Het is opnieuw schitterend weer vandaag en het kwik zal zelfs tot ongeveer 24 graden oplopen vanmiddag. Dat stemt natuurlijk vrolijk! Na ons ontbijt gaan we meteen naar Starbucks en Greenheart. Vienna wordt steeds roder en geler qua bomen.
Rond half elf vertrekken Rick en ik naar de stad. Rick heeft vanmiddag een presentatie in het Capitool. Dat is natuurlijk, vooral met dit weer, de perfecte gelegenheid voor mij om mee te gaan. We parkeren in de garage van Union Station.
Daar treffen we een collega van Rick en gaan even snel een heel vroege lunch eten bij Pret A Manger. Ik neem een boterham met kaas, tomaat en sla. Ik vind dit wel fijn, want dan hoef ik niet naar een plek om te lunchen te zoeken.
Buiten het station neem ik afscheid van Rick en zijn collega en begin aan mijn middag in de stad. Het station zelf is een erg mooi gebouw. Ik zie de namaak Liberty Bell ook, maar deze is een kunstwerk, de Freedom Bell, van het Smithsonian Instituut.
Vlakbij het station is een mooie fontein met zicht op het Capitool. Er bloeien nog planten en ik maak er een paar foto's. Onderstaande wint het.
Hierna zet ik mijn tocht richting City Center DC voort. Aan de lantaarnpalen langs de hoofdstraten hangen de Amerikaanse, DC en Australische vlaggen. De Australische premier is vandaag op bezoek bij president Biden.
Na een stuk over de Mall gelopen te hebben loop ik naar het Metropolitain Cafe in de beeldentuin van de National Gallery of Art. Daar wilde ik eigenlijk water kopen, maar het is enorm druk. Dan gebruik ik alleen de wc hier maar, ik grijp iedere gelegenheid.
Natuurlijk moet ik weer eens plassen en in deze omgeving weet ik alleen de Botanische Tuin met openbare toiletten. Dat is sowieso geen straf, want het is een genot er doorheen te lopen. Ik kan het nooit laten het orchideeen gedeelte te bezoeken.
Dat is om kwart over vier en dan loop ik naar een bankje waar Rick me op zal halen. Van hieruit heb ik zicht op het Washington Monument en in het late middaglicht worden de kleuren steeds dieper. Tegen vijven komt Rick voorrijden en gaan we huiswaarts.
Het verkeer is druk en we nemen een sluipweg, want de tol op de I-66 bedraagt maar liefst $26! We worden onderweg getrakteerd op een prachtige zonsondergang. Het is een mooie afsluiting van de dag.
Thuis laten we eerst Orion uit. De arme hond heeft de stress van de schoonmaakploeg ook gehad vanmiddag. Hij is zo ontzettend blij om ons weer te zien! Alsof we weken weg zijn geweest.
We zijn blij dat we gisteren ons avondeten al hebben gekocht. Nu is het makkelijk maken. We eten zalm met honing-citroen marinade, boontjes met zout en peper en bloemkool "tots". Het smaakt extra goed vanwege de heel vroege lunch die we hadden.
Als laatste staan we voor een raadsel. De honderd jaar oude klok van mijn grootouders werkt al jaren niet meer en opeens tikt hij en slaat het uur en halve uur. We hebben geen idee hoe!
4 reacties:
Wat een prachtig weer is het bij jullie. Hier is het heel mistig nu.
Ik heb genoten van je foto’s. Wat een kleuren.
Misschien heeft de schoonmaakster tegen de klok gestoten en doet hij het nu een tijdje. Maar het blijft een vreemd verschijnsel.
Fijne donderdag.
Wat een prachtige dag had je, 24 graden en zon! Wat heerlijk zeg, stukken beter dan de mist hier vanmorgen.
Wat is en blijft Washington geweldig mooi. Het is echt wel mijn lievelingsstad in de USA.
Hele mooie foto’s heb je weer gemaakt!
Wat apart, maar wel fijn, dat de klok het ineens weer doet. Hopelijk blijft hij het doen.
Fijne donderdag!
Carla
Wat een prachtige herfstkleuren en nog zomerse temperaturen.
Je foto's zijn schitterend.Gisteren, op weg naar de huisarts,liep ik door een wijk waar de meeste bomen al veel bladeren hebben laten vallen. En lekker door de regen want dat schijnt maar niet op te houden. Eindelijk ,nadat de mist is opgetrokken,schijnt er een matig zonnetje. Maar vanmiddag alweer regen.
Ik heb een Engelse tafelklok die al jaren stil staat. Geen klokkenmaker krijgt hem aan de praat. Zo jammer.
Fijne donderdag.
Wil
@Anja - Dit is wat ze Indian Summer noemen. Volgende week wordt het een stuk koeler. Het kan zijn dat de schoonmaaksters de klok hebben opgewonden, maar nu slaat hij opeens ook, terwijl dat stuk was.
@Carla - Washington is inderdaad zo mooi. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik 40 jaar geleden met mijn ouders meeging hierheen.
@Wil - Dat is het gekke, opeens slaat deze klok de uren weer prachtig, terwijl hij dat niet meer deed.
Een reactie posten