Over het weekend

Zaterdag

Als ik op mijn gewoonlijke tijd van net voor achten opsta, is Rick al een tijdje uit de veren. Hoe het hem lukt telkens zo vroeg op te staan is me een raadsel. Ik lig meestal eerder in bed. Nu heb ik volgens mijn Fitbit vannacht wel acht uur en drie kwartier geslapen. Dat is misschien wat lang. 

De eekhoorns zijn ook vroeg en hebben hun maiskolf alweer leeg gegeten. Ze proberen nog steeds heel hard om op de vogelvoeders te springen. Het zou me werkelijk niet verbazen als dat ze nog lukt ook! Orion vindt het allemaal maar niets op "zijn" deck. 

 

Bij Starbucks overhandigt Nick ons onze koffies en egg bites. Dan rijden we naar de paarse glasbak. Het is half negen op een zaterdagochtend en bijna steevast komt er tegelijkertijd iemand anders! Gelukkig zijn er drie gaten om glas door te gooien.

Na nog wat Pokemon Go spelen rijden we naar Reston om onze wijn- en biervoorraad aan te vullen. Bij Total Wine & More vindt Rick de Belgische bierprijzen heel redelijk. Hij koopt dan ook alle Delirium Noel flessen, die ze hebben. Verder is hij dol op Mad Elf, een kerstbier uit Pennsylvania. 

Dan is het tijd voor mijn 10000 stappen en Rick gaat aan het werk met de bladeren in de tuin. Vroeger harkten we altijd ouderwets, maar de ouderdom komt met gebreken. We hebben beiden last van onze rug en schouders. Gelukkig doen de rijdende maaimachine en bladblazer hun werk. 

Voor de lunch gaan we naar Zoe's Kitchen en Potbelly. Die liggen naast elkaar en we eten bij Zoe's Kitchen aan een tafeltje buiten. Het is een graad of zestien en in de zon goed toeven. De bloemkoolrijst bowl met zalm voor mij en Rick heeft chili en een half broodje. 

We weten dat er een of andere Trump supporters demonstratie is in Washington, maar wagen het er toch op de stad in te gaan. Helaas is de binnenstad helemaal afgezet. Er zullen maar een paar duizend mensen komen, maar kennelijk is men bang voor geweld. 

Dan rijden we maar door andere buurten, die ook erg gezellig zijn. Ik mis de stad en neem me meteen weer voor er binnenkort heen te gaan. Gewoon door de straten rijden en eens andere buurten bekijken is ook leuk. 

Nu de gewoonlijke plekken niet toegankelijk zijn proberen we een bijzondere plek voor mijn Paddington foto te vinden. Dat wordt het honkbal stadion van de Washington Nationals. Eerst proberen we foto's met de glimmende honkballen en die lukt aardig. 

Bij de hoofdingang vindt Rick echter een manier om Paddington tussen de spijlen van het hek te wormen. Zo lijkt het of Paddington in het stadion is. Stoute beer! We hebben echt plezier in dit thema! Gelukkig krijgt Rick de beer ook weer terug door de spijlen, anders zou ik mijn mascotte van deze maand kwijt zijn. De beer is van Rick, ikzelf had zoiets niet gedurfd met het bezit van een ander, ook al is het mijn man. 

Tijd om terug naar huis te gaan en dat blijkt nog niet makkelijk! In de verte zien we het Capitool, maar de omleiding is enorm. Een route naar de snelweg is afgezet, maar degene bij het Jefferson Memorial lukt wel. Opgelucht rijden we de 14th Street Bridge over naar Virginia. 

Ondanks al die afzettingen was het toch een leuke middag in de stad. We zijn precies op tijd thuis om de zonsondergang in de hot tub, onder het genot van een drankje en crackers met zalmspread, te kijken. 

De watertemperatuur is nu weer 40 graden en dat is goed voor onze spieren. Het helpt Ricks nek losmaken en dat is hard nodig. Als hij permanent zo zou lopen als de afgelopen paar dagen, zou hij meer naar beneden dan vooruit kijken.

Zo'n drie kwartier later wordt het ons te warm en te donker. De lichtjes in deze hot tub doen het niet meer. We kunnen niet wachten op de nieuwe, maar zijn blij dat we intussen deze nog kunnen gebruiken. 

We gaan naar binnen en bedenken van welk restaurant we vanavond willen bestellen. Het wordt Grieks, Our Mom Eugenia. Daar krijgen we geen spijt van. Het eten is voortreffelijk. Grappig toch dat we een aantal heel goede Griekse restaurants vlakbij hebben. Ik heb de spanakopita en een heerlijk garnalengerecht. Rick koos, zoals altijd, een vleesgerecht.

Rick gaat zijn spel spelen in de basement. Ik bedenk me dat dat eigenlijk zijn man cave is, waar ik natuurlijk ook welkom ben. Ik ga verder met Schitt's Creek.

Zondag

Als Rick zijn kop Pickwick thee (de enige thee, die hij drinkt) opheeft, gaan we ontbijt halen. Ik heb vandaag geen zin in egg bites en besluit het meergranen broodje met ei, bacon, spinazie en tomaat van Panera te halen, een lekkere afwisseling.

Dan rijden we naar de Mosaic District markt. Ik heb (althans dat dacht ik) weer cantharellen besteld, maar tot mijn teleurstelling is dat standje er niet. Ik zie dat het bedrag ook niet van mijn debit kaart gehaald is. Zo jammer, maar het is niet anders. 

Tot mijn opluchting is het Greenheart Juice standje er wel en mijn Rooster sap bestelling ook. Paddington gaat hier op de foto vandaag. Er staat een venijnige wind dus daarna lopen we snel terug naar de auto. 

Zwitserse snijbiet vind ik heel kleurrijk, maar zou niet weten hoe het te bereiden. Ideeen welkom.

Thuis doe ik halfhartig mijn stappen en met 6500 vind ik het genoeg geweest. Tijd om gewoon een heel relaxte zondag te gaan hebben. Orion is het met me eens en ligt aan mijn voeten. 

Terwijl ik sport gaat Rick naar de Giant voor een heel aantal boodschappen. Alleen hebben ze daar alleen maar gewone champignons en baby bella's. Ik vind juist de exotische paddestoelen van Whole Foods zo lekker. 

Voor we onze lunches gaan halen ren ik die winkel dus even binnen. Ze hebben de paddestoelen, maar ook de zalmsalade, die we zo lekker vinden. En dan bedenk ik me dat we eieren nodig hebben en neem een dozijn dat direct van de boer komt mee. Het is wat duurder, maar ook vele malen lekkerder.

Terwijl we op weg zijn naar Cava voor Ricks lunch horen we van Katja dat haar schoonvader COVID heeft. Hij heeft het al sinds afgelopen zondag en zijn moeder vertelde het pas vandaag! Kevin was die dag nog bij het zondagse diner. Het was buiten en hij kwam niet dicht bij zijn vader, maar toch! 

Katja en Kevin vinden het heel vervelend dat ze het pas een week later te horen krijgen. Waarschijnlijk omdat zijn ouders dachten dat het wel meeviel, maar dit weekend werden R.s symptomen veel erger. Hopelijk hoeft hij er niet voor naar het ziekenhuis. 

We zijn zo ontdaan van dit nieuws dat we helemaal vergeten mijn salade op te halen bij Subway. Het is maar goed dat dat restaurant zo dichtbij is. De salade staat klaar en thuis smul ik er weer van. 

Het wordt een heel rustige middag. Er komt een zwaar koufront aan en dat voel ik als menselijke barometer. Rick heeft ook eindelijk geen honderdduizend dingen in en rond het huis te doen. 

Hij gaat in de basement zijn spel spelen en ik kijk een aantal shows. Ik begin met de eerste aflevering van het nieuwe seizoen van The Crown en daarna Project Rembrandt. We waren van plan een film te gaan kijken, maar ik voel me daar niet lekker genoeg voor. Als ik pijn heb vind ik het moeilijk me langere tijd ergens op te concentreren. 

Voor ons borrelhapje eten we een van de twee palingen, die ik had besteld. Ik vind haring en paling zo ontzettend lekker! Het is een van de weinige Nederlandse dingen, die ik mis. Beide vissoorten smelten in de mond. Ik ga er tijdens de winter meer van te laten opsturen, want dan hoef ik me geen zorgen te maken dat het te warm is tijdens het transport.

We bestellen Thais eten en dat wordt soep en een gember varkensvlees gerecht voor mij. Rick heeft de tod mun, garnalen"koekjes" en een rundvlees gerecht. Het is een makkelijk zondagavondmaal. 

Het is nu idioot warm, 21 graden terwijl ik dit typ. We zullen dan ook waarschijnlijk binnen het uur een onweersbui over ons heen krijgen. De komende dagen wordt het fors kouder.

Allemaal een heel fijn begin van de week gewenst!