Over een vrolijke vrijdag

Al vroeg zijn we beiden beneden. Ik maak mijn paddenstoelen en varens op voor mijn ontbijt en drink de koffie, die Rick voor mij gezet heeft, erbij. Het is op vrijdag altijd best veel en ik kan het eten maar ternauwernood op.

Terwijl Rick zich doucht loop ik een stukje met Orion. Zo kunnen we er vroeger op uit en na Starbucks nog wat boodschappen doen. Inmiddels weet men dat ik geen schuim op mijn nitro brew wil, dus dat gaat de goede kant uit. 

Als eerste gaan we naar Greenheart waar ik behalve mijn gewoonlijke groentensap ook vijf flessen sap voor Katja koop. Ze hebben een aantal interessant klinkende nieuwe combinaties, waaronder een met rabarber en basilicum. Ik ben benieuwd hoe Katja ze vindt.

Bij Whole Foods haal ik snel wat bosbessen en bananen. Daar schijnt Fiona dol op te zijn. Als ik naar buiten loopt miezert het weer eens. De temperatuur is tenminste wel lekker. 

Thuis haast ik me om mijn sporten af te krijgen. Dan maak ik Fiona's bed op, was mijn haar en maak me klaar om naar de stad te gaan. Ik parkeer de auto in de metro garage, die nog steeds heel leeg is, ondanks dat veel mensen terug naar kantoor zijn. Voor mij is dat natuurlijk fijn. 

De trein staat al klaar en een half uur later stap ik bij het McPherson Square metrostation uit. Ik loop naar bakkerij Paul waar ik met Lisa heb afgesproken. We hebben onze zinnen gezet op hun heerlijke baguette met gerookte zalm, maar die staat niet meer op het menu. 

In plaats daarvan kies ik dan maar degene met tomaat, mozzarella en pesto. Lisa neemt een baguette met tomaat en kip. Het smaakt opperbest, want ik vind deze baguettes zo lekker dat ik er wel mee op mijn dieet wil zondigen. 

Tegenover het restaurant ligt ons doel van vandaag: het nieuwe Planet Word museum. Lisa heeft gratis entree kaartjes voor twee uur, maar het is pas kwart over een. Gelukkig kunnen we vroeger naar binnen. 

Dit museum is volledig gewijd aan taal. Al bij de kluisjes zien we dat. Daarop staan de woorden voor de cijfers fonetisch gespeld in verschillende talen. Het duurt even voor ik "achttien" uit onderstaande haal. 

De tentoonstellingen zijn interessant en interactief. We beginnen met een les over de Engelse taal en waar woorden vandaan komen. We leren dat Germaans, Frans, Latijn en Grieks verantwoordelijk zijn voor het merendeel van de taal. Verder zijn er natuurlijk woorden zo gegroeid uit oudere versies en woorden, die uniek zijn voor de Engelse taal. Erg interessant allemaal!

In de volgende zaal kunnen we zinnen van een aantal talen leren. Iemand, die die taal spreekt, zegt het voor en dan kunnen wij het nazeggen. Ik doe dat met Spaans en dan gaat de wereldbol op de foto helemaal gloeien als je het goed doet, ook weer heel leuk gedaan. 

Dan lopen we een enorme bibliotheek binnen. Hier kun je een boek neerleggen en er feiten over horen. Ook zijn er diorama's gemaakt naar aanleiding van beroemde boeken. Ook daar zijn we we even mee bezig. 

Hier leer je hoe je een goede grap in elkaar kunt zetten

In de laatste zaal kun je "verven". Er staan "kwasten", die je in virtuele potten kunt dopen. Daarmee kun je het tafereel er anders uit laten zien. Bijvoorbeeld nacht in plaats van dag, droog in plaats van groen, winter in plaats van zomer en meer. Hier zouden we wel langer kunnen doorbrengen, maar er is een schoolgroep en die willen ook een beurt. 

Na nog wat in de winkel rondgekeken te hebben, waar Lisa een paar leuke dingen voor familieleden vindt lopen, we terug naar de metro. We lopen door Franklin Square en zien daar een van de kersenbloesembankjes, die door de stad verspreid staan. 

Verder is het een mooie oase in het midden van de stad. Washington heeft heel veel van dit soort parkjes. Het is niet voor niets de groenste stad van Amerika.

Lisa heeft ook de oranje lijn nodig en onze trein komt net aanrijden. Zij stapt eerder uit dan ik, want ze woont in Arlington dichter bij de stad. In Vienna schijnt de zon zowaar en het is 23 graden. 

Thuis ga ik dan ook met Orion op het deck zitten. De dierenarts belt en zegt dat Orions bloedtest positief is voor de ziekte van Lyme. Nu moeten we morgen zijn urine brengen. Maar goed dat we het hebben laten nakijken!

Rick en ik gaan naar het nieuwe Turkse restaurant Lezzet en nemen daar plaats aan de bar. We maken kennis met de manager en de zonen van de Turkse eigenaren. Allemaal zo aardig! We mogen de Turkse equivalent van Ouzo proeven en horen hoe ze toevallig ook het Mexicaanse restaurant twee deuren verderop in de schoot geworpen kregen. 

Het eten is werkelijk heerlijk. Rick en ik delen de mixed grill en die komt met zoveel groentes en bulgur dat we het niet op kunnen. De manager laat weten dat een Turkse maaltijd niet kan eindigen zonder bakhlava en thee. We krijgen beiden en het is erg lekker.

Intussen zijn de kinderen op weg hierheen. Katja sms-t dat ze Fiona's slaapzakje is vergeten. Grandpa en Omi rijden dus maar gauw naar Target om er een paar te kopen. Gelukkig hebben ze degene, die Katja wilde in de juiste maat. 

En nu is het wachten op hun aankomst. Ik kan niet wachten ze weer te zien!