Over altijd weer moeilijk om afscheid te nemen.

Door het vuurwerk gingen we gisteravond allemaal laat naar bed. Ik ben pas om acht uur echt wakker en sta dan op. Rick doet hetzelfde. Beneden treffen we Kevin met Fiona. Fiona heeft heel slecht geslapen en van de weeromstuit Kevin ook. Katja komt iets later naar beneden. 

Warm en vochtig = juli in Washington

Rick en ik gaan koffies halen, die we allemaal hard nodig hebben. Dan rijden we naar Crepe Amour voor ons ontbijt. De volwassenen kiezen verscheidene hartige crepes (galettes) met ei, kaas en andere ingredienten. 

Fiona krijgt een crepe met Nutella, banaan en aardbeien. Die gaat er heel goed in! Alleen vindt Fiona het niet fijn om vieze handjes te hebben en op de foto vraagt ze zonder woorden of ik haar handje kan wassen. Dat gebeurt herhaalde malen tijdens het eten, maar de crepe gaat schoon op (of misschien niet zo schoon, maar wel op). 

Na het eten nemen Rick en ik Fiona mee naar buiten, zodat Katja en Kevin in kunnen pakken. Fiona vindt de katten in de buurt prachtig en mag van Lorraine hun nieuwe kitten aaien. Wat zijn kleine katjes toch altijd leuk. 

We hebben nog een ongeopende enorme doos met stoepkrijt in de garage liggen. Dit is een goede gelegenheid die te openen. Fiona vindt het prachtig! Eerst tekent ze zelf en daarna worden Rick en ik ingeschakeld om te tekenen waar Fiona aanwijst. 

Henry heeft een grote eekhoorn te pakken!

Als Katja en Kevin klaar zijn om te vertrekken is het weer een moeilijk afscheid. Dit keer ook omdat Katja het niet droog kan houden en als dat zo is gaan bij mij mijn ogen ook tranen. Katja zou zo graag weer in dit gebied komen wonen, maar de realiteit is dat het gewoon te duur is. 

Nadat we ze uit hebben gezwaaid en mijn tranen gedroogd zijn douchen we snel. Dan gaan we op weg naar Chantilly om Orion op te halen. Hij heeft het goed gedaan in de kennel, dus we zullen dit wel vaker doen als er meerdere gasten komen. 

Rick haalt snel een hamburger van de McDonald's drive thru als lunch. Ik bestel een salade van Subway. Als we thuiskomen is de schoonmaakploeg er al en moet arme Orion toch weer in zijn bench. Ik maak me klaar voor het zwembad, want als ik er niet ben is Orion veel rustiger. 

Er zijn heel wat wolken en het is drukkend warm. Lorraine roept me toe dat ze een stoel voor me heeft gereserveerd onder een paraplu. Zij trekt haar baantjes en mijn geliefde baan is bezet. Ik vond het een goede inspanning om baantjes te "rennen" en ik doe dat tot ik een halve kilometer bij elkaar heb "gelopen". 

Mijn hoop was daar nog twintig baantjes bij te zwemmen, maar als Lorraine en ik even pauze nemen om wat water te drinken horen wij al donder. Gelukkig de lifeguards nog niet, maar het duurt niet lang voor het vervaarlijk begint te donderen. 

We lopen naar huis en Orion is stil. Ik besluit dan maar voor het huis de bui af te wachten. Niet veel later begint het te hozen en de bliksemschichten vliegen me om de oren. Ik zet mijn stoel in de garage en sla het schouwspel gade. 

De regen komt met bakken de lucht uit en het blijft plenzen. Op een gegeven moment krijgen we een "flash flood warning". Dat betekent dat rivieren en beken buiten hun oevers kunnen treden en wegen kunnen overstromen. Het verbaast me niets want zo'n lange onweersbui hebben we in tijden niet gehad. 

Tegen half vijf vertrekt de schoonmaakploeg en kan ik naar binnen. Eindelijk neemt de regen af en al snel is het weer zonnig. Rick en ik gaan wat dingen doen in Vienna. 

We nemen Orion mee, want die is dol op de auto en we hebben hem gemist. Rick haalt koolhydraatarme tortilla's van de Giant en haalt daarna zijn kleding op bij de stomerij. Vervolgens rijden we naar Diventures waar we een ding voor Saskia's masker kopen dat ervoor zorgt dat het makkelijk over haar haar gaat. Rick gaat haar snorkel en masker opsturen. 

Als laatste is Whole Foods aan de beurt. We vullen ons mandje met ingredienten voor ons avondeten, mijn favoriete worstjes, die afgesprijsd zijn en nog wat spullen. Tot mijn allergrootste genoegen zie ik dat Whole Foods Delice de Bourgogne heeft! Op het moment is dat mijn favoriete kaas.

Terwijl we bij de zelfscankassa's afrekenen valt de stroom in de winkel opeens uit. We waren net aan het betalen en nu accepteert de machine geen enkele kaart meer. Iedereen om ons heen heeft hetzelfde probleem. 

Al gauw heeft het personeel door dat er een technisch mankement is. Ze openen wat gewone kassa's om te helpen afrekenen. Ik pak mijn tas weer uit en de dame bij de kassa scant de spullen nogmaals. Gelukkig werken de gewone kassa's wel normaal, anders hadden we dit avondeten niet gehad. 

We gaan huiswaarts en maken ons avondeten. Rick grilt de zalmburgers en ik snijd de tomaat en ui en maak de tortilla's warm. We hebben een voorafje van heerlijke garnalen. Dan smaken de tortilla's met zalmburger, tomaat en ui ook opperbest. Gelukkig konden we ons plan om te barbecuen doorzetten. 

Gisteravond lieten we per ongeluk de hordeur open en nu hebben we een probleem met fruitvliegjes. Ik heb vandaag vallen gezet. Op een ervan zitten nu twintig (!) vliegjes, maar geen ervan is nog in de val getrapt. Hopelijk zijn ze morgenochtend allemaal weg. 

Vanavond zijn we beiden moe. Het waren super dagen en nu komt de terugslag een beetje. We realiseren ons extra dat al onze kinderen zo ver weg wonen. Dat is moeilijk als niet iedereen goed in zijn of haar vel zit.

Kai en Raquel hebben net de rellen in St. Etienne meegemaakt. Zij wonen dichtbij het centrum en wij maakten ons zorgen. Gelukkig zijn ze weggebleven van waar het geweld was. Kai stuurde foto's van het centrum van St. Etienne en dat ziet eruit alsof er oorlog is geweest. Verder maak ik me zorgen om Saskia. Gelukkig heeft zij Riley.