Over de derde rondleiding deze week

Zaterdag

We hebben Alexa gisteravond uitgezet, denkend dat we wat langer zouden blijven liggen. Om vijf voor half acht zijn we beiden echter klaarwakker. We staan op en ik maak me klaar voor rondleiding nummer drie deze week. 

Na Orions wandeling gaan we naar Vienna waar we bij Starbucks de enigen in de drive thru zijn. Dat komt niet vaak voor. De koffies en het ontbijt bevallen ons goed en de volgende stop is de glasbak.

Daarna haal ik een nieuwe fles groentensap van Greenheart. Soms denk ik dat twee tegelijk kopen misschien handiger is, maar ze blijven net niet lang genoeg vers om dat te doen. Meestal doe ik drie dagen met een fles en ze zijn maar vijf dagen vers. 

We hebben meer dan genoeg tijd om ook de Vienna markt even te bezoeken. We hebben er niets nodig, maar ik vind het altijd weer leuk te fotograferen. Het is duidelijk dat het einde van de zomer nadert, want er zijn al heel veel appels. We halen nog even een fles water bij het Mobil benzinestation en dan gaan we huiswaarts.  

Daar poets ik nog even mijn tanden en dan gaan we op weg naar de stad. We zullen er veel te vroeg voor mijn rondleiding, die om tien uur begint, aankomen. Ik vermaak me wel en Rick heeft zoals ieder weekend van alles te doen. 

Dit keer heb ik voor de Old Ebbitt Grill afgesproken en ik ga wachten in de lobby van het Hotel Washington. Daar kan ik ook van de toiletten gebruik maken zonder dat iemand blikt of bloost. Weer een om aan mijn lijstje toe te voegen. 

De lobby van het hotel is erg mooi

Keurig om tien uur hoor ik mijn naam. Ik word net door een mug gebeten, dus had niet door dat ze uit hun Uber gestapt waren. Ik ontmoet M. en W. en hun drie zonen van 6, 13 en 16. Het is een leuk gezin en ook weer zeer geinteresseerd in het leven hier en de stad. 

We beginnen bij de voorkant van het Witte Huis. Ik vertel er van alles over en maak dan een foto van het gezin. Jammer genoeg staat er nu zo'n hoog hek dat het uitzicht op het Witte Huis belemmert. We lopen verder naar het Washington Monument. 

Ze hebben voor ze hier kwamen de film Night At The Museum 2 gezien, die zich hier in Washington afspeelt. Vooral voor de jongsten is dat erg leuk, want nu herkennen ze plekken. Na het Washington Monument is het Tweede Wereldoorlogmonument aan de beurt. 

De jongste doet zijn schoentjes uit en gaat in de fontein pootje baden. Dat mag hier, want dat deden de Amerikaanse soldaten in de fonteinen in Europa. Door de fontein lopen of rennen mag echter niet. 

Als we het monument weer uit lopen laat ik nog even het tekeningetje van Kilroy Was Here zien. Dat spreekt ook wel tot de verbeelding. Wie Kilroy was is nog steeds een raadsel. Ik ben benieuwd of dat ooit opgelost zal worden. 

We lopen langs de Reflecting Pool waar de inktvis in Night at the Museum 2 eindigt. Dit is echt een goede film om te kijken voor gezinnen met kinderen voor ze Washington bezoeken. Ik heb hem ook gezien, maar was het hele inktvis geval vergeten. 

Het begint al flink warm te worden en de jongste heeft het vooral moeilijk. We lopen langs de Vietnam Muur en gaan dan de trappen op het Lincoln Memorial in. Dat komt ook voor in de film en kleine M vindt het prachtig. Hij wil een foto met Lincolns standbeeld. 

Gisteren las ik dat er een "typfout" in de tweede inauguratie speech op de rechtermuur in het Lincoln monument staat. We proberen hem gezamenlijk te vinden en dat lukt. Op de foto is het niet zo makkelijk te zien, maar de F van Future was per ongeluk als een E gebeiteld. Dat hebben ze zo goed mogelijk verbeterd, maar je ziet het nog steeds. 

Onderaan de trappen van het Lincoln Memorial staan mannen, die ijsjes verkopen. De kinderen krijgen er allemaal een en dat verbetert de gemoederen meteen. Tegen de tijd dat we bij het Koreaanse Oorlogsmonument aankomen is de aandacht terug. 

Dit monument spreekt ook zeer tot de verbeelding met de angstige soldaten in het veld. We steken over naar het Tidal Basin en bekijken daar het Martin Luther King Jr. monument en lopen vervolgens door het Franklin Roosevelt monument. 

Dat laatste is heel anders dan de anderen en min of meer een park. De twee jongste jongens hebben een exoskelet van een cicade gevonden en gaan op zoek naar meer. De aandacht voor het monument is er niet, maar dat is prima. De uiteindelijke score is vijf exoskeletten, die waarschijnlijk mee naar Nederland gaan. Het is duidelijk het hoogtepunt van hun rondleiding. 

Omdat het zo warm is en vooral de jongste helemaal rood in zijn gezichtje is, besluiten ze vanaf hier een Uber naar het Natuurhistorisch museum te nemen. We nemen dus afscheid en het was alweer een erg leuke bijna drie uur.

Rick komt net de stad in en zo'n tien minuten later pikt hij me op langs Independence Avenue. We rijden eerst naar The Boro voor een poke bowl voor mij en halen dan een salade voor Rick op bij Cava. We eten buiten op het deck en verkleden ons daarna meteen voor het zwembad. 

Er is werkelijk niets zo lekker als een koele duik in het water na de hitte van de stad (34 graden vandaag!). We hebben stoelen in de schaduw gevonden en blijven een tijdje lezen. Tegen vieren lopen we terug naar huis. 

Na ons in droge kleding gekleed te hebben gaan we naar de Walgreens. Daar hebben we om half vijf een afspraak voor onze zoveelste Covid prik. We moeten ergerlijk lang wachten, terwijl er verder niemand is. Maar ze zitten er in en gaan hopelijk wat bescherming bieden als we op reis zijn.

Vanavond hebben we zin om bij een drietal restaurants een drankje en voorafje te gaan nemen. We beginnen met het nieuwe Grand Cata. Dit is een Latijns Amerikaanse wijnbar met hapjes. We bestellen een glas rose en delen een charcuterie plankje. Dit is een goede toevoeging aan het Mosaic District. 

Onze volgende keuze is Gyu Shige. We nemen plaats aan de bar en ik kies een voorafje met tonijn, zalm en gepocheerd ei, heerlijk! Rick heeft een sushi rol. En dan wacht ons een teleurstelling. 

Ricks drankje wordt in een sumu vechter geserveerd

Onze derde keuze was The Junction, een vrij nieuw restaurant dat we een paar keer hebben geprobeerd. Onvoorstelbaar, maar na minder dan een jaar is het alweer gesloten. Deze locatie brengt ongeluk, dit is al minstens het vierde restaurant dat het hier geprobeerd heeft. 

Dan gaan we maar naar een oude bekende, Matchbox. Daar vinden we nog een paar stoelen aan de bar en raken in gesprek met het stel tegenover ons. Zij hebben een vriend, die uit Oss komt, en allerlei verhalen over Nederland, volgens hen het beste land ooit. 

Rick en ik delen een pizza, maar ik ben er niet van onder de indruk. De andere pizza restaurants, zoals Pazzo Pomodoro zijn zoveel beter! Het is wel leuk om zo van restaurant naar restaurant te gaan. 

Thuis gaan de voeten omhoog en zal het vast niet laat worden. Ik ben de Below Deck afleveringen nog een keer aan het kijken. Ik ben er heel wat van vergeten en het is ontspannend na een drukke dag.

Zondag
 

Rick heeft de lamellen dicht gedaan en daardoor blijft het donker in de kamer. We slapen dan ook wat langer dan we wilden. Pas om kwart over acht staan we op. We zullen het wel nodig gehad hebben. 

Onze zondagochtend routine volgt. We halen onze koffies en ontbijt van de drive thru bij Starbucks. We krijgen een stukje brownie om te proberen. De brownies verkopen niet is het verhaal terwijl ze, en dat vinden wij ook, erg lekker zijn. 

Er sluiten restaurants en er gaan restaurants open. Wij kunnen niet wachten tot The Maple Room opengaat en gaan even kijken hoe ver ze zijn met bouwen. Het ziet er vrijwel klaar uit. We kunnen nergens vinden wanneer het restaurant opent. 

De volgende stop is H Mart. Daar koop ik paddenstoelen en een paar flesjes Turkse yoghurt. Dat is zo'n lekkere drinkyoghurt. Gewone yoghurt is me te dik, maar deze kan ik zonder kokhalzen drinken. 

We steken over naar de markt en alles ziet er daar weer zo kleurig uit! Er zijn een aantal groentes, die er intrigerend uitzien, maar ik heb geen idee wat ermee te maken en vooral of Rick dat dan lekker zou vinden. Hij heeft het niet zo op met exotische groentes. 

We kiezen een paar mooie rode tomaten uit en kopen een bakje pruimen en twee perziken. Als laatste lopen we naar King Mushrooms, waar een nieuwe persoon bij het kraampje staat. Ik koop er maitake paddenstoelen en dan haasten we ons naar de auto, want het is al flink warm. 

De sproeiers in de tuin laten een mooie regenboog zien en die wordt mijn themafoto voor vandaag. Daarna doe ik halfhartig wat cardio en minder halfhartig onderlichaam krachttraining. Na een kwartiertje stretchen voel ik me stukken beter dan voor ik begon.

Rick heeft van alles te doen, maar ik ga net na elven naar het zwembad. Dat is maar goed ook, want het is familiedag en meteen al druk. Ik kan nog net een parasol bemachtigen. Rick volgt niet veel later. 

De zwembanen zijn bezet, dus dan ren/zwem ik mijn baantjes wel tijdens de kinderpauzes. Rick stelt voor om lunch bij Sweet Leaf te gaan halen. Hij gaat dat doen, zodat we niet beiden weer droge kleding aan hoeven te trekken. 

De groentewrap met biefstuk, kaas en heel veel groente smaakt heerlijk. Daarna ga ik weer tien baantjes trekken en we lezen in onze respectievelijke boeken. Tegen drieen verveelt Rick zich en besluit onze wekelijkse boodschappen bij de Giant te gaan doen. 

Van verveling heb ik bij het zwembad nooit last. Na nog een paar kinderpauzes heb ik mijn 27ste kilometer erop zitten. Rick komt terug na zijn boodschappen en we blijven tot net na vijven. Zo'n heerlijk vakantiegevoel geeft zo'n dag in het zwembad. 

Vanavond hebben we garnalenburgers als avondeten. Ons "brood" zijn mini koolhydraatarme tortilla's. Verder grilt Rick wortels en we hebben ui en tomaat voor op de burgers. Het is een lekker zomers maal, perfect na een dag van zon en water. 

En zo is het weekend alweer voorbij. Allemaal een heel fijne week gewenst!