Dag 3 Kopenhagen: Over een land en een water rondleiding

Rick heeft vannacht niet goed geslapen dus we doen het wat rustig aan. We moeten toch op de anderen en hun bagage wachten. Zij veranderen van logies, want de Airbnb was niet beschikbaar voor de komende paar nachten. 

We gaan naar beneden en genieten weer van het ontbijt en vooral de voortreffelijke koffie. Kai laat weten dat hij iedereen zover heeft dat ze aan het inpakken zijn. Hij klinkt een beetje geërgerd en vertelt later dat hij ze constant tot spoed moest aanmanen, want we hebben een rondleiding gereserveerd die om elf uur begint. 

Eindelijk zijn ze bij ons hotel en dumpen hun bagage in onze kamer. Dan wandelen we naar het ontmoetingspunt van de rondleiding waar we maar net op tijd aankomen. 

Carmen gaat mee met een Spaanstalige gids en de rest van ons met de Australische Meg. Onze rondleiding is "politiek incorrect". Achteraf gezien had ik liever de historische toer gedaan, maar die was 3 uur lang. 

Meg is best grappig, maar wat mij betreft wat te grof. Op een gegeven moment vraagt ze een man in de groep of hij besneden is. Het F woord vliegt ons ook om de oren. 

We lopen langs de Nicolaj kerk naar de schouwburg. Onderweg vertelt Meg vooral over lokale folklore wat wel leuk is. 

Om twaalf uur komen we bij Amalienborg, het koninklijk paleis. De koningin en kroonprins zijn thuis, te zien aan de vlaggen boven hun respectievelijke huizen. 

Hier vertelt Meg wat over de koninklijke familie. Daarna slaan we de wisseling van de wacht gaande. Het gaat er allemaal gemoedelijker aan toe dan bij Buckingham Palace. Hier zijn geen hekken of wat ook. 

Als laatste lopen we naar de Marmer kerk. Daar neemt Meg afscheid en geven we haar haar fooi. Er blijkt een andere gids mee te hebben gelopen, dus misschien doet Meg dit nog niet zo lang. 

We hebben allemaal trek en nemen plaats op.de gezellige binnenplaats van Amadeus. Het voelt heel goed om te zitten! 

We wachten op Carmen voor we bestellen. Haar rondleiding klinkt een stuk interessanter dan de onze. Maar ja, dat hadden we misschien kunnen weten. 

De smørrebrød hier is zeer goed! Ik heb haring met kerrie saus en leverworst. Het is een lekker maal. 

Na het eten lopen we naar slot Rosenborg. Helaas zijn er geen kaartjes meer voor het kasteel, maar de tuinen zijn mooi en het kasteel van buiten ook. 

Na dit alles bekeken te hebben slenteren we richting Nyhavn. Het is dat slenteren dat zo moe maakt. Ik loop zonder opzet telkens meters voor iedereen uit. 

Eenmaal bij Nyhavn aangekomen willen mijn voeten echt niet meer. Ik zeg tegen de anderen dat ik wel op een terrasje op ze zal wachten. 

Daar bestel ik een Aperol Spritz en kijk naar de vele mensen die langslopen. Ik hoor heel regelmatig Nederlands. 

Om kwart over vier lopen we naar de plek waarvandaan de rondvaarten vertrekken. We kunnen meteen aan boord en dit keer is onze gids de Italiaanse Dahlia. 

Er zijn Italianen aan boord, dus Kai en ik kunnen ons Italiaans ophalen. Voor Carmen is het ook fijn, want door haar Spaanse achtergrond verstaat ze Italiaans redelijk goed.

Deze rondvaart is de moeite waard. We zien heel wat, inclusief de rug van de Kleine Zeemeermin. Het leukste is het varen door Christianshavn met zijn woonboten aan weerszijden van de gracht. Het is duidelijk een unieke buurt. 

Operahuis

Christianshavn

Eenmaal weer terug op het droge nemen we twee taxi's terug naar ons hotel. Daar halen de anderen hun spullen op en gaan inchecken bij het hostel waar ze zullen logeren. 

Rick gaat geld pinnen en ik ga dankbaar op bed liggen. Zo heb ik straks energie voor Tivoli. Ik schrijf dit blog tot nu toe en doe dan wat Duolingo. 

We lopen naar Tivoli en zien twee blokken ervan verwijderd een ellenlange rij. Er blijkt ook vanavond een concert van dezelfde populaire zanger te zijn. Daar hadden we natuurlijk niet op gerekend. Een vriendelijke Tivoli medewerker raadt ons aan vanavond niet het park in te gaan. Morgen, zegt hij, zal er niemand zijn. 

Misschien is het wel een teken, want Carmen is moe en wilde toch al niet mee. Gelukkig hebben Kai en Raquel gisteravond al genoten van Tivoli en wij kunnen er morgenavond ook nog heen. Verandering van plannen dus en we gaan op zoek naar een betaalbaar restaurant. 

Kai en Raquel hebben vorig jaar bij de Food Club gegeten. Dat heeft een interessant concept. Het is een buffet en wijn en bier en je mag daar voor een prijs 90 minuten van eten en drinken. Carmen geeft aan dat zij vanavond wil trakteren, heel lief.

Het eten is lekker en de rose ook. Het gesprek in drie talen gaat ook vlot. Mijn Frans wordt met de dag beter en dan valt het straks weer terug. Het is altijd goed om te moeten praten, want Carmen spreekt maar een paar woorden Engels. 

We hadden niet gedacht anderhalf uur te blijven, maar voor we het weten krijgen we de waarschuwing dat we nog een kwartier hebben. Ik vond vooral hun gerookte zalm en viscakejes lekker. 

Kai en Raquel hadden geloften voor elkaar geschreven, maar kregen gisteren niet de kans die tegen elkaar te zeggen. We lopen naar het Radhusplein en daar horen wij de geloften. Als we na afloop juigen klapt en juigt het hele plein mee. Ze denken waarschijnlijk dat het een verloving was, maar niet minder leuk. 

Tijd om afscheid van Marjolaine en Carmen te nemen. Het begint te spatten, dus we maken het kort. Rick wil nog een biertje kopen, maar ik haast me terug naar het hotel. Daar kom ik tegelijkertijd met twee Nederlandse dames aan en we prijzen ons gelukkig de bui voor te zijn geweest. 

Rick komt ook nog redelijk droog terug, maar Kai, Raquel, Carmen en Marjolaine kregen de volle laag van een flinke onweersbui over zich heen. Gelukkig hadden ze regenkleding en paraplu's mee! Het weer is hier zo wisselvallig, al hebben we tot nu toe geluk vind ik. Hopelijk blijft dat morgen zo. 

We ontspannen ons op de kamer en gaan op tijd slapen. De wekker gaat morgenochtend om zeven uur, zodat we kunnen ontbijten voor we onze huurauto ophalen. Onze laatste dag gaan we niet helemaal in Kopenhagen besteden.