Om zeven uur gaat Ricks wekker af. We maken ons gauw klaar en pakken in. Christine en Chuck zijn al klaar.
We halen alles naar beneden en de mannen pakken de auto's in. Christine en ik lopen intussen naar de overkant om koffies en ontbijt broodjes te halen.
Na nog een laatste foto van het strand gemaakt te hebben gaan we op weg naar Animal Kingdom. Onze streeftijd was half negen, maar we vertrekken maar liefst 35 minuten eerder.
Onderweg eten we het ontbijtbroodje. Dat is gigantisch en we kunnen beiden maar de helft op. Geen wonder dat Chuck en Christine zondag geen lunch nodig hadden, die hadden ze helemaal opgegeten!
Hopelijk heeft dat geen andere auto's geraakt. Ik bel 911 om er melding van te maken en zij hebben al noodvoertuigen gestuurd. We denken dat de chauffeur in slaap gevallen is. Hopelijk is hij of zij okay. Dat was niet fijn om te zien!
De enige andere attractie, die we hier nog zouden willen doen, is de Na'vi rivier, maar we hebben geen zin om meer dan een uur in de rij te staan. We besluiten naar de uitgang te lopen.
We wandelen nog even om de Tree of Life met alle dieren er in gekerfd heen. Rick wil graag de chimpanzees van Jane Goodall vinden, maar die zien we niet. Dan zoeken we de auto's op en rijden naar The Art of Animation.
De anderen eten wat vullender dingen dan ik. Ik heb een paar stukjes sushi van Japan en een vissalade van Spanje. De anderen eten bratwurst en raclette. Daardoor zijn zij een stuk eerder klaar met eten, dan ik.
Rick is dol op margarita's en haalt daar een van in Mexico. Christine neemt een "flight" van een drietal mimosa's. Chuck en ik gaan voor de bloody Mary met bourbon en gesuikerde bacon, heerlijk (al kan ik hem niet helemaal op).
Chuck en ik hebben allebei last van pijnen in onze heupen en benen. Na meer dan 20000 stappen vandaag heb ik het wel gezien en hij ook. Rick wil nog blijven voor wat foto's en Christine gaat met ons mee naar de Skyliner.
Wat een handig transport is dit! Zonder oponthoud zijn we terug bij ons hotel. Daar nemen we afscheid tot morgenvroeg, want we willen voor de opening van het park bij de Magic Kingdom zijn.
Rond kwart voor tien komen we bij Animal Kingdom aan. Daar laten we onze magicbands activeren. Dat heeft voor Christine en Chuck wat voeten in de aarde om de een of andere reden. De onze zijn binnen een paar minuten geactiveerd.
Eenmaal in het park reserveren we een lightning lane tijd voor Avatar Flight of Passage. Dat kost $11 per persoon en dat is het ons waard. De wachttijden daarvoor zijn altijd heel lang.
We zien dat er maar een tien minuten wachttijd is voor Expedition Everest. We lopen daar eerst heen. Deze achtbaan blijft leuk met het achteruit rijden. Het is waarschijnlijk niet goed voor mijn al pijn doende stijve spieren, maar ik wil ook kunnen genieten.
Ook voor de Dinosaur attractie staat geen rij. Dat ritje hebben we al een tijd niet gedaan. Ook die is altijd leuk, hoewel het wel een beetje vernieuwing kan gebruiken.
We lopen naar het Afrika gedeelt om lunch te eten. Dat wordt een zeer smakelijke salade met gegrilde kip. Alleen Rick heeft iets anders, de gegrilde ribben en kip op rijst.
Intussen is het na enen en tijd voor onze lightning lane pas voor Avatar Flight of Passage. Die pas werkt hetzelfde als de vroegere fastpass. Het Na'vi ritje op de rug van een Banshee is zoals altijd weer prachtig. Het is ook niet super kort, dus zeer de moeite waard.
We lopen vervolgens door het dierentuin gedeelte, waar we o.a. een topkapi, nijlpaarden en gorilla's zien. Een mooie oase en we leren bijvoorbeeld dat de topkapi een familielid van de giraf is.
Onze kamer is klaar en we krijgen hulp met de bagage, want de parkeerplaats is een stukje lopen. Chuck en Christine hebben problemen met de app. Zij kunnen niet online inchecken.
Onze kamer is een schattige Kleine Zeemeermin kamer. Alles is op die film gebaseerd. De televisie geeft Disney informatie en speelt Disney muziek. Het zijn alleen telkens dezelfde deuntjes.
Als we de tv uit proberen te zetten blijkt de afstandsbediening niet te werken en we kunnen geen aan en uit knop vinden. We zijn melig en zien ons al de hele nacht met deze muziek moeten slapen. We melden het aan een Disney medewerker, die een nieuwe afstandsbediening brengt.
De anderen zijn inmiddels ook op hun kamer beland, vijf deuren van die van ons. Chuck is moe en zij blijven een tijdje rusten op de kamer.
Rick en ik gaan de Skyliner naar Epcot nemen. Vanaf onze kamer is de halte zo'n tien minuten lopen. We nemen een gondel naar het Caribbean Beach hotel en stappen daar over naar degene naar Epcot. Ongeveer een half uur nadat we onze kamer verlieten lopen we Epcot binnen.
We lopen naar Frankrijk en gaan vieren dat we hier weer zijn. Rick neemt een kir royal en ik champagne. Zittend op een bankje en mensen kijkend drinken we het op.
Een uurtje later zijn Christine en Chuck ook van de partij. We gaan rond de "wereld" lopen en genieten van het lekkere eten en drinken bij standjes met cuisines van over de hele wereld.
Tonijn poke met kroepoek van Hawaii
4 reacties:
Ai, hopelijk is het goed afgelopen met de vrachtwagen chauffeur. Heftig om te zien, zo'n ongeluk.
Wat heerlijk om weer in Disney te zijn. Hoe lang blijven jullie nog?
Geweldig wat een dag, al zoveel gedaan. Jullie zijn echt in topconditie!
Ik hang bij wijze van spreken aan je lippen, heerlijk om mee te genieten. Ik mis het zo.
Wat naar om getuige te zijn van zo’n ongeluk.
Dat zou wat zijn geweest als de tv niet zou uitgaan. Je kunt ook te veel Disney liedjes horen.
Hele fijne woensdag!
@Petra - We hebben morgen en vrijdag nog en dan de lange rit terug op zaterdag (misschien kan ik Rick overhalen ergens te stoppen).
@Sonja - Nu je dat zo zegt, we lopen heel wat af.
@Anja - Inderdaad, ik dacht nooit dat ik het zou zeggen, maar hetzelfde Disney deuntje telkens opnieuw is niet leuk.
Een reactie posten