Over een natte woensdag

Vannacht hoorde ik de regen al op het dak en dat zet niet aan tot vroeg opstaan. Al ben ik wel wakker om zeven uur, ik blijf nog een tijdje doezelen. Toch ben ik nog voor achten beneden.

Rick heeft mijn koffie al klaarstaan en ik roerbak de overgebleven cantharellen en tomaat en pocheer een ei in de magnetron. Rick merkt op dat hij het bewonderenswaardig vindt dat ik iedere ochtend een gekookt ontbijt maak. Hij eet gewoon cereal. 

Mijn ontbijt neemt nauwelijks tijd en is dan zo smakelijk! Voor mij is iedere maaltijd, zeker op een regenachtige dag met veel pijn, een hoogtepunt. Geen wonder dat ik het actiefste lid van de Vienna VA Foodies Facebook groep ben. 

Vanochtend heb ik geen puf om al aan mijn sporten te beginnen voor we naar Starbucks gaan. Rick besluit zijn auto te nemen en te zien hoe chaufferen gaat. Het is zijn linker knie, die geopereerd is, dus het gaat prima. Met onze koffies keren we weer huiswaarts. 

Als het hier regent, dan plenst het ook. Er wordt vandaag 75 millimeter regen verwacht en de overstromingwaarschuwingen vliegen ons om de oren. Bepaalde wegen in en rond Vienna worden met zulk weer altijd onbegaanbaar. 

Zin in sporten heb ik absoluut niet, maar ik zoek toch de elliptische machine op. Niets doen op zo'n dag resulteert enkel in meer pijn. Als ik zo'n tegenzin voel, laat ik mezelf toe een half uur te doen en als ik dan niet meer wil is het genoeg. 

Meestal ga ik, als ik eenmaal bezig ben, toch door. Zo ook vandaag en in een uur en vijf minuten heb ik mijn 10000 stappen doel bijna gehaald. Daar ben ik toch best trots op en mijn lichaam is er blij mee. 

De afgelopen dagen kwam het regelmatig voor dat vogeltjes tegen onze schuifdeur aanvlogen. De andere twee panelen zijn waar de voeders hangen. Natuurlijk wil ik het niet op mijn geweten hebben dat een vogel zijn nek breekt tegen ons glas. Daartegen heb ik doorzichtige vogelstickers besteld, zodat het niet meer een doorzichtig geheel is. 

Als ik de garagedeur opendoe om mijn lunch te halen, valt het me op dat de kleuren ook in de regen nog mooi zijn. Ik haal een zoodles gerecht met spinazie, tomaat, champignons en gruyere van Noodles & Company. Perfect voor een regenachtige dag, al is het met 20 graden helemaal niet koud. 

Christine belt net als ons schoonmaakbedrijf komt. Ik doe Orion in zijn bench en klets dan in alle rust in mijn auto verder. Christine en ik zijn nooit uitgepraat, maar na een uur is het tijd om onze middagplannen uit te gaan voeren. 

Voor mij betekent dat een boodschappenlijstje afwerken. Eerst rijd ik naar de Walgreens drive thru om een recept voor Rick af te halen. Dat blijkt echter bij de Walgreens in Vienna te liggen, zucht! Dan rijd ik daar maar heen in de hoop niet met de amoebe te hoeven converseren. Gelukkig is het een vriendelijke medewerkster, die me helpt. 

Dan ga ik naar de Giant, waar ik onder anderen op Saskia's verzoek gingerbread Oreo koekjes tracht te vinden. Ze hebben allerlei smaken, maar net niet die. Vervolgens probeer ik het bij The Fresh Market en Paddington gaat met me mee. Hier hebben ze zelfs helemaal geen Oreo's.

Bij de Whole Foods koop ik een melange van paddenstoelen voor mijn ontbijt de komende paar dagen. Dan rijd ik door de alweer plenzende regen naar de Safeway voor die Oreo's. Ook hier hebben ze ze niet, dus ik raad Saskia aan ze bij haar Kroger te kopen en voor Thanksgiving mee naar huis te nemen. Katja leek er ook wel erg in geinteresseerd. 

Op onze Arlo webcams zie ik dat de schoonmaakploeg net vertrekt, dus perfecte timing. Rick denkt zelfs dat ik ergens heb gewacht tot ze klaar waren, maar daar heb ik niet eens tijd voor gehad. Ik was nog van plan wat Pokemon Go te spelen. 

Met zo'n donkere dag gaan de kaarsen aan en ik kijk een aantal afleveringen van Schitt's Creek. Het verbaast me dat Netflix Nederland dat niet heeft. Het is zo'n populaire serie hier en hilarisch, precies goed voor deze tijd.

Voor ons avondeten bestellen we van Viet Aroma. Dit restaurant willen we zeker steunen, want hun eten is voortreffelijk. Ik kies mijn gewoonlijke gegrilde spiesjes met groentes, die ik in rijstpapier wikkel. Rick heeft een pittige bowl, die hij ook met smaak eet.

Tot nu toe lukt het me redelijk het nieuws te ontlopen. Wat er op het moment gaande is, is eigenlijk heel eng, maar de experts, die ik vertrouw, hebben me ervan overtuigd dat dat monster uiteindelijk het Witte Huis zal verlaten. Daar houd ik me dan maar aan vast!