Dag 4 Kopenhagen: Over een bezoek aan Odense

Om zeven uur gaat de wekker. We hebben vandaag een auto gehuurd en willen die zodra Sixt opengaat ophalen. Eerst gaan we beneden ontbijten. Ik zal de lekkere koffie vooral missen. 

Na het eten lopen we naar Sixt wat vrijwel om de hoek ligt. Alles gaat snel en om kwart over acht zitten we in de auto. 

We halen Kai en Raquel op van hun hostel en gaan dan op weg naar Odense. We rijden een van de langste bruggen in Europa over en na bijna twee uur gaan we een garage binnen en parkeren daar de auto. 

Onze kaartjes voor het Hans Christian Andersen museum zijn voor half een dus we hebben nog bijna twee uur om de stad een beetje te verkennen. 

We hebben het oude gedeelte snel gevonden. Langs Bangs Boder met zijn leuke kleurrijke huisjes komen we bij het geboortehuis van Hans Christian Andersen aan. 

Het geboortehuis van H. C. Andersen

Tegenover het huis is een leuke souvenirwinkel. Ik waan me er in Nederland zoveel Nederlanders zijn er. Rick grapte "papier hier" tegen een jongetje met een Efteling T-shirt. De ouders moeten er erg om lachen. 

Er zijn schattige trollen waar ik een stel van koop. Rick heeft ook wat leuke dingen gevonden en Kai en Raquel kopen een sprookjesbiej voor Fiona. 

Daarna gaan we op zoek naar een paar van de H. C. Andersen gerelateerde standbeelden. Die staan over de hele stad verspreid. Het dichtst bij ons staan Duimelijntje, de Standvastige Tinnen Soldaat en Andersen zelf. Dan lopen we naar het museum waar we precies op tijd aankomen. 

Daar krijgen we koptelefoons op en op de grond is te zien waar we kunnen luisteren. Het is heel goed gedaan. We volgen H. C. Andersens leven van geboorte tot dood. 

We krijgen te horen over zijn onbeantwoorde liefdes en zien allerlei correspondentie, de prachtige geknipte kunstwerkjes, die hij maakte en meer. 

Als laatste is er een enorme zaal met van alles over de sprookjes. Hieronder een greep daaruit:

In het muizenhuis uit Duimelijntje

De Prinses op de Erwt

Het Tinnen Soldaatje

Na iets meer dan een uur zijn we er doorheen. Het heeft kennelijk net geonweerd, want het is nat buiten en we horen donder in de verte. 

Gelukkig is het inmiddels droog. We hebben enorme trek en lopen naar het gezellige Grønttorvet restaurant. Daar bestellen we weer smørrebrød. Dit keer heb ik er een met gepekelde haring en een met garnalen. Die garnalen zijn zo lekker! 

We smullen allemaal en we zijn klaar om verder te gaan. We zoeken de auto weer op en Rick stelt de GPS in op een slijterij vlakbij. Daar koopt hij een fles Aqvavit. 

Al met al is het later dan we gedacht hadden. We wilden eigenlijk rond vijf uur in Tivoli zijn, maar dat wordt nu waarschijnlijk dichter bij zeven uur. 

Vooral als we op de brug in stilstaand verkeer terechtkomen zien we Waze's aankomsttijd almaar later worden. Uiteindelijk valt het wel mee en wordt de aankomsttijd weer vroeger. 

Net na zessen zetten we Raquel en Kai bij hun hostel af. Dan brengen we de auto weg en lopen naar het hotel. 

Daar pakken we alvast zoveel mogelijk in en lopen dan naar Tivoli. Het zit me al de hele dag dwars dat we niet via United in kunnen checken voor morgen. 

Terwijl we naar het pretpark wandelen krijg ik opeens een ingeving. Misschien kan het wel via de SAS app. En jawel, daar lukt het. We hebben stoelen en alles. Nu kan ik echt gerust van de avond genieten. 

Als Raquel en Kai er ook zijn kopen we kaartjes. Het is vanavond inderdaad heel erg rustig. We kunnen zo de attracties in. We hebben een of ander ronddraai ding rond een paal, de schommel die heen en weer gaat en de achtbaan binnen een mum van tijd gedaan. 

Dan gaan we op zoek naar een restaurant. Faergekroen Bryghus ligt aan het water en we krijgen een tafel op het verwarmde terras. 

Zoals wel vaker bestel ik twee voorafje, hoewel ik best twee porties van de rømø garnalen zou willen. Dat blijken Hollandse garnalen te zijn. Wat zou ik willen dat die in de VS verkrijgbaar waren! Sowieso de kleinere garnalen, die veel meer smaken hebben dan de reuze garnalen.

Na het eten hebben we nog tijd om de hoge schommels te gaan doen en dan speelt Rick nog zijn favoriete spelletje met munten. Dat is nostalgisch voor hem, hij speelde dat vaak als tiener.

Nu is de tijd echt gekomen om afscheid te nemen van Kai en Raquel. Het valt ons van beide kanten zwaar. Het is altijd moeilijker als we niet weten, wanneer we elkaar weer zullen zien. Er zijn plannen, maar nog niet omlijnd.

In het hotel bestellen Rick en ik een taxi voor morgenochtend zes uur. We zullen doodmoe zijn, maar hoeven vrijwel de hele dag enkel in een vliegtuig te zitten. We kijken terug op fantastische dagen met natuurlijk als hoogtepunt de bruiloft van Raquel en Kai.