Onze wekkers gaan tegelijkertijd om zes uur af. Terwijl ik naar Disney deuntjes luister maak ik me klaar. Daarna neemt Rick zijn douche. Gisteravond hebben we de auto al zoveel mogelijk ingepakt. Enkel de koelbox en onze tassen hoeven er nog in.
Precies op de afgesproken tijd van zeven uur vertrekken we. We zijn de enige klanten bij Starbucks en Nick overhandigt ons de koffies en egg bites.
Wij rijden weg van de stad en hebben vrijwel geen verkeer. De andere kant op staan lange files. Duidelijk is de pandemie qua naar kantoor gaan voorbij.
Al gauw rijden we Maryland binnen en een uurtje later Pennsylvania. De uitzichten zijn prachtig, maar op de hogere heuvels rijden we door dichte mist. Gelukkig duurt dat niet zo lang, want het is eng.
Hier neem ik het stuur over en rijd ongeveer twee uur tot de laatste afslag voor we de Ohio Turnpike bereiken. Onderweg zijn de herfstkleuren heel mooi en er is slechts licht verkeer.
Bij de afslag halen we lunch van Subway. De dames, die er werken, zijn supervriendelijk en zorgen ervoor dat Ricks wrap en mijn salade perfect zijn. We besluiten nu ook benzine te tanken al is het nogal duur hier met $3,46 per gallon. Al's is waarschijnlijk het enige benzinestation in de omgeving.
We eten tijdens het rijden en al gauw zijn we in Ohio. Dit gedeelte van de rit is altijd super saai. Recht toe recht aan en niets te zien.
Intussen zijn Katja en Kevin ook op weg. Zij moeten ongeveer 150 kilometer meer rijden dan wij. In het begin schoten ze niet erg op, want Fiona had telkens honger. Ik ben benieuwd hoe laat zij aan gaan komen.
Tegen half drie rijden we Michigan binnen. Bijna een derde van de rit voert door deze staat. We rijden dan ook helemaal van het oosten naar het westen.
Rick luistert terwijl hij rijdt altijd naar de Howard Stern Show. Ik kijk o.a. naar Disney's De Prinses en de Kikker, die ik nog nooit heb gezien. Vroeger reisden we met een heuse televisie met VHS tapes (best gevaarlijk!) en nu is mijn kleine mobieltje het vertier.
Onze laatste stop voor Muskegon wordt Rick's oude vertrouwde benzine station in East Lansing. Dat is vlakbij Michigan State University waar Rick gestudeerd heeft.
Het weer is de hele weg wat somber, maar gelukkig maar heel weinig regen. We hopen op zon voor zondagmiddag, maar zolang het droog blijft is het goed.
Bij Grand Rapids leidt Waze ons om. Een mooie weg, die door landelijk Michigan slingert. Kennelijk is er slecht verkeer rond de stad. Het landschap doet me hier altijd aan Nederland denken, ook al is het ook typisch Amerikaans. Geen wonder dat zoveel Nederlandse immigranten zich hier vestigden.
Een pompoenenveld
Eindelijk, want mijn fibromyalgie is helemaal terug en ik heb enorme hoofdpijn, rijden we om tien voor zes voor bij het Delta hotel. Dit was vroeger een heel oude Holiday Inn, maar sinds 2019 Marriott en gerenoveerd.
We weten niet wat we zien! De kamers hebben allerlei stopcontacten en USB contacten. De badkamer is helemaal modern, niet meer zo'n vies bad, maar een instapdouche. Alles is fris en modern.
Dat is ook het geval met het restaurant. We nemen plaats aan de bar en Lauren bedient ons. Zij is super aardig en vertelt hoe ook het centrum van Muskegon nu helemaal hip is. Dat ga ik morgen eens bekijken.
We bestellen een bord met charcuterie en kaas en Rick is helemaal blij Chimay Blauw bier te zien. Ik houd het bij heerlijke sauvignon blanc uit Nieuw Zeeland. Daarna heb ik een salade en Rick een broodje met varkenshaas. Het eten is bijzonder lekker voor een hotel restaurant.
Arme Katja en Kevin zijn nog steeds onderweg. Ze zijn wel al in Michigan, maar dan is het nog een hele rit. Fiona houdt zich goed, maar ze moeten natuurlijk veel meer stoppen dan gewoonlijk. Omdat ik zoveel pijn heb ga ik het niet halen om op te blijven tot ze komen. Rick doet dat wel.
Misschien kan ik dan juist morgen vroeg meehelpen. Ik voel me op zo'n moment wel schuldig, maar ik weet ook dat niemand er iets aan heeft als ik niet naar mijn lichaam luister en dan dit hele weekend pijn heb.
6 reacties:
Pff, inderdaad een lange reisdag, zeker als je zoveel pijn hebt.
Hopelijk voel je je vandaag wat beter en kun je genieten van het weerzien met (vooral!) Fiona.
Ik wens jullie een mooi weekend
Dat was een hele zit! Helemaal vervelend als je pijn hebt.
Je hoeft je toch niet schuldig te voelen omdat je niet kunt helpen? Ze begrijpen echt wel dat het je dat op dat moment niet lukt.
Ik hoop dat vandaag een betere dag voor je is.
Fijne vrijdag.
Wat een lange reis en zo akelig dat je zo'n pijn hebt. Ik hoop dat je je vanochtend beter voelt en Fiona flink kunt knuffelen.
Een beste rit was dat! Hopelijk heb je vandaag minder pijn.
In elk geval fijn om de komende dagen met familie en vrienden te zijn. Geniet daarvan! Ricks vader had het vast geweldig gevonden, iedereen zo bij elkaar.
Oef, wat een monsterrit. Geen wonder dat je je dan niet goed meer voelt.
Niemand zal verwachten dat je dan nog op blijft. Beter kun je dan naar bed
en hopen dat je daarvan opknapt.
Een geweldig mooi initiatief om dit met elkaar te gaan doen .
@Reny - Gelukkig inderdaad stukken beter vandaag en dank je!
@Anja - Ik weet het, ik voel me te snel schuldig, moet ik aan werken.
@Sonja - Fiona is weer zo schattig, dat maakt alles goed.
@Petra - Ricks vader had het zeker geweldig gevonden, hij wilde een blij afscheid.
@Marion - Is het zeker en eindelijk kan het, meer dan een jaar later!
Een reactie posten