Onze webcam

Cul-de-sac Cam

woensdag, oktober 06, 2021

Over een welgevulde woensdag

"Piep, piep, piep", hiermee word ik uit een diepe slaap gewekt. Het blijkt Ricks wekker te zijn. Hij staat om zes uur op om een belangrijke presentatie nog beter voor te bereiden. Het lukt me gelukkig weer de slaap te vatten tot Alexa me om half acht wekt.

Het weer is ietwat omgeslagen. Het miezert, al is de temperatuur nog steeds zeer aangenaam. Geen ontbijt buiten dus vandaag. Ik heb een flink bord met paddestoelen vanochtend, want ze moeten op aangezien we de rest van de week niet thuis ontbijten. 


Rick is vandaag vroeger klaar dan gewoonlijk en we halen onze koffies bij de dichtstbijzijnde Starbucks in het Pan Am Center. Dat komt mij ook prima uit, want ik heb vandaag van alles te doen. 

Na mijn stappen denk ik nog tijd te hebben een aantal dingen voor mijn kappersafspraak van elf uur te doen. Als eerste ga ik naar Walgreens en zie dat de weg opengebroken ligt en er een vlaggenmannetje staat. Zul je altijd zien als ik efficient te werk wil gaan.

Orions nieuwe medicijnen liggen klaar. We gaan nu Lorazepam proberen. Ik hoop zo dat het werkt! Ik zou zo graag willen dat Orion niet in zijn bench hoeft als we bezoek hebben. We zullen zien. 

Het duurt met de wegwerkzaamheden langer dan gewoonlijk om terug in Vienna te zijn, maar ik denk dat het me gaat lukken voor elven mijn lijstje af te werken. 

Bij Diplomat Cleaners haal ik Ricks kleding op en Saskia's lange jurk. Ik weet niet hoe het in Nederland is, maar hier hebben veel stomerijen het moeilijk nu zoveel mensen thuis werken. Deze lijkt het nog goed te doen en Rick draagt daaraan bij. We moeten de kleine bedrijfjes op gang houden, tenslotte.

Terwijl ik VLINDR volgooi met benzine, haal ik ook meteen zak ijs voor morgen. Dan willen we onze koelbox meenemen met snacks en drankjes voor onderweg. Ik breng het ijs thuis en ben dan keurig op tijd bij Lofty Salon.

Daar wacht Carmen me al op. Het grappige is dat deze salon er prat op gaat heel goed met krullend haar om te kunnen gaan, maar het mijne is juist moeilijk omdat het heel steil is. Mona knipt mijn haar ook al heel wat jaren naar volle tevredenheid. Ze zou dus eigenlijk ook een "straightologist" moeten zijn. 

Terwijl Carmen mijn haar droogt, bestel ik mijn lunch van Noodles & Company. Het is scampi, maar met courgette noodles in plaats van pasta. Zoals altijd smaakt het me prima en ik ga hier weer vaker lunch halen nu het wat koeler wordt. 

Katja heeft moeite warme kleding voor Fiona te vinden en ik ga eens neuzen bij Target. Daar vind ik een aantal leuke dingen waaronder een warm pluizig jasje en pak met voeten. Ik kan niet kiezen welke het handigst zal zijn, dus neem ze allebei maar mee. Met deze prijzen kan dat. 

Op de terugweg besluit ik eens in een ander deel van onze buurt te gaan wandelen. Ook hier zijn weer leuk versierde tuinen. Bij een huis staat dat je de kastanjes, die buiten hun tuin vallen, mee mag nemen. De meesten zijn door dieren opgegeten. Ik zie er nog wel een paar in de huls, maar zou niet weten wat ik ermee moest. 

Kastanjes zijn wel echt een onderdeel van de herfst. Vroeger gingen we kastanjes zoeken in het bos. Helaas zijn hier in de VS de kastanjes een aantal decennia geleden vrijwel uitgeroeid door een ziekte. Nu zie je ze alleen nog in tuinen. 






Vanochtend merkte ik dat de vrieslade een beetje openstond. We hebben geen idee wanneer dat gebeurd is, maar lang genoeg geleden dat alles is ontdooid. Dat voedsel kunnen we dus niet meer gebruiken en ik haal de lade leeg. Wel zonde, maar ja, niets aan te doen. 

Voor het geval Katja de kleertjes, die ik gekocht heb, dit weekend al wil gebruiken was ik ze vast. We hebben speciaal Dreft voor babies wasmiddel voor dit soort gevallen. Ons gewoonlijke wasmiddel is misschien ook prima, maar Dreft is zachter. 

Terwijl ik wacht tot de kleertjes schoon en droog zijn vouw ik de was op. Ik haal mijn tas tevoorschijn en doe de spullen, die ik mee wil nemen, er meteen in. Scheelt weer in het wegleggen. 

Orion "helpt" natuurlijk overal bij, maar vind dat hij nu maar eens aandacht verdient

Om half vier is Rick eindelijk klaar met zijn presentatie. Helemaal gaar komt hij uit zijn kantoor en vraagt of ik meega om wat dingen te doen in Vienna. Dan kunnen we bespreken wat er nog gedaan moet worden voor we naar Michigan vertrekken. 

Bij Norm's Beer & Wine koopt Rick wat bier voor zondag. Ik denk echt dat we veel te veel aan dranken hebben, maar ja, straks komen er honderd mensen. Beter te veel dan te weinig zullen we maar denken. 

Rick trakteert zichzelf daarna op een Super Big Gulp van 7 Eleven. Dat is mij veel te veel frisdrank! Ik heb liever water om mijn dorst te lessen. 

Het blijkt dat ik al heel wat van het lijstje heb gedaan vandaag en feitelijk is het enkel nog zaak dat Rick de auto inricht en zijn eigen spullen inpakt. Rick brengt mij thuis en gaat naar de kapper. Zo zijn we dit weekend beiden keurig gekapt.

Orion is dolblij met zijn nieuwe echte bot, net een kind!

Vanavond laten we eten bezorgen, want we zijn beiden uitgeteld. Voor mij wordt het sashimi van Passion Fin. Rick bestelt van de Cheesecake Factory. Hij houdt zich in en laat de vele soorten  cheesecake daar voor wat ze zijn. 

Vandaag is Fiona alweer vijftien weken oud! Sinds gisteren giechelt ze ook, zo schattig! Ik kan niet wachten dit weekend weer in levende lijve Omi te zijn!
 




3 reacties:

Tineke zei

Leuke kleertjes heb je voor Fiona gekocht, ik was ze ook vaak; als ze goedgekeurd zijn.
Fijn dat je ze dit weekend weer ziet.
Hier komen de herfstkleuren ook op.

Marion2 zei

Dat probleem heb ik nou ook: supersteil haar. Ik heb nu eindelijk een kapster die
zo goed kan knippen dat het niet recht naar beneden hangt, maar er een goed model
in zit.

Wel apart van het bordje bij de kastanjes: wat op de stoep ligt, mag je toch gewoon
oppakken? In het verleden maakte ik weleens een herfsttafel in huis en daar lagen
steevast wat kastanjes bij. Ik vind het een erg mooie, klassieke boom.

Petra zei

@Tineke - wassen is wel zo makkelijk, dan kunnen ze.meteen aan.

@Marion - ja, ik denk dat ze gewoon aardig wilden zijn, veel Amerikanen hebben nog nooit kastanjes in hun hoes gezien.