Over een Nederlandse zaterdag en rustige zondag

Zaterdag

We staan om kwart voor acht op en ik heb zin in vandaag! Ik kleed me in mijn "rondleidings" t-shirt waar de beroemde gebouwen van Washington op staan. Voor de verandering vergeet ik me niet met zonnebrand spray in te smeren, want je verbrandt zo met dit zonnige weer. 

Rick en ik rijden naar de Starbucks in Vienna voor onze koffies en ontbijt. We spelen een beetje Pokemon Go, maar slaan de markt vandaag over. Ik ben altijd wat nerveus om op tijd in de stad te zijn als ik een rondleiding heb. Je weet maar nooit welke hardlooprace of demonstratie er is. 

Daarom gaan we om vijf voor negen richting Washington. Natuurlijk is er vandaag niets gaande en binnen twintig minuten zijn we bij de Library of Congress. Drie kwartier wachten lijkt ons niets en ik kan altijd wel een wc gebruiken. 

We rijden naar het Washington Monument en daar zijn toiletten waar ik mijn plasje kan plegen zoals mijn grootmoeder altijd zo netjes zei. Rick wacht aan de overkant op me. 

Met al het rondrijden is het inmiddels kwart voor tien. Ik ga op mijn gezin van vandaag wachten en Rick heeft allemaal snode plannen om te doen voor hij mij weer in de stad zal ontmoeten. Uiteindelijk maait hij de achtertuin, verdere klusjes zullen moeten wachten. 

Terwijl ik bij de Neptunus fontein sta te wachten (en op mijn telefoon woordspelletjes sta te spelen) hoor ik opeens Nederlands. Dat is mijn groepje voor vandaag en ik maak kennis met J en N en hun kinderen D en J. 

We sluiten aan in de rij om de Library of Congress binnen te gaan en na een kwartiertje zijn we binnen. Het wordt een heel leuke rondleiding daar, want de tieners zijn enorm geinteresseerd. Na afloop wil D. graag een bibliotheekkaart aanvragen. 

Dat is een vrij makkelijk proces, maar volgens de medewerkster aan de informatiebalie kan het wel een uur duren. Die tijd hebben we niet, maar gelukkig zijn er nog kaartjes beschikbaar voor vanmiddag, dus gaan ze dan terug om de bibliotheekkaart op te halen. Ik moet er zelf ook echt eens een aanvragen!

Na een blik op het Supreme Court (Hooggerechtshof) gebouw te hebben geworpen lopen we naar de overkant om het Capitool te bekijken. Daar vertel ik over dit prachtige gebouw en J. maakt de grap dat dit wel wat anders is dan het torentje van Rutte. Het blijft een imposant gebouw.

Via Pennsylvania Avenue lopen we naar de National Archives en het Marine monument. Na die bekeken en gefotografeerd te hebben gaan we de woonbuurt Penn Quarter in die overgaat in Chinatown. Ik heb al vaker geschreven dat Chinatown hier niet Chinees is op een paar restaurants en de Chinese boog na.

Die Chinese boog is wel de moeite waard. Het is (natuurlijk) de grootste eenspannige boog buiten China. Erachter liggen de enige overgebleven Chinese restaurants. Helaas is deze buurt tijdens de coronatijd wat minder geworden en ik waarschuw hen niet verder dan de boog te gaan vanavond. Waar mensen zijn is het veilig, maar buiten dat gebied worden er drugs gedeald en meer. 

Omdat J. met een echt fototoestel fotografeert neem ik ze ook even City Center DC in. Dat is de 5th Avenue van New York in DC. Je vindt er de dure merken, Louis Vouton, Hermes e.d. In de zomer hangt de hoofdstraat vol met kleurrijke paraplu's (of parasols). Leuk om te fotograferen en D. poseert gewillig zodat haar vader foto's kan maken. 

Langzamerhand banen we ons een weg naar het Witte Huis. Onderweg stoppen we nog even bij een CVS. Daar kopen ze allerlei drankjes en wat snacks. De zelfscankassa doet nogal vervelend, maar een vriendelijke medewerkster helpt en uiteindelijk is alles betaald en in de rugzak gedaan. 

We mogen niet naar de achterkant van het Witte Huis, dus we lopen de heuvel op naar de voorkant. Daar vertel ik over de geschiedenis van het huis. De zesenveertigste bewoner woont er nu dus het is goed gebruikt. 

Dan is het tijd om afscheid te nemen. Ik geef ze nog wat tips voor de rest van hun vakantie, want die gaat naar het zuiden langs de kust. Vrijwel overal daar zijn wij ook geweest. Soms vind ik het moeilijk afscheid nemen, want dan voel ik zo'n klik met die mensen. Maar het zijn (bijna) altijd "schepen die elkaar 's nachts passeren" zoals Longfellow schreef. 

Rick is inmiddels ook in de stad en wacht mij op bij Hotel Washington. We hebben een kwartier voor onze lunch reservering en gaan even kijken in wat ooit een mall met allerlei winkels was. Daar is niets van over, behalve The Corner Bakery en de National Press. Die laatste is zeker geen winkel en wat ik ervan weet is dat ze ieder jaar een gala houden waar de president (behalve Trump) ook bij is. 

Dan lopen we naar The Hamilton dat van dezelfde keten als de Old Ebbitt Grill is. We vragen een tafel en niet veel later komen Hanneke en Ryan ook. Zij logeren in het hotel hier tegenover. Ik ken Hanneke en Ryan al jaren online, maar dit is de eerste keer dat we elkaar in levende lijve ontmoeten.

Het is meteen gezellig. Ik ben trots op Rick, want hij doet goed mee met het Nederlandse gesprek. Af en toe gaan we in het Engels over, maar over het algemeen staat Rick zijn mannetje in het Nederlands. 

Op zaterdag en zondag krijg je een brunch menu. Daar staan veel "ontbijt"gerechten op. Rick en ik nemen dan ook de gerookte zalm "Benedict" (gepocheerde eieren op een Engelse muffin) en bestellen daar spinazie bij en zonder Hollandaise saus.

Hanneke heeft de quiche, die er heerlijk uitziet en Ryan het heel Amerikaanse "chicken & biscuit" gerecht. Het smaakt ons allemaal zeer goed en het is super gezellig. Gelukkig zijn we voor de verandering niet vergeten een foto te laten maken. 

Na het eten nemen we afscheid en Ryan en Hanneke gaan een paar van de musea proberen. Hopelijk waren ze niet super druk, want Rick en ik zien nogal wat mensen op de been als we langs dat gebied rijden. 

Na een warme rondleiding zou het lekker zijn om het zwembad in te duiken, maar dat is super druk en gaat vroeg dicht vanwege het zwemteam afscheidsbuffet. Het goede eraan is dat het zwemteam klaar is en augustus veel rustiger gaat worden in het zwembad. 

Mijn hangmatstoel is altijd paraat en ik ga daarin liggen lezen. Rick wil graag vandaag onze boodschappen bij de Giant doen en ik ga natuurlijk mee. We hebben weinig nodig, want we vertrekken dinsdag. 

Voor het avondeten gaan we naar Sushi Koji. We komen er precies op tijd aan, want na ons komen er zoveel mensen dat het restaurant binnen de kortste keren vol zit. En dat met voornamelijk Aziaten, altijd een teken dat een restaurant goed is als de cuisine mensen uit dat deel van de wereld aantrekt. 

Het eten is hier dan ook voortreffelijk. De vis is super vers. Ik begin met een St. Jacobsschelpen gerecht en dan een sushi rol met rivierkreeftjes, avocado en crab, super lekker! Rick heeft diezelfde rol en een met paling. Voor hem is het de eerste keer hier en hij is meteen fan.

We zijn beiden moe van deze volle dag, maar hebben er ook van genoten. Ik heb veel steden gezien in mijn leven en Washington staat nog steeds heel hoog op mijn lijstje van favorieten.

Zondag

Vandaag wilden we eigenlijk wat uitslapen, maar we zijn beiden om kwart voor acht wakker. Na de dieren verzorgd te hebben gaan we Vienna in. In een tuin in de straat achter ons zien we een moeder hert met haar tweeling. De hertenpopulatie breidt zich goed uit zo te zien. 

Voor de verandering eet ik egg bites met boerenkool en champignons van Starbucks. Na het lege glas in de paarse glasbak te hebben gegooid gaan we naar Merrifield. Daar koop ik bij H Mart een pakje enoki paddenstoelen. 

Dan steken we over naar de Mosaic District markt. Omdat we dinsdag vertrekken kopen we deze week geen groente of fruit. Wel neem ik een bakje cantharellen mee van King Mushrooms. Ze zijn heel duur, maar ik vind ze zo lekker!

Na de markt moeten we aan het sporten geloven. Rick doet zijn korte app routine. Ik doe eerst cardio en dan twintig minuten arm-, schouder-, borst- en rugspieren training. Daarna plank ik een minuut en dan moet het maar goed zijn voor vandaag. 

Om elf uur hebben we met Kai en Raquel afgesproken. Rick wil met Teams oefenen, zodat we de trouwerij op kunnen nemen en verre familieleden mee kunnen kijken. Dat gaat allemaal goed. Verder bespreken we nog wat andere kleinigheden met betrekking tot de reis.

Het loopt al bij enen als we afscheid genomen hebben. We bestelllen beiden een groentewrap van Sweet Leaf. Na dat opgehaald te hebben lopen we de Dollar Tree winkel nog even in. Daar kopen we een sjerp met "Bride to Be" erop voor Raquel en wat roltong fluitjes. Het is leuk om iets extra's mee te nemen. 

Thuis eten we de wraps met smaak op en maken ons dan klaar voor het zwembad. Om de een of andere reden is het al half drie als we daar aankomen. Het is heel druk, maar mijn energie is op, dus we gaan enkel het water in om af te koelen. 

Tegen vieren lopen we naar huis, doen droge kleding aan en gaan naar Whole Foods. Daar kopen we ingredienten voor het avondeten morgen. Ook vind ik er een gummy waar Melatonin en nog een paar dingen inzitten. Die wordt aangeraden voor nachtvluchten. Baat het niet dan schaadt het niet, dus ik neem een zakje mee. 

Rick is vanavond uitgenodigd om met collega's uit eten te gaan om een groot succes te vieren. Eerst dacht ik dan zelf ook ergens te gaan eten, maar ik ben heel moe. In plaats daarvan haalt Rick mijn favoriete gerechtjes van Viet Aroma. 

En zo is het weekend alweer voorbij! Allemaal een heel fijne week gewenst!