Over een actieve vrijdag

Om zes over zeven besluit ik op te staan. Rick is me tien minuten eerder al voorgegaan. Ik beveel Alexa voor de zoveelste keer deze week haar Disney wekker uit te zetten. Anders komt Rick zijn douche nemen met een Disney concert.

Beneden zet Rick net koffie, ik ben hem dit keer voor. Ik maak mijn ontbijt, altijd makkelijk op vrijdag, want alles kan op. Ik eet het buiten op het deck op. Zo vroeg is het nog niet zo vochtig en warm. 

Dan doe ik vast wat trappen op de mini elliptische machine. Ik heb 4000 stappen bijeen als we naar Vienna vertrekken. Heel fijn, dan hoef ik straks een stuk minder te doen. 

In Vienna halen we onze koffies op van de drive thru van Starbucks. Dan steken we over naar de Giant. Daar werken we een lijstje af. Dit weekend zullen we nog wel even terug moeten, maar het gros is in huis.

Als laatste haal ik een fles Detox van Greenheart. Ik heb $6 korting bijeen gespaard en die gebruik ik natuurlijk. Rick heeft intussen Pokemon Go gespeeld en ik kan Pokemon in een aantal gyms zetten. Iedere ochtend is het weer leuk even te spelen. 

Thuis maak ik mijn cardio af en doe dan een onderlichaam krachttraining. Ik gebruik mijn nieuwe 12 lbs gewichten en dat gaat heel goed. Twintig minuten later ben ik blij dat ik een stretchroutine kan doen en dan klaar ben. Ik ben goed bezig geweest!

Tijd om buiten mijn nitro brew op te drinken en woordspelletjes en Duolingo te doen. Ik schiet nu ook wel op met Deens, maar te weinig tijd om genoeg te leren voor conversaties. Toch is het goed voor mijn brein om al die talen te leren. Met een dementerende moeder vind ik dat heel belangrijk. 

Na me opgefrist en zwembad klaargemaakt te hebben is het tijd voor de lunch. Meestal halen we op vrijdag lunch, maar Rick heeft een volle dag en eet dus thuis. Dan doe ik dat ook, geen straf. Ik heb sardientjes op mijn bloemkoolbrood en komkommer en kerstomaatjes. Het is allemaal zeer smakelijk. 

Voor ik naar het zwembad ga wil ik mijn bloemen themafoto vinden. De onderstaande drie foto's zijn de kandidaten. Ik kies uiteindelijk de witte lelie. 

In het zwembad staat de muziek zowaar op een normaal niveau. Het is net voor enen en de meeste parasols zijn nog open. Na me geinstalleerd te hebben begin ik meteen aan mijn baantjes. Veertig minuten later zijn veertig baantjes getrokken en zit kilometer nummer zeventien erop. 

Meestal is er niemand die ik ken in het zwembad, maar dit keer zwemt buurvrouw Jennifer in de baan naast me. Niet veel later komt Lorraine en later Maria, Charles, Sabayna en Roxanne. Het is altijd gezellig even met iedereen bij te kletsen. 

Iedere kinderpauze ga ik het water weer in en koel wat af. Het is niet zo warm als gisteren, maar met de vochtigheid voelt het wel zo. Ik zie allerlei mensen zonnen en ik weet niet hoe ze dat doen. Ik heb het in de schaduw al heel warm. 

Rick komt rond kwart over vier en we genieten even in het water. Dan lopen we terug naar huis en maken ons klaar om op pad te gaan voor het avondeten. 

Rick wil graag de AKB bar in het Archers hotel in Tysons Corner proberen. Daar is alleen valet parkeren, nogal ergerlijk, maar gratis als je hotel- of restaurantgast bent. Zodra we binnen zijn komt er een enorme onweersbui over ons heen. 

We waren van plan hier een voorafje te eten en dan naar een ander restaurant te gaan voor de rest van onze maaltijd. Met het noodweer hebben we geen zin ergens anders heen te gaan. We bestellen het charcuterie plankje en de krab dip. Allemaal even lekker en het is genoeg voor het avondeten. 

Het is droog als we onze auto terugvragen van de valet. Ook in Vienna heeft het flink huisgehouden getuige de vele takken die overal liggen. Fijn, dan hoef ik de geraniums en hibiscus geen water te geven. 

Al die beweging de hele dag maakt me echt moe, maar tot nu toe heb ik veel minder pijn. Waardoor dat komt, warmte, extra beweging, wat dan ook, maar behalve iedere dag hoofdpijn gaat het heel goed. Ik hoop dit na de zomer vol te houden.

En zo is het alweer vrijdagavond. Allemaal een heel fijn weekend gewenst!