Over een vrijdag met een verrassingen van Rick

Het is zo druilerig en donker buiten dat ik door Alexa word gewekt. Ik sta meteen op en maak de laatste paddenstoelen en varens op. Op vrijdag heb ik altijd een nog uitgebreider ontbijt, omdat er meer dan genoeg overblijft van de week. Ik kan het dan ook net niet allemaal op.

Rick gaat douchen, maar ik heb geen zin om aan mijn stappen te beginnen. In plaats daarvan speel ik wat Pokemon Go vanaf de bank. Joni heeft me gisteren een aantal dingen geleerd. 

Het plenst als we naar Starbucks rijden en Rick bestelt een warme koffie. Ik houd het bij mijn nitro brew. Telkens zit daar zeker een derde van de beker schuim op en Rick vraagt of ze er meer koffie in willen doen. Ik weet niet of het komt omdat het nieuwe barista's zijn of dat hun nitro apparaat niet goed werkt. Bij de andere filialen zit er nooit zoveel schuim op. 

Kai heeft de bezorging voor zijn verjaardag nog steeds niet ontvangen. Ik krijg een email van Interflora dat de betreffende bloemist weigert nog een keer te bezorgen en wil dat Kai het komt ophalen. Later lees ik dat die heel veel slechte recensies krijgt. De bloemist ligt niet om de hoek, maar Kai neemt er morgen een bus heen. 

Net als ik aan mijn sporten begin belt Christine. Er zijn nogal wat dingen gaande in haar wereld waar we gisteravond niet genoeg tijd voor hadden. Het is altijd fijn om te kletsen tijdens mijn cardio, want dan gaat het uur veel sneller voorbij. 

Rick is naar fysiotherapie en als hij daarmee klaar is belt hij om te vragen of hij mijn lunch zal ophalen. Rick weet dat ik met zulke regendagen graag pho van Roll Play eet en daar is hij in de buurt. Niet veel later geniet ik van een heerlijke ossenstaartbouillon met kip, koolhydraatarme noedels en groenten. 

Rick is ook naar de bloemist bij Wegmans geweest en heeft daar een aantal boeketten voor Moederdag van meegenomen. Rick weet dat ik niet van rode rozen houd en dat ik een aantal jaren geleden regenboogrozen bewonderde in Seattle. Daarvan overhandigt hij me ook een boeket. Lekker vrolijk en kleurrijk!

Met dit weer zou het makkelijk zijn thuis op de bank te blijven, maar ik ga erop uit. Eerst haal ik Orions medicijnen bij Walgreens. Dan rijd ik Vienna in en stop weer even bij de "irissentuin" voor wat foto's van de natte bloemen. 

Gisteren vertelde Joni dat ze altijd zoveel succes heeft met kleren vinden bij Wardrobe Rescue. Het is een tweedehandskleding winkel van luxe merken. Nieuwsgierig geworden ga ik er een kijkje nemen. Wat er hangt is echter absoluut niet mijn smaak of het zou mij niet staan vanwege mijn lengte. Amerikaanse vrouwen zijn over het algemeen niet zo lang. Met lege handen vertrek ik dus weer. 

Als laatste ga ik naar Greenheart voor een verse fles groentensap. Daar tegenover staan de korenbloemen en nog een parkje met bloeiende planten. Ook hier maak ik een paar foto's. 

Op weg naar huis moet ik maar liefst drie keer stoppen voor een schoolbus. Dat komt niet zo heel vaak voor. Meestal is het hooguit een keer. De arme kinderen worden drijfnat, want geen van hen heeft een paraplu of zelfs een regenjas aan. 

De rest van de middag lees ik verder in mijn boek over Rembrandt. Ik zoek ieder schilderij dat genoemd wordt online op. Dat maakt het makkelijker te zien waar de schrijver het over heeft. 

Als Rick klaar is met zijn werk doet hij heel mysterieus. Hij vertelt niet waar we gaan eten en rijdt wat om zodat ik het niet raad. Pas als we van de andere kant het Mosaic District inrijden denk ik te weten waar we heen gaan.

Rick weet dat ik me tijdens dit soort dagen niet lekker voel en we zijn beiden teleurgesteld dat er weinig kans is dat Katja, Kevin en Fiona dit weekend zullen komen. Het wordt dus Gyu Shige, een van mijn favoriete restaurants. 

We nemen plaats aan de bar en Jenny herkent ons meteen. Rick bestelt een Koreaanse pannenkoek met vis (erg lekker, ik proef hem ook). Ik neem de shabu shabu salade met de zachtste biefstuk ooit. 

Dan kies ik zoals iedere keer de uni shots met zeeegel. Die vond ik altijd zo lekker, maar ze hebben het recept veranderd en het is niet te pruimen! 

Als ik dat aan Jenny vertel, vindt zij dat het van de rekening gehaald moet worden. Haar manager is het daarmee eens. Wij zijn blij, want ze zijn best duur.

De ceviche en het gestoomde ei zijn wel heerlijk en Rick smult van zijn sushi rollen. Voldaan lopen we door de regen terug naar de auto. Zo zijn we het Moederdagweekend goed begonnen. 

Als de kinderen inderdaad niet kunnen komen, wat er steeds meer inzit, gaan we er samen een gezellig weekend van maken. 

Hopelijk kan het dan volgend weekend wel, afhankelijk van ieders gezondheid. Allemaal een heel fijn (Moederdag) weekend gewenst!