Over de rit naar de Sunshine State

Met het vrolijke "You're welcome" van Moana wekt Alexa ons om vijf voor zes. Ik ga meteen douchen en Rick laat Orion uit. 

Terwijl Rick zich verder klaarmaakt, ruim ik de rest van de spullen in de auto. We willen voor zevenen vertrekken en dat lukt zowaar. 

Om kwart voor zeven sluiten we de garagedeur. Bij de Starbucks in het Pan Am Center halen we de koffies en ontbijt. Om zeven uur gaan we serieus op pad. 

We worden getrakteerd op een prachtige zonsopgang, terwijl we de ringweg rond Washington afrijden. 

De I-95 zou niet normaal zijn als we in onze omgeving geen files zouden tegenkomen. Gelukkig leidt Waze ons er omheen en al gauw rijden we met gewone snelheid naar Richmond. 

Een uur en drie kwartier later komen we ook bij deze stad even in het spitsuur verkeer terecht. Nu hebben we nog zo'n 110 kilometer te rijden in Virginia. 

Het duurt altijd eeuwen voor we onze eigen staat uit zijn. Om kwart voor tien is dat eindelijk het geval. 

We rijden North Carolina binnen, de tweede van de vier staten waar we vandaag doorheen zullen rijden. 

Rick heeft een vergadering met een klant en ik neem het stuur over. Ruim twee uur later naderen we de grens met South Carolina. 

Uit ervaring weten we dat daar niet veel afslagen met restaurants zijn. Bij een BP gooi ik VLINDR vol en dan denken we lunch van Wendy's te halen. 

Daar staat echter een ellenlange rij voor de drive thru, want het restaurant zelf is gesloten. Dat betekent ook geen wc's, dus terug naar de BP daarvoor. 

Dan rijden we een afslag verder waar we een Subway vinden. Ze zijn hier heel streng met mondkapjes en helaas voor Rick is hun toilet ook gesloten. 

Rick neemt een cheese steak broodje en ik de Cali fresh salade met kalkoen. Die salade is zo lekker! 

Rick neemt het stuur over en al snel rijden we de grens met South Carolina over. Daar is het enorm kitsche South of the Border. Soms stoppen we er voor vuurwerk, maar vandaag rijden we straal langs de grote sombrero. 

Rick rijdt het grootste deel van South Carolina, maar op een gegeven moment protesteert zijn blaas enorm en zoeken we een rest area voor een pit stop. 

Mijn beurt om te rijden en ik rijd door heel Georgia. Net na vijven passeren we de grens met Florida. Bij een benzinestation tanken we voor de laatste keer en dan rijdt Rock het laatste stuk. 

Vlak na Jacksonville komen we in een lange file terecht vanwege een ongeluk. We verliezen daar zeker een half uur mee, zo balen! 

Eindelijk komen we om half negen aan bij het hotel. We laten onze bagage naar de kamer brengen en zoeken dan Christine en Chuck op. 

Zij zijn hier al een paar uur en zitten bij het restaurant langs het zwembad. Het is zo fijn om ze weer te zien! 

Na een uitgebreide knuffel en het delen van reis perikelen bestellen we wat drankjes. Christine en Chuck hebben al gegeten en Rick en ik bestellen hummus en mini hamburgers als voorafjes. 

Dan neem ik de ahi tuna Poke bowl voor mijn maaltijd en Rick een wrap met kalkoen en bacon. Het smaakt zo goed na die lange rit! 

We blijven nog een tijdje nakletsen, maar om half elf zijn Rick en ik helemaal klaar om naar de kamer te gaan. 

Christine en Chuck hebben een uur tijdsverschil en zijn hierheen gevlogen, maar ook zij zijn moe. We gaan dus allemaal naar boven en zien wel wat morgenochtend brengt. 

Bij onze kamer werkt Ricks telefoon"sleutel" niet. Hij gaat naar de lobby om dan toch maar een gewoon sleutel kaartje te halen. 

Eindelijk zijn we dan in onze kamer op de elfde verdieping en hebben uitzicht op de zwembaden. Ik schrijf het laatste stuk van dit blog op mijn telefoon en dan gaan we slapen. 

Het blijft een heel lange rit, maar dan zijn we ook ergens. We hebben enorme zin in deze week!