Over een winderige woensdag

"Hakuna Matata, it's a wonderful phrase!", speelt Alexa om half acht. Ik lag al op mijn telefoon te lezen en sta meteen op. Dit is een van de liedjes, die mijn dag vrolijk laten beginnen. 

Rick heeft mijn koffie al aan de pruttel en ik maak mijn geliefde ontbijt. De "zwarte parel" zwammen (kruising van oester- en trompetzwam) vind ik erg lekker. Natuurlijk heb ik ook maitake, want die zijn mijn favoriete paddestoelen. 

Terwijl Rick zich klaarmaakt doe ik zoals zo vaak alvast een gedeelte van mijn stappen. Dan gaan we Vienna in voor onze dagelijkse Starbucks koffies. Ik blijf de amandelmelk in mijn nitro brew erg lekker vinden en denk erover dat nu ook thuis in mijn koffie te gaan doen. 

Onderweg zien we allemaal stoelen en dekens langs de kant liggen. Vanavond is de Vienna Halloween parade. De Vienna Foodies zijn de "Grand Marshals" en Lydia vroeg of ik in een auto mee wilde rijden, maar daar heb ik vriendelijk voor bedankt. 

Nog afgezien van het feit dat ik 's avonds op het moment teveel pijn heb, zou ik me ook opgelaten voelen. Laat Lydia die eer maar helemaal voor zichzelf houden, zonder haar zou er geen groep of stichting zijn. Wij zijn al jaren niet naar de parade geweest, alleen een paar keer toen de kinderen klein waren.

Nadat ik mijn stappen bijeen heb geraapt ga ik een lijstje afwerken. Als eerste ga ik naar Greenheart, waar vandaag gelukkig wel Rooster sap voorradig is. Het zijn echter maar een vijftal flessen, dus ik ben blij vroeg te zijn gegaan.

Bij Roll Play haal ik vervolgens mijn pho lunch en als laatste bij Whole Foods de rest van de ingredienten voor ons avondeten. Ik ben benieuwd of mijn winterpeen recept wat wordt. Gelukkig hoeft alleen Rick er als proefkonijn van te eten. 

Thuis val ik zo'n beetje op de pho aan, zoveel trek heb ik! Het is maar goed dat ik nu eet, want ik heb mijn laatste hap nog maar net op als de schoonmaakploeg komt. Ik doe Orion in zijn bench en ga erop uit. 

Rijdend door de buurt stop ik af en toe om wat herfstkleuren foto's te maken. Dan parkeer ik in het Southside Park en maak een fijne wandeling in het bos. Behalve dat er een fikse wind staat is het heerlijk weer met een graad of twintig.

Na de nodige foto's van leuk versierde Halloween tuinen gemaakt te hebben, strijk ik op een bankje in het centrum van Vienna neer. Ik ben ons stadje zoveel meer gaan waarderen tijdens de pandemie. Het is mooi groen, heeft leuke winkeltjes, restaurants en cafe's, wat wil je nog meer. 

Terug thuis ga ik in de luwte zitten genieten van de warmte en zon. Die is nog flink sterk, het is zelfs te warm om helemaal in de zon te zitten. Als de schoonmakers klaar zijn ga ik Orion uit zijn bench bevrijden en het avondeten voorbereiden. 

Behalve de winterpeen maak ik ook krieltjes klaar om in de oven te doen. De krieltjes bereid ik met olijfolie, rozemarijn en zeezout. Ik doe een opgerold stuk folie in het midden van de pan en maak de wortel klaar. Daar doe ik ketjap asin en verse dille overheen.

Dat gaat de oven in en op  het laatst doe ik geraspte kaas over de stukjes peen. Rick barbecuet intussen de worstjes. 

De winterpeen smaakt voortreffelijk en de combinatie is voor herhaling vatbaar. Dit is zo'n maal dat je niet in een restaurant vindt, maar net zo lekker is.

Terwijl we eten kijken we een deel van de live stream van de Vienna Halloween parade. Het is best grappig, maar ik ben blij dat we daar niet tussen de menige in de kou staan!

Fiona had vandaag het Halloween pakje dat Saskia en ik haar in Michigan gaven aan. Zo schattig! Ze is nog zo'n popje, weegt nog geen tien pond. Morgen heeft ze haar vier maanden controle bij de kinderarts.