met hoeveel mensen langs de kraampjes mogen lopen wat wachtrijen creeert, maar wel bijna twee meter tussen iedere wachtende en iedereen een mondkapje op. Je kunt niet voorzichtig genoeg zijn, vinden wij.
Thuis eten we de salades op en gaan dan ondanks de bewolking wel buiten op het deck zitten lezen en computeren. Het is er warm genoeg voor. Een ontspannen middag wordt het zo en tegen vieren besluiten we een film te gaan kijken.
Dit keer wordt het een oudere; The Heist uit 2011 met Ben Stiller en Eddy Murphy. Bepaalde delen van de film komen ons bekend voor dus we hebben hem toen vast ook al gezien. Verder is het verhaal helemaal nieuw voor ons.
Voor mij zijn de meeste films na enige tijd weer uit mijn geheugen verdwenen. Ik ben dan ook slecht in film trivia. Rick is er vele malen beter in, maar ook hij herinnert zich niet elke film, die hij ooit gezien heeft (veel meer dan ik).
Voor ons avondeten wilden we Libanees eten bestellen, maar de keuken van dat restaurant gaat op zondag heel vroeg dicht. We bewaren dat dan wel tot morgen en Rick gaat naar The Fresh Market om iets lekkers zelf te maken vanavond. Dat wordt biefstuk met asperges en bloemkool puree. Rick maakt de biefstuk met zijn "reverse sear" techniek .
Voor Orion heeft Rick ook een feestmaal meegenomen. Biefstuk en groentes van een van de verse hondenmaaltijd bedrijven. Orion maakt er korte metten mee, duidelijk een fijne verjaardag voor hem.
En zo eindigt weer een gezellig weekend, al voelde ik me vandaag wat down. Ik zie zoveel mensen om me heen moeilijkheden hebben en dat weegt toch wel zwaar. We krijgen regelmatig updates van Lisa over Dad. Er is niet veel verandering tot nu toe.
Lisa blijft nog tot woensdag en maakt Dads huis klaar om te verkopen. Het is geen groot huis, maar er zijn jaren van herinnneringen voor haar om doorheen te spitten. Lisa is veel beter in dat allemaal organiseren dan Rick dus ik denk dat dit heel veel tijd gaat besparen straks.
Rick is alleen bang dat Dad zich opeens goed genoeg zal voelen om nog even naar zijn huis te gaan en dan zal hij alles al opgeruimd zien. Dad leek in januari zo stoicijns over de realiteit van het einde van zijn leven, maar nu het bewaarheid wordt komen er toch veel emoties bij kijken. Moeilijk, hoor!
Morgen is er nog een vrije dag voor ons. We zouden gewoonlijk in onze timeshare in North Carolina zijn, maar die is nog niet open (niet dat we daar ons geld voor terugkrijgen). We zouden waarschijnlijk toch niet gegaan zijn want willen onze buren niet met Orion opzadelen. Maar ik mis het wel een beetje.
Allemaal een heel fijne week gewenst en ik zal een aantal van jullie weer "in levende lijve" via video bellen zien.
6 reacties:
Wat heerlijk dat je weer even de stad in kon! DC blijft zo’n mooie stad. Ik zag je foto’s en zuchtte tegen Dennis dat wanneer dit allemaal voorbij is, ik echt een weekend naar DC wil. Wat knap, trouwens, dat Lisa dat allemaal aankan nu. Ik zou het daar toch echt wel heel erg moeilijk mee hebben denk ik. Sterkte voor Rick ook - dit blijft natuurlijk ontzettend lastig.
Oh ja! En een happy birthday voor Orion!!
Groetjes,
Judith
Zo'n Mint Julep klinkt lekker! Ik heb nog ergens munt in mijn tuin staan.
Wat moeilijk voor Lisa om alleen het huis te moeten opruimen. Ik vond het verschrikkelijk om te doen bij mijn zus. Een half jaar later kom ik erachter dat we veel te weinig hebben achtergehouden.
Het is voor je schoonvader ook moeilijk, je weet dat je einde nadert en zeker als je nog helder bent lijkt me dat verschrikkelijk, ongeacht je leeftijd.
Het blijft ook een vreemde ervaring om in een rustige stad te lopen. Het geeft wel mooie foto's.
Fijne maandag.
Ja, het zijn niet de beste tijden nu en al helemaal niet voor jullie.
Wat een ongelooflijk zware taak voor Lisa. Krijgt ze hulp van haar
man en Carol? Heel moeilijk dat je schoonvader er nog niet in kan
berusten. Kan me het ook zo helemaal voorstellen.
Ik heb nog een kijktip voor wat afleiding: DNA Onbekend. Het gaat over
mensen die er bijvoorbeeld aan twijfelen of hun vader wel echt hun vader is
door bepaalde opmerkingen of dat ze een wel heel ander uiterlijk hebben.
Het verhaal wordt verteld, ook met beelden van bijvoorbeeld hun ouderlijk
huis en aan het eind komt de uitslag van de test. Het is heel integer
gemaakt.
Leuk dat jullie naar Washington zijn geweest. Even een andere maar toch vertrouwde omgeving. Ik snap dat je het mist en blij werd er weer te zijn.
Wat een feestmaal had Orion voor zijn verjaardag. Daar zal hij flink van gesmuld hebben.
Fijne Memorial Day met hopelijk mooi weer.
Wij hebben voor morgen een bootje gehuurd bij Zeewolde en gaan lekker het Eemmeer op.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je de stad hebt gemist! Goed idee om je rondleidingen zelf te gaan wandelen, zeker als het makkelijk kan qua afstand houden. Dat zou ik ook doen als ik zo dichtbijt zou wonen! Ik vond DC zo'n leuke stad. Er is voor ieder wat wils en een hele fijne sfeer. De bezienswaardigheden in DC gaan volgens mij nooit vervelen, ik blijf de foto's die je altijd plaats namelijk leuk vinden, ook als ik dingen al vaker op de blog voorbij heb zien komen.
Ik heb met Dad te doen. Ik kan me niet voorstellen hoe het voelt als je weet dat het elk moment voorbij kan zijn. En dan te bedenken dat vorig jaar januari hij tijdens jullie bezoek aan Michigan zo optimistisch was dat hij het zelfs had over weer in zijn huis wonen. Wat een verdrietig idee dat hij misschien nog afscheid gaat nemen van zijn huis. Ergens hoop je dat dat niet meer zal lukken, om hem die eventuele pijn te besparen, maar aan de andere kant hield hij zo van dat uitzicht op het meer dat het hem misschien wel goed doet als hij afscheid kan nemen. Een zware taak voor Lisa. Gelukkig kunnen Rick en jij haar op afstand steunen.
Ik hoop dat jullie ondanks de zorgen om Dad een fijne Memorial Day hebben gehad samen.
@Judith - Ja, Lisa is erg sterk, ik vind het ook knap.
@Anja - Oei, wat naar dat jullie niet genoeg hebben achtergehouden. Lijkt me ook heel moeilijk te beslissen.
@Marion - Nee, mijn zwager is bij zijn eigen moeder. Zijn vader is net overleden en nu heeft zijn moeder agressieve borstkanker :(. Carol heeft het al zwaar genoeg met het verzorgen van Dad. Lisa doet het dus alleen. Dank voor de kijktip!
@Petra - Oh, dat klinkt echt heel leuk!
@Hester - Dat was deze januari, al lijkt het al eeuwen geleden. Lisa is echt een go getter en heeft al heel wat voor elkaar gekregen. Morgen komt Carols dochter om voor de twee te zorgen want Lisa vertrekt woensdag.
Een reactie posten