Over de rit naar Boston

"Let It Go!" speelt Alexa vrolijk om tien voor half zeven. We hebben geen van beiden moeite met opstaan en maken ons snel klaar om op reis te gaan. 

Terwijl Rick zijn laatste dingen inpakt laat ik Orion uit. Gelukkig heb ik zijn harnas aan gedaan, want we zien geen van beiden onze buurjongen tot hij vanachter een busje komt. Orion gaat heel erg tekeer, maar door het harnas kan ik hem goed in bedwang houden. 

Om vijf over zeven vertrekken we. We halen eerst omtbijt van Starbucks en gaan dan naar de bank. Daar zetten we de cheque voor Saskia's auto en mijn rondleiding verdiensten op onze rekeming. 

Dan beginnen we serieus aan de lange rit naar het noorden. Gelukkig gaan we tegen het verkeer in, want er staan flinke files de andere kant op. Binnen het uur bereiken we de tunnel bij Baltimore. 

Niet veel later zien we enorme rookwolken in de verte. Allerlei noodvoertuigen spoeden langs ons heen, dus daar is iets ernstigs gebeurd. 

Inderdaad staat er een auto in brand en van een constructie vrachtwagen is de hele voorkant zwart geblakerd. Hopelijk zijn de inzittenden okay, maar het ziet er heel heftig uit. Wij hebben een korte "rubbernecking" file, want gelukkig is het ongeluk de andere kant op. 

Zodra we in Delaware zijn stoppen we zoals altijd bij het Biden Welcome Center. Daar bezoeken we de toiletten en kopen drinken. Voor Rick zijn zo geliefde Diet Mountain Dew en ik kies voor Zero Sugar Snapple ijsthee met citroensmaak. 

Al vlot daarna rijden we over de mooie Delaware Memorial Bridge en dan zijn we in New Jersey. We zwaaien even van verre naar Katja, Kevin en Fiona na, dit keer niet onze bestemming. 

De rit door New Jersey is saai, maar zonder oponthoud. Rond elf uur zien we de skyline van New York in de verte. 

Dit keer staat er wonder boven wonder geen file op de George Washington brug en Waze stelt onze aankomsttijd bij, een half uur vroeger! 

Via een aantal parkways rijden we Connecticut binnen. Dat zijn mooie wegen, inderdaad parkachtig met heel veel groen. We zien zelfs een prachtige roodstaart havik vlak voor ons langs vliegen. 

Tegen enen bereiken we een service plaza met een Subway restaurant. Perfect! Ik bestel natuurlijk een salade en Rick een flatbread. Dan tanken we en beginnen aan het laatste stuk. 

Rond kwart voor vier naderen we Saskia's appartement. Haar wijk Allston heeft heel veel muurschilderingen. Onderstaande vinden wij heel leuk en bijna echt. 

Het is zo fijn Saskia weer te zien! Voor mij is dat alweer twee maanden geleden, Rick zag haar recentelijker toen ze met Pasen in Vienna was. We hebben wat graduation versieringen meegebracht en hangen die in het appartement op. 

Vanochtend is Saskia's nieuwe Kia Soul eindelijk, na een vertraging van bijna twee weken, bezorgd door Carvana. Een pak van ons hart, want het bedrijf gaf zeer slechte klantenservice. Gisteren stuurde Christine een artikel door dat Carvana in financiele problemen verkeert, dus we zijn opgelucht dat Saskia's auto er nu is. 

Voor haar oude auto werd weggesleept heb ik hem leeggehaald en we hebben die spullen meegebracht. Saskia kijkt wat ze wil houden en de rest gaat de grote vuilnisbak in. Saskia is uiteraard dolblij weer wielen te hebben, zo kan ze veel makkelijker naar Riley toe. 

Met zijn drieen rijden we vervolgens naar het Renaissance hotel in Boston, waar Rick en ik de komende drie nachten zullen verblijven. Alleen waren we van plan tot dinsdag te blijven en Rick heeft om de een of andere reden die laatste nacht niet gereserveerd. 

Helaas zit dit hotel maandagnacht vol, maar er zijn natuurlijk genoeg andere keuzes. We boeken het Sheraton hotel vlakbij en zullen maandag dus verhuizen. Het is wel zo leuk een extra dag met Saskia door te brengen en nog wat te rusten voor de lange rit terug naar huis. 

Voor het avondeten hebben we gereserveerd bij de Mad Monkfish, een Aziatisch restaurant. Het eten is heerlijk, vooral van de paddenstoelen en gember soep zou ik wel bakken opkunnen. Het is ook heel gezellig met onze jongste, die duidelijk zin heeft om als scheikunde lerares aan de slag te gaan.

Na het eten zetten we Saskia bij haar appartement af. Morgen laat in de ochtend zullen we haar weer zien en dan is de graduation 's middags. We zijn natuurlijk ontzettend trots op alles wat Saskia, ondanks haar ADHD, voor elkaar heeft gekregen dit jaar.