Over kou en keuvelen

Bedankt, Alexa, nu heb ik "We don't Talk About Bruno" weer de hele dag in mijn hoofd! Maar een fijn liedje om bij wakker te worden is het wel. 

Dit keer heb ik Rick niet horen opstaan en Orions getingel van zijn halsband ook niet. Ik moet nog in diepe rust hebben gelegen. Zonder Alexa misschien wel veel langer, maar ik heb meer dan negen uur in bed gelegen, dus tijd om op te staan. 

Mijn ontbijt smaakt me weer zeer goed en vervolgens doe ik alvast wat cardio tot Rick klaar is om naar Starbucks te gaan. Het is vreselijk guur weer, met een wind die door merg en been blaast. Het enige positieve is dat de zon schijnt. 

Weer thuis is het tijd voor mijn uur cardio, waarvan ik een kwartier op de Scoop machine doe. Ik verbeeld me dat dat mijn heupen echt helpt. Zo'n andere beweging is kennelijk wel bevorderlijk. Het volgende uur is voor mijn brein"sporten". Ik schiet goed op met Spaans. 

Om half twaalf heb ik bij het 29th Parallel cafe afgesproken met Viola. Wij gingen regelmatig met elkaar om toen de kinderen klein waren. Haar dochter is een jaar jonger dan Katja. Nadat we naar deze buurt verhuisden verwaterde die vriendschap om de een of andere reden. 

Recentelijk hebben we via Facebook weer contact en ik stelde voor om samen koffie te gaan drinken. We wonen tenslotte een steenworp bij elkaar vandaan. Viola was daar meteen voor te vinden. Onder het genot van een kop koffie voor haar en mintthee voor mij praten we elkaar bij over de afgelopen jaren. 

Viola's ouders waren Duits en zij heeft als kind en later met haar man vele jaren in het buitenland doorgebracht. Het gesprek is dus zeer interessant en voor we het weten is het half een. Het was gezellig en we nemen ons voor dit vaker te doen. 

Voor mij is het tijd om naar Wegmans te gaan. Ik heb een hele boodschappenlijst mee voor snacks e.d. om morgenavond te serveren. Maar eerst ga ik lunchen. Ik neem een bakje paddenstoelen soep en sushi zonder rijst. Het leuke is dat je hier boven met zicht op de supermarkt kunt eten. 

Het smaakt me allemaal zeer goed en met hernieuwde energie ga ik mijn lijstje afwerken. Dat is niet eenvoudig, want wij vinden Wegmans een fijne supermarkt, maar dingen zijn niet logisch opgesteld. Zo zijn er drie verschillende kaasafdelingen. Ik loop van hot naar haar!

Uiteindelijk vind ik mede met behulp van een vriendelijke medewerker bijna alles op mijn lijstje. Er is alleen geen Goudse kaas in plakken, zoals Rick altijd bij de Giant koopt. Ook lijkt dit gebied helemaal geen pumpkin pie mix te hebben. Rick heeft die nodig, dus nu bestelt hij het maar van Amazon. 

Het voelde veel langer, maar na een uur ben ik klaar om af te rekenen. Ik laad alles in de auto en thuis leg ik alles op zijn plek. Dan ga ik er weer op uit. 

Bij Wegmans zag ik geen echt lekkere crackers, dus ik ga eens kijken bij The Fresh Market. Die winkel is al helemaal in kerststemming en zo gezellig! Mij lijkt die twaalf dagen verschillende koffies wel iets. Ze hebben hier inderdaad een veel betere selectie crackers en ik neem een aantal doosjes mee. 

Eerder kreeg ik een telefoontje van Norm's Beer & Wine dat ze de flessen Delirium Noel binnen hebben gekregen. Ik loop er vanuit The Fresh Market heen. Tot mijn genoegen wordt de fles keurig ingepakt in het tasje dat ik ervoor koop.

Het lijkt ons ook wel lekker om iets zoets te serveren morgenavond. Ik ga naar Yas Bakery, een winkel met Mediterraanse producten. Daar hebben ze ontzettend veel keuze aan verse baklava. Ik koop een doos met vijf verschillende soorten. 

Soms zie ik advertenties van heel handige spullen op Facebook. Als ik thuiskom is een daarvan gearriveerd: een kruk, die je mee kunt dragen en waar je maar wilt op kunt zetten. Het lijkt me vooral handig als ik weet dat ik ergens lang moet staan. Opgeklapt is het een lichte schijf en opgezet een stevige kruk. 

Na al mijn boodschappen bedenk ik me dat ik geen snack voor het happy hour van vanavond heb gekocht. Rick wil toch alvast wat Thanksgiving maaltijd benodigdheden kopen. We gaan daarvoor naar Safeway en nemen een zak met kipgehaktballetjes mee voor onze snack. 

Als we naar buiten lopen worden we getrakteerd op een mooie zonsondergang

Om half zes is het weer zover: ons wekelijkse happy hour met Christine en Chuck. Iedere week is het weer gezellig en al lijkt de week kort er is toch veel gebeurd. Het uur gaat snel voorbij en dan nemen we afscheid tot 8 december. Volgende week is het Thanksgiving en de week daarop zijn Rick en ik in Europa.

Zoals altijd vraagt Chuck net voor we afscheid nemen wat we gaan eten. Dit keer kunnen we eensgezind zijn: Indiaas. Dat is altijd een van onze favorieten op een koude avond. De kippensoep van Aditi Gourmet is zo heerlijk en de Indiase kaas in spinazie saus ook. 

Saskia's gezondheid baart me zorgen. Ik hoop dat zij geen long Covid krijgt. Ze had dit weekend oorontsteking en vandaag moest ze vroeg naar huis vanwege vertigo. Ik vind het op het moment heel moeilijk zo ver weg te wonen. Gelukkig komt Saskia als alles goed gaat volgende week voor Thanksgiving en dan zullen we haar in de watten leggen. 

Nu ben ik moe van de drukke dag en de kou helpt niet met mijn spieren. Toch is het goed om bezig te blijven en dat zal de komende dagen ook zeker het geval zijn!