Over een boeiende dag in Boston

Om half acht staan we op en ik douche en pak in. Rick wil daarmee wachten tot na het ontbijt. We bestellen koffies bij dezelfde Starbucks als gisteren en vinden dan met gemak een tafel buiten bij Tatte. 

Dit keer ga ik bestellen. Rick wil de lams "hash" en ik vraag of ze het roerei ook met spinazie en prosciutto kunnen maken. Dat is niet het geval dus ik bestel dan maar met prosciutto en Parmezaanse kaas. 

Niet veel later wordt Ricks maal bezorgd, maar het mijne staat niet op de bon. Geen probleem, dan bestel ik het nogmaals. Maar daar wil de manager niets van weten. Zij hebben de fout gemaakt en ik hoef niet te betalen. Dat is zeker goede service! 

Na het eten lopen we nog een stukje de andere kant op dan gisteren. Daar valt niet veel te beleven. We gaan terug naar het hotel en als Rick klaar is vragen we de auto en checken uit. 

Saskia heeft slecht geslapen en komt langzaam op gang. Het lijkt ons een goed plan om die tijd te gebruiken voor het inchecken bij het Sheraton hotel voor vannacht. Tot ons genoegen is onze kamer al klaar en kunnen we ons al installeren. 

Inmiddels is Saskia gereed om op pad te gaan, dus we rijden naar haar appartement. Op vijf minuten loopafstand bevindt zich The Hopewell. Daar is een gezellig terras en het is perfect weer om buiten te eten. 

Rick en ik nemen salades en Saskia hummus en gegrilde spruitjes. Het is allemaal erg lekker en goed toeven in de zon. Na het eten gaan we even langs Saskia's appartement en rijden dan terug naar het Sheraton hotel. 

Daar parkeren we de auto in de hotel garage, die bemand wordt door een Oost-Europeaan zonder enige persoonlijkheid. We moeten er wel om lachen, maar je zal maar de hele dag in een hokje in een parkeergarage moeten zitten. Zou ik ook chagrijnig van worden. 

Wij maken de Boston Common onze bestemming van vanmiddag. We lopen er via de gezellige Newbury Street heen. Daar zijn allerlei restaurantjes, café's en winkels. Saskia wil naar binnen bij een boekhandel en vindt er een boek dat zij zoekt. 

De Boston Common is een oase in het midden van de stad. Je kunt er een van de beroemde zwanenboten nemen of gewoon genieten van de rust. Wij kijken een tijdje toe hoe een vrouw een heel aantal eekhoorns van pinda's voorziet. Daarna gaan we op zoek naar de beroemde Cheers Bar voor een drankje. 

We hebben het al gauw gevonden en er is nog plaats aan de bar. Natuurlijk is dit echt een tourist trap, want ik denk dat geen enkele Bostonian hierheen gaat. Toch is het wel leuk er weer eens geweest te zijn. 

Het is al na vieren en we lopen via de mooie Beacon Street terug naar het Sheraton hotel. Daar halen we de auto op van de knorrige man. 

Door het spitsverkeer banen we ons vervolgens een weg naar North End, het Little Italy van Boston. Hier woont Riley en we gaan bij Saskia's en Riley's favoriete Italiaan eten. 

Saskia leidt Rick naar een parkeerplaats. Saskia heeft last van lage bloedsuikerspiegel en heeft een snack nodig. 

We gaan een Starbucks binnen en daar blijkt de vrouw in de rij voor Saskia ook Saskia te heten. Dat is wel heel toevallig! 

De andere Saskia is van afkomst Costa Ricaans. Haar moeder had de naam van een model in een tijdschrift gelezen. Erg grappig! 

North End is een heel gezellige buurt met ontelbare Italiaanse restaurants. We halen Riley op van zijn appartement en lopen van naar Antico Forno. Zij hebben dit restaurant ontdekt vanwege de veganistische gerechten op hun menu. 

Het is een authentiek Italiaans restaurant. Saskia eet het natuurlijk niet, maar Rick, Riley en ik delen een heerlijke antipasto. 

Dan bestel ik aubergine rolletjes met ricotta, Parmezaanse kaas en tomatensaus, super lekker. Het smelt in mijn mond, terwijl ik aubergine vaak taai vind. 

Ook de anderen zijn duidelijk te spreken over hun keuzes. Ik proef Saskia's gnocchi en die zijn duidelijk vers gemaakt. Riley heeft een pizza en Rick rigatoni met worst en ui. Het is super gezellig en we leren Riley beter kennen als een vrolijke jongeman. 

Veel te gauw is het tijd om terug naar de auto te lopen. Dan zetten we Riley en Saskia af bij Saskia's appartement. Het is altijd weer moeilijk afscheid nemen, maar we zullen Saskia in ieder geval weer zien voor Fiona's verjaardagsfeestje. 

We hebben genoten van deze dag en bereiden ons nu voor op de lange rit terug naar huis morgen. Het was fijn nog een extra dag te kunnen blijven!