Onze webcam

Cul-de-sac Cam

maandag, augustus 07, 2023

Over een gezellige lunch met Judith

Het is altijd weer even wennen om net na zevenen op te staan na het weekend. Vooral omdat het vanochtend donker is in de kamer. Het is bewolkt en Rick heeft de lamellen helemaal naar beneden getrokken.

Het lukt me toch om kwart over zeven op te staan. Rick heeft de koffie al aan het pruttelen en ik maak mijn paddenstoelen, spinazie, eiwrap en ei ontbijt. Het is altijd weer een smakelijk begin van de dag. 

Terwijl Rick zich klaarmaakt doe ik mijn gewoonlijke cardio. Als hij klaar is heb ik er al een half uur opzitten. Dat is altijd fijn op dagen dat ik personal training heb. 

Na onze koffies bij Starbucks gehaald te hebben spelen we nog even Pokemon Go. Dan is het tijd om serieus aan de week te beginnen. Rick gaat aan het werk en ik maak mijn cardio af. 

Om kwart voor tien ben ik bij Sharons huis en het wordt een pittig half uur. Sharon kijkt hoeveel ik aan kan qua gewichten en dat is meer dan ik zou denken! Ik merk dat ik sterker word. Voor ik het weet is het kwart over tien. 


Thuis maak ik me klaar om naar de stad te gaan. Daar heb ik om half een afgesproken om met Judith te gaan lunchen. Zo leuk, want we hebben elkaar de afgelopen jaren alleen virtueel gezien. Drieeneenhalf jaar geleden gingen we ook bij Zaytinya lunchen. 

Rick brengt me naar het metrostation. Naar mijn gevoel duurt het langer dan gewoonlijk om naar Metro Center te rijden, maar ik ben keurig net voor half een bij het restaurant. Judith is er ook al en ik heb een reservering dus we worden meteen naar onze tafel gebracht. 

We bestellen vier mezze, kleine gerechtjes, en ze smaken allemaal heerlijk. Mijn favoriet zijn de gerookte champignons met labneh. De bloemkool, branzino en adana kabob gaan er ook heel goed in. Dit blijft zo'n goed restaurant en niet idioot duur. 



Na het eten lopen we naar City Center DC. Het is bijna twee uur en ieder uur worden er bellen geblazen. Wij wachten en er gebeurt niets. Het blijkt dat dat maar tot 31 juli duurde, net gemist dus. 

City Center is sowieso leuk om te bezoeken en ik leef me uit met foto's maken van de vele paraplu's. Ik wil hier mijn Schaduwen en Reflecties themafoto maken. Ik maak er een heel aantal en kies uiteindelijk de foto boven die met Judith. 









In de verte zie ik het Old Post Office torentje en het lijkt ons leuk daarin omhoog te gaan. Eerst gaan we het hotel binnen om de lobby van het Waldorf Astoria te bekijken. Dit gebouw is zo mooi en de lobby heel chique. 




We hadden beter eerst het torentje kunnen doen, want als we daar aankomen zegt men dat we op moeten schieten vanwege het zware weer dat op komst is. Eenmaal boven met de lift blijkt dat ze al gesloten zijn vanwege een "tornado warning". 

Dat is dus een "tornado watch", want er is geen wolkje aan de lucht. Maar we moeten de lift terug naar beneden nemen. We gaan het gewoon morgen nog eens proberen. Later hoor ik dat de federale regering om drie uur sloot zodat hun personeel op tijd terug naar huis kon. 


Mijn metrostation is aan de overkant en Judith gaat terug naar haar hotel lopen. Ik ben heel verbaasd over hoe druk het metrostation is en dan lees ik dat de federale werknemers om drie uur naar huis konden gaan. Ik sta hier in een federaal gebouw, dus logisch dat er nog voor het spitsuur zoveel mensen zijn. 


Gelukkig vind ik wel een zitplaats en Rick komt me in Vienna weer ophalen. Intussen hebben ook een aantal restaurants laten weten vroeg te gaan sluiten. Wij gaan meteen door naar Whole Foods en kopen daar ons avondeten. Nog steeds is er niets te merken van zwaar weer.

Het zwembad is ook al gesloten dus ik ga een verfrissende douche nemen, want het was super vochtig in de stad. Eerst help ik Rick even de garage op te ruimen, zodat hij zijn auto erin kan zetten. Er wordt hagel zo groot als golfballen voorspeld. Ik denk niet dat wij dat zullen krijgen, maar het is maar beter voorzichtig te zijn. 

Langzamerhand nadert het zware weer en inderdaad valt er flinke hagel ten westen van ons. Tegen de tijd dat de onweersbuien ons bereiken krijgen we wat "gewone" hagel en verder is het niet meer dan een heel zwaar onweer. Wel met ontzettend veel bliksem dus we zijn blij dat het hier nergens is ingeslagen. 

We wonen in een heel groot gebied en wij hebben gewoon geluk gehad. Er zijn tornado waarschuwingen en heel veel stroomuitval. Het lijkt vanuit ons standpunt allemaal erg meegevallen, maar daar zullen veel mensen het niet mee eens zijn. 

Voor ons avondeten hebben we zalm van Whole Foods met bloemkoolpuree. Jammer genoeg is de zalm, die anders altijd perfect is bereid, dit keer droog. Hopelijk is dat een eenmalig iets. 

Het was een volle en ook leuke dag. Morgen ga ik weer naar de stad. 

4 reacties:

Petr@ zei

Leuk om na al die jaren Judith weer in het echt te ontmoeten. Ik ga vanavond naar een vriendin die ik ook al behoorlijk lang niet meer heb gezien (wel gesproken).

Gelukkig dat het noodweer aan jullie voorbij is gegaan. Waar ik woon hebben we vaak ook geluk. Ik erger me alleen wel aan mensen die dan reageren op waarschuwingen alsof het allemaal maar onzin was, terwijl er in andere delen van het land wel degelijk overlast was. Ik denk dan: wees blij dat het hier niet zo was.

Anja L. zei

Wat fijn dat je ook sterker wordt door anders te trainen.
Jammer van de tornado warning, gelukkig is het ergste aan jullie voorbij gegaan.
Leuk om met een vriendin door de stad te lopen.
Fijne dinsdag.

Anoniem zei

Gezellig altijd, lunchen met een vriendin, zeker als je haar al een tijd niet meer hebt gezien.
Wat een leuke kleurrijke foto’s met al die praraplu’s!
Gelukkig viel de overlast van de tornado warning mee bij jullie.
Groetjes
Carla

Petra zei

@Petra - Ja, er is heel veel schade aangericht gisteravond dus ik ga dan niet net doen of het niets was alleen omdat wij er genadig vanaf kwamen.

@Anja - Tornado's vind ik het engste weersfenomeen, zo onvoorspelbaar.

@Carla - Die paraplu's zijn zo leuk!