Over een gezellige avond bij buren

Al heel vroeg hoor ik Rick bezig. Hij heeft vandaag een vrijwilligersdag bij Habitat for Humanity met zijn team van zijn werk. Daarvoor moet hij helemaal een de andere kant van de stad in Maryland zijn. 

Rick vertrekt om zeven uur, maar ik blijf nog een half uurtje liggen. Het Disney liedje dat Alexa om half acht speelt is doordeweeks altijd mijn teken om op te staan. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat er een tornado watch is. Dat betekent dat er tijdens de op ons afstevenende onweersbuien tornado's kunnen voorkomen. 

Even vind ik het vreemd dat Ricks evenement doorgaat, maar denk dan dat het misschien binnen is. Ik maak mijn ontbijt en als ik dat opheb haal ik een nitro brew van de Starbucks in het Pan Am Center. 

Op de terugweg belt Rick. Hij is helemaal naar het huis waar ze aan zouden werken gegaan en vond daar uit dat alles vandaag inderdaad af is gelast. Nu heeft Rick een rustige dag voor de boeg, want hij heeft natuurlijk geen werkafspraken. 

Dat het ver weg was blijkt wel als ik al klaar ben met mijn stappen als Rick thuiskomt. Nu zal het verzet worden naar een andere datum. Waarschijnlijk wordt dat nadat we terug zijn uit Europa.

Het is aangenaam op het deck, dus ik doe mijn Franse lessen en breinspelletjes buiten. Opeens hoor ik een vervaarlijk gerommel in de verte en op de radar zie ik de lijn van onweersbuien met rasse schreden naderen. 

Rick en ik bestellen gauw onze lunches, maar we zijn te laat. Onderweg naar Subway breken de hemelsluizen open. Rick is zo galant om de regen te trotseren en mijn salade te halen. De zijne staat even later klaar bij Cava.

Gelukkig is het allemaal snel voorbij en kunnen we zonder al te nat te worden ons huis weer in. Als we onze salades ophebben gaan we naar het centrum. Het is weer droog, maar nog erg bewolkt.

Als eerste gaan we kijken bij de kermis, die men nog aan het opzetten is. Ik vind het altijd leuk daar foto's van te maken en dat kan nu zonder mensen. Morgen begint Viva Vienna en dan zullen we ons hier niet weer begeven, veel te druk. 

Dan gaan we naar Whole Foods voor een paar dingen. Voor we het weten hebben we meer bij elkaar dan in ons mandje past. We nemen o.a. een fles mousserende rose mee om vanavond aan de overburen te geven. 

Als laatste rijden we naar de Pie Gourmet. Een "pie" lijkt wel wat op een Limburgse met fruit gevulde vlaai. Wij kopen een kersen"pie", ook om vanavond mee te brengen. Deze taarten zijn altijd vers en heerlijk. 

De rest van de middag puzzelen we wat en Rick gaat zijn Halo spelen in de basement. Om zeven uur zijn we uitgenodigd bij John en Jenny aan de overkant. Dit avondje is al herhaalde malen verzet, dus fijn dat het nu eindelijk kan.

Zij wonen in het huis waar onze Mormoonse buren woonden. Ze hebben dat helemaal vernieuwd, want het was in een slechte staat. We krijgen eerst een rondleiding en doen ons dan tegoed aan Libanese hapjes. 

John is een grote Bourbon fan en Rick en ik proeven een aantal van zijn favorieten. Het is zo gezellig en hun kinderen ook zo leuk dat het al na elven is als we afscheid nemen. Zo laat blijven we eigenlijk nooit op bezoek bij mensen, dus dat zegt wat! We prijzen onszelf gelukkig met alle buren rond het plein.

En zo breekt een lang weekend aan voor ons. In Nederland is het Hemelvaart wat hier niet wordt gevierd. Wat je ook viert, in ieder geval een heel fijn weekend gewenst!