Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zondag, oktober 10, 2021

Dag 2 en 3 Muskegon: Over een mooie memorial voor Dad

Zondag

Na alweer een heel fijne nacht ben ik om half acht helemaal klaar met mijn bed. Rick ligt nog te slapen en Katja bericht dat zij de enige wakkere in hun kamer is. Stilletjes kleed ik me aan en lees wat op mijn telefoon. Niet veel later staat Rick ook op.

Vanochtend willen we niet zoals gisteren naar drie verschillende restaurants voor het ontbijt. De Starbucks is hier wat verder weg, maar daar vindt iedereen wat van zijn of haar gading. Dit keer check ik in de drive thru nog of de bestelling helemaal goed is en dat is het geval. 


Na hun ontbijt aan Katja en Kevin te hebben afgeleverd gaan Rick en ik een wandeling door het historische centrum van Muskegon maken. Er wordt veel aan gedaan om het gezellig te maken, maar het heeft nog steeds een heel industrieel gevoel. 

We lopen langs het meer waar de mist net wat optrekt. Er zijn ontzettend veel spinnewebben met dauwdruppels erop. Prachtig en ik maak er de nodige foto's van. 





We wandelen naar het Heritage Park, waar we een rondje lopen, ook weer langs het water. Er bloeien hier ook een heel aantal mooie wilde herfstbloemen. Vooral de paarse asters zie je overal hier in Michigan. 



We steken over bij het treinstation dat er leuk herfstachtig uitziet. Rick gaat nu terug naar het hotel om te douchen, zodat hij klaar is als zijn zus komt. Ik loop nog even verder. 




Een van de historische bezienswaardigheden hier is het museum van de Hackley en Hume huizen. Die huizen zijn laat 19e eeuw in Queen Anne steil gebouwd. Er omheen staan nog een paar kleurrijke oudere huizen. 



Het Hackley huis vind ik het mooist met al zijn glas in lood ramen. Hackley was een rijke houtbaron. In die tijd was Muskegon een van de belangrijkste havens voor timmerhout. Zijn naam zie je overal, want hij liet een heel aantal belangrijke gebouwen, waaronder de bibliotheek, neerzetten. 




Het Hume huis is ook mooi, maar iets minder dan het Hackley huis, vind ik. Dat beide heren veel geld hadden is wel zeker! Hume was een Ier, die zich hier in Muskegon vestigde en Hackley kwam uit Indiana. Het is interessant om over de vroege geschiedenis van deze stad te lezen. 








Inmiddels is het al na tienen en ik loop terug naar het hotel. Onderweg zijn er nog een aantal leuke en interessante dingen te zien. Ik wist bijvoorbeeld nooit dat er hier zoveel parkjes zijn. 










Als ik de lobby van het hotel inloop zie ik Lisa zitten. Zij logeert bij Ricks tante Pam, die van onze leeftijd is. Pam heeft Lisa hier afgezet om de dag met ons door te brengen. We gaan gezamenlijk naar boven, waar we Rick gedoucht en wel treffen.

Na mijn douche besluiten we naar The Cheese Lady te gaan. Dat is de andere kant uit dan vanochtend vanaf ons hotel en we komen langs schattige kleine winkeltjes van allerlei kunstenaars. Wat is deze stad veranderd met de jaren en zeker ten goede!

Bij The Cheese Lady kopen Lisa en Rick beiden een stuk Cotswold kaas. Ik zie allerlei leuke Beemster decoraties in de winkel. Ze hebben hier ontzettend veel kazen, maar ik wil wachten tot we naar de Nederlandse winkel gaan. 


Zaterdag is hier ook marktdag. De markt hier is vele malen groter dan die in Vienna of het Mosaic District. Je kunt merken dat we hier in boerengebied zijn. Natuurlijk draait mijn telefooncamera weer overuren met alle kleuren fotograferen. 
















Terug in het hotel is Fiona wakker en klaar om kennis te maken met haar oudtante Lisa. Fiona ziet er vandaag echt herfstachtig uit met een tuinbroekje en een truitje en slofjes met pompoenen. Natuurlijk is Lisa ook meteen dol op Fiona!

We willen vrij vroeg lunchen en zagen tijdens onze wandeling het openlucht restaurant Burl & Sprig. Dat blijkt een goede keuze te zijn. Ik bestel oesters en garnalen ceviche, heerlijk! De anderen hebben een aantal verschillende wraps. Fiona is intussen weer in slaap.

Lisa en Rick gaan wat dingen regelen voor morgen en Katja, Kevin en ik gaan een wandeling maken met Fiona. Op die manier krijgt die een goed middagslaapje. Telkens als ik door Muskegon loop ontdek ik nieuwe dingen. 

Dan is het wachten tot Rick en Lisa terugkomen. Ik ga buiten op een bankje zitten lezen, want de zon is er inmiddels. Katja, Kevin en Fiona doen een middagdutje. Althans, Kevin en Fiona, maar Katja voelt zich niet super en is ook blij om een uurtje te kunnen liggen.

Tegen half vier zijn Rick en Lisa terug en rijden we naar North Muskegon om de buren van Dad te bezoeken. Laura en Jim kennen wij ook al vele jaren en het super het bekende uitzicht weer te zien. Er zijn enorm veel zwanen, die naar het zuiden trekken. 

De nieuwe bewoners van Dads huis hebben wat veranderingen aangebracht, maar het is verder nog vrijwel hetzelfde. Ik vind het wel even een slikmomentje om dat huis weer te zien. Voor de laatste keer, of zullen Rick en ik hier nog eens komen?



We praten bij met Laura en Jim en dan moeten Rick en ik op weg naar Grand Rapids om Saskia van het vliegveld te halen. Katja en Kevin gaan met Lisa (en Fiona natuurlijk) naar het strand aan het Michigan Meer. Dan zetten zij Lisa af bij Pam en gaan terug naar het hotel.

Saskia's vlucht had vertraging, maar anderhalf uur later dan verwacht kunnen we haar omhelzen. Ik rijd terug naar Muskegon en Rick probeert het avondeten te coordineren. Katja en Kevin willen vroeg eten, zodat Fiona op tijd naar bed kan. 

Lisa en Pam zijn om half zeven in Muskegon en wij komen om tien over half zeven terug uit Grand Rapids. We proberen nog iets samen met Brent en Tammy te doen, maar dat wordt later, want zij gaan eten met vrienden. 

De meeste restaurants zijn heel druk en dan zouden we binnen moeten eten. Dat willen we niet en we proberen ons lunch restaurant Burl & Sprig nog een keer. Daar kunnen we zeven plaatsen buiten krijgen. 

Kleine Fiona is doodmoe en Saskia houdt haar maar al te graag bezig. Het is gezellig, maar vooral de drankjes laten lang op zich wachten. Na Kevins cocktail werpt hij zich op om met Fiona terug naar het hotel te gaan, zodat Katja nog wat tijd met haar familie door kan brengen. 

Het eten is verrukkelijk, het moet gezegd. Katja en ik delen de garnalen bao broodjes, heerlijk! Dan heb ik de spruitjes en gyoza hapjes. De spruitjes deel ik met Rick en Katja, die alleen maar een biefstuk krijgen. 


Katja en Saskia lopen na het eten terug naar het hotel en Pam, Lisa, Rick en ik gaan naar Legends. Daar treffen we Brent en Tammy in de bar achter het restaurant. We hebben nog een drankje en praten bij. Het is erg gezellig, maar ik ben doodmoe (19000 stappen vandaag). 

Tegen tienen lopen we terug naar het hotel en ontspannen ons daar nog even. Morgen wordt het een heel drukke dag met de celebration of life. Ik ben heel benieuwd hoeveel mensen er zullen komen! In ieder geval veel familie. 

Zondag

Mijn Fitbit gaat om half acht af en het is nog donker buiten. Rick en Saskia liggen nog in diepe rust dus ik ben zo stil mogelijk. Ik lees wat op mijn telefoon, maar wek Rick om acht uur, we hebben vandaag zoveel te doen!

Helaas voor Saskia zijn de cafe's met veganistische opties op zondag gesloten. Gelukkig heeft zij een proteine reep met zich meegebracht. Voor de rest van ons halen we koffies, broodjes en egg bites van Starbucks.

Als we die bij Katja en Kevin hebben afgegeven gaan Rick en ik naar Hagar's Hideaway waar Dads celebration of life vanmiddag plaats zal vinden. Het is een enorme zaal met een grasveld dat grenst aan het Meer van Muskegon. 
 

We zijn nog de enigen en beginnen met opzetten. Ik zet vier grote tafels en de bijbehorende stoelen buiten. Inmiddels zijn Lisa en Pam ook gearriveerd en zij zetten binnen vijf tafels neer. We hebben zo zitplaatsen voor 100 mensen, dus dat moet genoeg zijn. 

Als alles klaar is gezet gaan we terug naar het hotel. Daar kleden we ons netjes aan en ik breng Rick terug naar Hagar's Hideaway waar hij gaat wachten op de cateraars. Saskia is mee en wij rijden door naar de Meijer.

Daar kopen we nog wat extra bekertjes voor het geval er meer mensen wijn willen drinken vanmiddag en Saskia wat snacks voor morgen onderweg. Dan bestelt Saskia lunch van Curry Kitchen. Voor haar zal er bij het buffet vanmiddag weinig zijn. 

Katja en Kevin zijn naar Target geweest en hebben het druk met Fiona. Zij zullen later volgen, Saskia en ik gaan op pad en komen om kwart voor twee bij de celebration aan. Daar zijn al een aantal vroege gasten. Officieel begint het om twee uur. 

Het eten wordt neergezet en iedereen gaat aan tafel zitten. Het is altijd zo grappig dat iedereen hun eigen groepje opzoekt. Ik moet toegeven dat ik dat ook doe, al praat ik met heel wat mensen.

Natuurlijk is er veel familie, maar er zijn ook mensen, die met Dad op high school zaten en mensen van zijn Geschiedenis club. Verder heeft Carol een heel aantal bekenden van haar kerk uitgenodigd. 


Zoals Dad gewild had zit er weinig structuur in het geheel. Daardoor vergeet ik helemaal Kai te bellen, want er is eigenlijk niets interessants voor hem. Rick zegt een paar woorden en Lisa ook en de dominee van Carols kerk en verder is het gewoon eten, drinken en praten. Ik hoop maar dat Kai het mij vergeeft!

Duidelijk vermaakt iedereen zich goed. Rick heeft een fotoshow op zijn laptop staan en daar wordt veel naar gekeken. Fiona heeft natuurlijk veel bekijks en wordt op een gegeven moment flink moe. Ik doe haar in haar wagentje en rijd haar heen en weer en prompt valt ze in slaap. Zo kunnen Katja en Kevin ook even met deze en gene praten. 

Om vijf uur zijn de meeste gasten vertrokken en worden het eten en de bar opgeruimd. We hebben nog heel wat drankjes over en gelukkig nemen de plaatselijke familie en vrienden daar ook een aantal van mee. Desalniettemin gaat er ook heel wat mee terug naar Virginia morgen. 

Katja, Kevin, Saskia en Fiona gaan terug naar het hotel. Wij worden nog uitgenodigd door Brent en Tammy voor een drankje in de Viking Lodge. Dat wordt natuurlijk heel gezellig en we moeten onszelf dwingen tegen zevenen afscheid van iedereen te nemen, 

Terug in het hotel proberen we een restaurant te vinden om eten van te halen. Dat valt niet mee, want de meesten sluiten om acht uur op zondag. Gelukkig vinden we Rad Dads nog bereid taco's voor ons te maken. 

Na het eten nemen we afscheid van Katja en Kevin en maken ons klaar voor bed. Rick en Saskia moeten midden in de nacht op om Saskia naar het vliegveld in Grand Rapids te brengen. Ik zal doorslapen, zodat ik het rijden naar huis ook een aantal keren kan overnemen van Rick. 

Het waren een paar mooie dagen en natuurlijk weer voorbij gevlogen! Allemaal een heel fijne week gewenst!

6 reacties:

Sonja zei

Wat een bijzonder weekend, prachtig om op deze wijze Rick's vader te herdenken.
Wat een schitterende omgeving, ik zou heel melancholiek worden. Fijne week!

Tineke zei

Mooie manier om Rick's vader te gedenken en fijn om zo bij te praten met familie .
Gezellig dat een ieder zo ook Fiona kan zien.
Hier bloeien de herfstasters ook, ik heb veel witte, vrijdag donder paarse erbij gekocht.

Anja L. zei

Wat fijn dat er veel mensen zijn gekomen. Het is een mooie manier om iemand te herdenken.
Wat een leuke plaats is het trouwens, voor mij ziet het er uit zoals ik de kleinere plaatsen in Amerika voorstel.
Ik wens jullie een goede en rustige terugreis.

Petr@ zei

Wat leuk dat je de plaats goed hebt kunnen bekijken. Is de groente daar op markt goedkoper dan bij jullie?

Wat fijn dat er zoveel mensen naar de memorial zijn gekomen! En ondanks de verdrietige reden is het toch fijn om tijd door te brengen met familie en vrienden.

Sophie zei

Wat fijn dat jullie zo mooi afscheid hebben genomen van Dad. Was dit vanwege Covid uitgesteld? Fijn dat het nu alsnog kon, het klinkt als een mooie bijeenkomst met veel mensen die hem lief hebben gehad.
En heel fijn dat jullie weer zoveel tijd met de kinderen en kleindochter door hebben kunnen brengen.
Goede terugreis!

Petra zei

@Sonja - hetis zeker mooi daar, maar ik zou er nooit willen wonen.

@Tineke - hier zie je de asters meer in het wild. Chrysanten zijn overal te krijgen. Terwijl ik asters mooier vind.

@Anja - er is heel veel verbeterd met de jaren, eindelijk wordt het feit dat het aan een meer ligt voor toerisme gebruikt.

@Petra - door het wachten was dat verdriet wel gezakt en konden we met een lach terugdenken aan Dad. Ik weet eigenlijk niet of de groente daar goedkoper was.

@Sophie - ja, uitgesteld tot het relatief veilig was. Er kwamen meer mensen dan we hadden verwacht.