Dag 1 Kopenhagen: Over winkelen en wandelen

Wonder boven wonder heb ik heerlijk geslapen! Ik denk dat ik die melatonin gummy's nog eens ga kopen. Ik word om kwart voor zeven wakker, maar doezel verder tot kwart over acht. Dan maak ik Rick wakker, want het is beter om meteen in het ritme te komen. 

We gaan naar beneden om te ontbijten en het is een heel lekker buffet. Of we het iedere dag gaan doen weet ik niet, want er is een Starbucks aan de overkant. Ik hoop het wel, maar Rick vindt dat hij altijd teveel eet. 

Na het eten gaan we naar Stroget om te kijken wat er zoal qua kleding is. Rick vindt meteen een Adidas hoodie bij een sportzaak, want hij heeft alleen zijn Hawaiiaanse shirt en korte broek als kleding. Ik heb een dun jasje en een regenjas mee. Het is overigens best een aangename temperatuur, vooral in de zon. Ik koop er wel nieuwe sokken. 

Dan loop ik een apotheek binnen om vochtinbregende creme te kopen. Mijn huid voelt super droog aan. Helaas hebben ze niets voor harde contactlenzen. Ik heb mijn bewaarvloeistof wel mee en die moet volgens het label ook schoonmaken, maar dat laatste is allerminst het geval. Ik kijk door een soort waas. 

Ook bij een winkel vol toiletspullen is er geen contactlenzenvloeistof voor mijn soort lenzen. Wel vindt Rick er spullen, die hij nodig heeft, zoals een scheermes en -schuim en tandenborstel en tandpasta. Gelukkig heb ik verder alles bij me, met uitzondering van die contactlenzenvloeistof. 

In een Triumph winkel koop ik ondergoed en bij Uniqlo een leuke zwarte broek en zwart topje. Rick vindt daar zijn ondergoed. Rick houdt het verder bij de plunje die hij aanheeft. Hij is duidelijk ontzettend moe, terwijl ik me juist energiek voel. Misschien heeft het homeopathische anti jet lag pilletje ook geholpen, wie weet. 

We willen ergens vinden waar we een overhemd voor Kai en nette kleding voor ons kunnen kopen, mocht de bagage niet opdagen. Rick wil eigenlijk al terug, maar net als hij dat zegt zien we Magasin voor ons opduiken. Dat is de Bijenkorf van Denemarken zo te zien. Daar moet het morgen lukken, al hoop ik dat het niet nodig zal zijn. 

Hier trouwen Kai en Raquel morgen

We lopen terug naar het hotel, daar douchen we en doen schone spullen aan zover we ze hebben. Ik vind vooral de broek van Uniqlo erg leuk en hij is lang genoeg voor mijn benen! Misschien dat ik er een tweede van ga kopen in een andere kleur. 

Inmiddels is het al na twaalven en we lopen naar de AirBnB waar Kai, Raquel en Carmen, Raquels moeder, logeren. Die ligt ook mooi centraal en we praten even bij en zien Raquels mooi boeket. Zij gaan vanmiddag vrienden bezoeken en we zullen elkaar weer treffen voor het avondeten. 

Als we teruglopen naar het hotel begint het te plenzen. Ik ben zo blij met mijn regenjas! Die is super dun en dus makkelijk mee te nemen. Ricks dikke Adidas hoodie houdt hem redelijk droog, al schuilen we als het echt met bakken naar beneden komt. En dan is de zon er opeens weer. 

Na een korte stop in de hotelkamer lopen we naar een smørrebrød restaurant, Domhuset, want we willen dat als lunch. Het blijkt een klein, heel authentiek zaakje te zijn. 

Alle smørrebrød soorten staan in de etalage en daarvan kies ik de garnalen met ei en haring met ei. Rick neemt ook degene met garnalen en een met salami. Heerlijk!

Intussen telefoneren we met SAS, Brussels Airlines en United over onze bagage en geen van hen kan ons een antwoord geven. Niet veel later krijg ik een geheimzinnige sms dat een van de tassen "gevonden" is, maar geen verdere informatie. Heel frustrerend is het allemaal. 

Wij besluiten naar Nyhavn te lopen. Volgens mij heb ik dat nog nooit gezien. Toen ik hier ooit met mijn ouders op vakantie was zijn we even in Kopenhagen geweest, maar volgens mij niet naar Nyhavn en ook toen we hier laat jaren negentig met de kinderen waren kan ik me niet herinneren het bezocht te hebben. 

De wandeling erheen is al leuk met alle gekleurde huizen, restaurants, bars en meer. Rick vindt de kinderkledingzaak Englebørn leuk om mee op de foto te gaan. 

Dan moet er natuurlijk een Deense Pølse gegeten worden. Ik neem een hapje en hij is erg lekker. Ik herinner me deze worstjes wel, ook uit Noorwegen. 

Mijn bloemenfoto van vandaag

Het is heel duidelijk wanneer we Nyhavn naderen, want er zijn steeds meer toeristen. Ik zag laatst een Facebook post met foto's van beroemde plaatsen zoals ze op Instagram staan en zoals ze in werkelijkheid zijn met ontzettend veel mensen op de foto. 

Gelukkig valt het wat dat betreft best mee op de foto's. Het is makkelijk de mensen uit beeld te laten. Het is precies zoals ik had gehoopt een heel fotogenieke straat en het weer werkt over het algemeen ook goed mee.

Onze voeten beginnen te protesteren en we nemen plaats op het terras van Faergekro. Dat is een goede keuze, want dit restaurant maakt zijn eigen aquavit. 

Ze hebben allemaal smaken, waarvan we de flessen mogen ruiken. Rick neemt de bramensmaak en ik een soort dille (kroon dille). Die van Rick is zoeter, zoals altijd, terwijl ik liever iets hartiger heb. 

Het smaakt heel goed en we hebben geluk dat we op een overdekt terras zitten. Een donkere wolk komt en dan komt de regen met bakken naar beneden. Er zijn weinig buien, maar die er zijn zijn niet mis!

Als het droog is lopen we verder en gaan even het amber museum in. Daar kijken we alleen in de winkel, want het is super warm binnen. Onze voeten (vooral die van mij) beginnen pijn te doen en langzamerhand lopen we terug naar het hotel. 

Onderweg koopt Rick nog een pølse, dit keer een soort knakworstje en die vind ik lekkerder dan de eerste. Ik zoek nog steeds naar een apotheek met contactlensvloeistof, maar die vinden we niet. 

In het hotel frissen we ons een beetje op. We zijn beiden teleurgesteld dat er nog steeds geen bagage is. Ik ben ervan overtuigd dat die vanochtend met Brussels Airlines is aangekomen, dus die had er allang moeten zijn. In ieder geval zijn de tassen niet meer zoek. 

Rick heeft nog puf om naar Tivoli (vlakbij) te lopen, maar ik ga naar de bar beneden om het grootste deel van dit blog te schrijven. Ik heb er een glaasje rose en een bakje nootjes bij. 

Dit is even ontspannen voor mij. Na 18000+ stappen vinden mijn plantar fascitis en neuroma in mijn voeten het meer dan genoeg geweest, zo te voelen. 

Gelukkig is het restaurant voor ons avondeten, Puk, vrij dichtbij.  We nemen allemaal het speciale Deense menu. 

Dat zijn zeven gerechten, die we met zijn allen delen. We beginnen met twee soorten haring op roggebrood, super lekker! 

Dan volgen een gerookte zalm gerecht met nog meer heerlijk brood en een gefrituurde witte vis met remoulade. Het smaakt allemaal voortreffelijk, maar is ook erg veel. 

Er volgen nog drie gerechten: een kipsalade, varkensvlees en een kaasgerecht. We kunnen het niet op, maar proeven van alles. Voor de prjjs van ongeveer 50 euro per persoon is het niet duur. 

Het is al na tienen als we terug naar het hotel lopen. Iedere keer als we de deur van onze kamer open doen hebben we weer hoop. 

Maar nee, er is geen grote tas te bekennen. Het ziet ernaar uit dat we morgen bij de Magasin moeten gaan winkelen en de leuke dingen, die we voor het bruidspaar mee hebben er ook niet zullen zijn.

We zijn razend, want onze bagage is zo te zien vanochtend al aangekomen en SAS heeft de hele dag de tijd gehad die te bezorgen. Maar enfin, het gaat erom dat we er zijn om Kai en Raquels grote moment mee te maken. 

Morgen dus de grote dag! Ik ga gauw slapen om uitgerust te zijn.