Wonder boven wonder ben ik voor Alexa's muziek begint te spelen al wakker. Orion wil heel graag naar beneden, waarschijnlijk omdat hij Rick bezig hoort. Die is inderdaad zoals gewoonlijk om zeven uur opgestaan.
Terwijl ik mijn ontbijt zit te eten doet Rick een Covid test. Die is meteen positief met een dikke lijn, geen vaag lijntje zoals zaterdag. Rick is er nogal van ondersteboven, maar het schijnt vrij normaal te zijn.
We volgen het advies hier en zullen tot en met maandag nog mondkapjes dragen. Verder hoeft Rick zich niet meer van anderen te isoleren zolang hij een mondkapje draagt. Saskia is vandaag naar school gegaan, ook met een mondkapje op.
Na mijn ontbijt en Ricks douche ga ik weer op pad naar Starbucks. Onderweg zie ik de zon prachtig door de bomen schijnen. Daar moet ik even een foto van maken!
Met de koffies kom ik terug en begin enthousiast aan mijn uur op de elliptische machine. Het gaat lekker en ik denk helemaal niet meer aan de tijd. Tot ik om tien voor tien een sms-je van Sharon krijg.
Ze vraagt of ik vandaag nog kom. Oeps, ik ben personal training helemaal vergeten! Gelukkig kan ik zo in de auto stappen en in drie minuten ben ik bij Sharons huis. De training is daardoor wat korter, maar alle spiergroepen komen aan bod.
Op de terugweg rijd ik langs een vuurrode Japanse esdoorn. Zo prachtig, die moet op de foto. Een wens van mij is een Japanse esdoorn in onze tuin, maar daar hebben we op het moment geen plaats voor.
Het wordt gezellig met zijn tweeen. Meestal zijn we met vier. Karen vertelt over haar nieuwe baan waarvoor ze helaas waarschijnlijk verder naar het westen zal moeten verhuizen. Het eten is ook weer heerlijk. Ik houd het licht: vis, garnalen en heel veel groentes.
Er is een limiet van anderhalf uur om te eten, omdat het "all you can eat" is. Karen haalt dat bijna niet. Ik verbaas me er altijd over hoeveel zij kan eten! Op een gegeven moment ben ik helemaal verzadigd. Ik wil Rick hier ook eens heen nemen. Hij moet het geprobeerd hebben.
Het is inmiddels 22 graden en ik doe mijn teenslippers aan. Ik kan me zo'n warme week begin november niet herinneren. Dit weekend wordt het zelfs nog warmer!
De rest van de middag lees ik buiten en als Lorraine thuiskomt praten we gezellig bij. Rick heeft een heel aantal habanero pepers aan zijn plant, maar die eten wij niet. Lorraine is er dol op en neemt een zakje mee naar huis. Fijn dat ze opgebruikt worden, anders is het zo zonde.
We kunnen nu nog tot kwart voor vijf buiten zitten voor de zon achter de huizen verdwijnt. Helaas zal dat volgende week een stuk eerder zijn. Rick en ik maken ons klaar voor ons wekelijkse happy hour met Chuck en Christine.
Aangezien we nog even voorzichtig zullen zijn gaat Rick aan de bar beneden zitten en ik blijf hier boven. Zoals altijd vliegt het uur voorbij. Sowieso vind ik deze week heel snel gaan. Ongelooflijk dat het morgen alweer vrijdag is!
4 reacties:
Wat is dat rood van die esdoorns toch mooi.
Gelukkig heeft Rick geen symptomen meer maar vervelend dat hij nog steeds positief test.
Heerlijk die temperatuur zo laat in het jaar, bij ons is het nu wel voorbij met zulke hoge temperaturen.
Fijne vrijdag.
Lekker nog even genieten van het mooie weer en dat het nog wat langer licht is. Ik moet hier echt heel erg wennen aan het vroege donker zijn.
Heerlijk nog dat mooie weer, nog even van genieten voor het omslaat!
Fijn dat Rick geen symptomen meer heeft, en niet meer in isolatie hoeft, en hopelijk is de volgende test negatief.
Prachtige foto’s weer!
Fijne vrijdag!
Groetjes
Carla
@Anja - Die esdoorns zijn echt wat onze buurt zo prachtig maakt. Er zijn wel andere heel kleurrijke bomen, zie mijn blog van vandaag.
@Petra - Ik zie er echt tegenop dat we een uur teruggaan.
@Carla - Het blijft nog een tijdje warm en weinig regen. Ik hoop ook dat Ricks volgende test negatief is.
Een reactie posten