Over het graduation weekend

Zaterdag 

Er hangt een dichte mist als we wakker worden. We kunnen de gebouwen aan de overkant bijna niet zien. 

Tegen de tijd dat we op pad gaan is het al iets beter. We proberen eerst de Starbucks in ons hotel, maar daar staat een ellenlange rij. Rick ziet dat hij via de app kan bestellen bij de Starbucks in het nabije Westin hotel. Daar lopen we vervolgens heen en onze koffies staan al klaar. 

Op Yelp heb ik de Tatte bakkerij gevonden. Daar hebben ze een lekker ontbijtmenu. We nemen een tafel buiten en ik ga bestellen. Mijn ontbijt bestaat uit twee gepocheerde eieren, een tomaatsalade en verscheidene Mediterraanse sauzen. Rick heeft roerei met prosciutto en Parmezaanse kaas. Het is allemaal zeer smakelijk! 

Dan haasten we w ons terug naar het hotel en frissen ons op. Als ik daar klaar mee ben ga ik de auto bij de valet aanvragen. Dat duurt zeker een kwartier. Rick is net beneden als de VLINDR voor wordt gereden. 

We rijden naar Cambridge waar ik een taart besteld heb. Onder weg zien we een bloemist en kopen een boeket voor Saskia en een beertje met een graduation cap op. Daar hoeven we dan niet meer naar te zoeken. 

Na een paar keer verkeerd rijden in de smalle straatjes vinden we de glutenvrije en veganistische Violette bakkerij. Daar heb ik een chocolade taart met chocolade creme besteld. 

Een aantal deuren verderop heeft Rick een kapper ontdekt. Terwijl ik op de taart wacht laat hij ziin haar snel knippen. Daar had Rick thuis geen tijd meer voor, dus hij is helemaal in zijn nopjes. 

De volgende taak is katteneten kopen voor Flapjack en Pig. We komen door prachtige buurten. Bij de Petco is het eten snel gevonden. Dan gaan we naar Saskia's appartement. 

Die is haar make up en haar aan het doen voor de graduation. Het is later dan we hadden gewild en we hebben geen tijd meer voor de geplande lunch met Saskia. Rick en ik halen daarom maar wat makkelijks bij Starbucks op de hoek en Saskia maakt wat pasta voor zichzelf. 

Om kwart voor twee gaat Rick Saskia naar de Walter Brown Arena brengen. Zij moet daar een uur voor de aanvang van de ceremonie zijn. Ik wacht in Saskia's appartement op mijn zus, zwager en nichtje. Die komen om twee uur voorrijden. 

Het oorspronkelijke plan was dat Rick terug zou komen en dat we dan met zijn vijven in een auto zouden gaan. Rick laat echter weten dat het te druk is en hij gaat op zoek naar een parkeerplaats. De garage tegenover de arena blijkt gratis te zijn en heel wat plek te hebben. 

Mijn zwager is herstellende van een enkelbreuk, dus mijn zus zet hem bij de ingang van de arena af. Zo kan hij ook meteen zitplaatsen voor ons reserveren. Rick heeft ons al gezien en leidt ons de garage binnen. We zijn onder de indruk van hoe goed het is geregeld, dat is bij eerdere graduations wel anders geweest. 

Mijn zwager heeft heel goede plaatsen gevonden op de vierde rij dichtbij het podium. Het wachten is nog op Riley, wiens Uber veel verkeer tegenkomt. Uiteindelijk heeft hij zes blokken gerend en loopt net als de studenten binnenlopen de arena binnen. 

Eerder heb ik al naar Riley ge-smst in welk vak en op welke rij wij zitten. Ik sta op en sms hem dat ik een jurk met citroenen draag. Hij zwaait dat hij me gezien heeft. Niet veel later zit Riley bij ons en Saskia wuift ook naar hem. 

Wij luisteren naar het traditionele Pomp & Circumstance terwijl de professoren en studenten binnenlopen. Mijn zus en ik zeggen allebei dat we er emotioneel van worden. Helaas heeft mijn zus nog geen graduation van een van haar kinderen meegemaakt, want de high school graduation van mijn neef was in 2020 en werd niet in persoon gedaan. 

Na een aantal toespraken begint de diploma uitreiking (althans iedereen krijgt een algemeen "diploma", het echte wordt later opgestuurd). Saskia is al vrij snel aan de beurt. We zijn zo trots op onze Master in Arts in Teaching!

Als alle namen genoemd zijn en het afsluitwoord gesproken worden we uitgenodigd voor een receptie achterin de zaal. Daar staan schalen met kaas en crackers en koude flesjes water. Een aantal van ons maakt daar een bordje mee, maar ik heb er geen trek in. 

Saskia vindt haar studiegenoten en er worden allerlei foto's gemaakt. Rick en ik poseren met Saskia en zij heeft mij een ouderwets fototoestel met film gegeven om mee te fotograferen. Wat ben ik dat ontleerd en hoe grappig is het dat dat opeens weer in is. 

Het is pas kwart voor vijf als we weer buiten staan. Ik had ons restaurant voor zeven uur gereserveerd, maar kan dat gelukkig een uur vroeger maken. Eigenlijk willen we daar voor op hun terras een drankje drinken, maar om de een of andere reden wordt daar heel moeilijk over gedaan. 

Dan gaan we maar naar het gezellige cafe op de hoek, Caffe Nero. Daar nemen we plaats aan een grote tafel en bestellen koffie of thee. Mijn pepermunt ijsthee is erg lekker. Het is heel gezellig en daardoor is het opeens zes uur. 

We haasten ons naar Brown Sugar, een Thais restaurant. Daar staat onze tafel al klaar. Saskia stelde dit restaurant voor. Het heeft fijne herinneringen voor haar, want hier hadden zij en Riley hun eerste ontmoeting. 

Ze hebben een heel uitgebreid menu en het duurt even voor iedereen zijn of haar keuze heeft gemaakt. Ik neem een lichte soep met groenten en paddenstoelen en als hoofdgerecht gestoomde broccoli met daarop garnalen, verschillende soorten paddenstoelen, paprika en ui. Ik zou willen dat die gerechten op de menu's van onze plaatselijke Thaise restaurants stonden, zo lekker en vers!

We blijven nog een tijdje natafelen, want mijn zwager is enorm allergisch voor katten, dus naar Saskia's appartement gaan zit er niet in. Daarna nemen we afscheid van de Newburyport familie en zullen hen morgenmiddag weer zien. Heel erg leuk dat ze bij Saskia's graduation konden zijn!

Rick en ik gaan met Saskia en Riley naar Saskia's appartement. Daar praten we nog wat na en gaan dan terug naar het hotel. Op mijn bed schrijf ik dit blog en Rick gaat een biertje drinken bij een bar aan de overkant. Wat een superdag was het en alles viel zo perfect op zijn plaats. Soms zit alles mee. 

Zondag

Om acht uur is het tijd om op te staan. We kleden ons aan en gaan dan eerst naar Starbucks. Rick heeft er een gevonden, die handiger ligt dan die van gisteren. 

Onze koffies staan klaar en daarmee lopen we naar Tatte Bakery. Daar wacht ik tot er een tafel buiten vrijkomt en Rick gaat bestellen. 

Dit keer kies ik het gerecht met spinazie en aardperen (?). Rick heeft een broodje met gerookte zalm en avocado. We laten het ons goed smaken en beginnen dan aan onze wandeling. 

Die leidt ons langs de Charles Rivier. We hebben er mooi uitzicht op de stad en de brug , die we nemen naar de andere kant van het water huist het Boston Tea Party Museum. 

Even overwegen we met de volgende rondleiding mee te gaan, maar zijn bang dan in tijdnood te komen. We lopen terug langs de Seaport Boulevard. 

Daar komen we langs een CVS waar we zonnebrand spray kopen. Ook ben ik mijn zonnebril weer eens vergeten en die heb ik met dit felle zonlicht nodig. 

op

Mijn zus en nichtje doen iedere zondag vrijwilligerswerk bij een asiel voor honden. Mijn zus sms-t dat ze in haar hand gebeten is door een van de puppies en nu in de ER is. 

Ze moet eem röntgenfoto laten maken en tetanus en hondsdolheid prikken. Daarbij krijgt ze nog antibiotica. Niet mis, maar gelukkig is haar hand verder okay. 

Rick en ik gaan even terug naar de kamer. Daqr douchen we en dan gaan we weer naar buiten. Het is zulk heerlijk weer! 

Onze poging om een tafel op het terras van Legal Seafood te krijgen mislukt dan ook. Niet getreurd, de bar is ook vrijwel openlucht met leuk uitzicht op het water. 

Rick en ik besluiten dat we in New England toch wel een broodje met kreeft moeten eten. Dat is inderdaad heerlijk met een royale hoeveelheid kreeft. 

Omdat mijn zus nog niet thuis is vragen we de auto bij de valet en besluiten Bunker Hill te bezoeken. Hier ben ik al eens geweest, maar Rick nog niet. 

Het monument ligt in een leuke oude buurt. We vinden met gemak een parkeerplek naast de heuvel en gaan de trappen op. 

Hier vond in 1775 een veldslag tussen de Amerikanen en de Britten plaats. De Amerikanen waren zwaar in de minderheid en verloren, maar speelden het klaar de helft van het Britse regiment in de pan te hakken. 

Het monument is een obelisk met een van de generaals ervoor

Intussen haalt mijn zwager mijn zus op, ze zijn net thuis als wij arriveren. Mijn arme zus voelt zich terecht niet erg energiek. We laten ons plan om naar het strand te gaan varen. 

Het is net zo gezellig bij hen thuis bij te praten. Tegen vijven komen Riley en Saskia ook en een uurtje later gaan we uit eten. 

Net als gisteravond gaan we naar Brown Sugar, dit keer in Newburyport. Hun menu is heel anders dan dat van gisteren en er zijn veel veganistische keuzes. 

Rick en ik delen een biefstuk sate, maar die is erg taai. Mijn zalmfilet met groentes en paddenstoelen is echter heerlijk. 

Bij mijn zus thuis komt mijn oudste nichtje net uit haar werk. Het is fijn haar ook nog even te zien. 

We snijden Saskia's graduation taart aan en eten ieder een plak. Ik moet zeggen dat hij erg lekker is en helemaal niet zoet. 

Dan is het weer tijd om afscheid te nemen van de Newburyport familie. Dat is altijd weer moeilijk, maar we zien ze hopelijk snel in Washington. Riley en Saskia zullen we morgen nog zien. 

De rit naar het hotel verloopt vlot en we kijken terug op een zeer geslaagd weekend. Allemaal een heel fijne week gewenst!