De wekker gaat om half zeven en een kwartier later staan we op. We maken ons om de beurt klaar voor de dag. Terwijl Rick dat doet laat ik Orion uit.
Dan laden we de bagage in de auto en rijden keurig om half acht weg. Bij Starbucks is het vrij druk, maar de rij gaat snel.
Met onze koffies en ontbijt beginnen we aan de 750 kilometer lange tocht naar het noorden. We moeten $5,70 betalen voor de tolweg va de I-495, maar daardoor racen we langs de file.
Een uur later rijden we door de Fort McHenry tunnel in Baltimore. Het weer is mistig en somber.
Niet veel later zijn we in New Jersey en halverwege de New Jersey Turnpike zoeken we een service plaza op voor een pit stop.
Het volgende doel is de George Washington Bridge in New York. Die naderen we tegen twaalven en we besluiten eerst even de laatste plaza te bezoeken.
De Vince Lombardi plaza heeft een Pret A Manger. We kiezen beiden een broodje. Ik heb meergranen brood met kip en Rick een baguette met ham en kaas.
Het is goed dat we dit gedaan hebben, want hierna zijn er een hele tijd geen plaza's meer.
Meestal hebben we vanaf de George Washington brug uitzicht op Manhattan, maar het is zo mistig dat we helaas helemaal niets zien.
Na de brug komen we even in de file te staan op de Hutchinson River Parkway. Gelukkig lost die vrij snel op.
Deze Parkway is erg mooi met aan weerszijden bomen met beginnende herfstkleuren. We moeten zo langzamerhand aan tanken gaan denken en er is niets zo dichtbij New York!
In Connecticut komen we in mijlen lang langzaam rijdend verkeer terecht. We zien onze aankomsttijd steeds later worden. Helemaal vervelend voor Katja en Kevin, die een uur na ons vertrokken.
Eindelijk komen we op I-91 terecht waar we weer op volle snelheid kunnen rijden. Dan laten we de skyline van Hartford links liggen en draaien de I-84 op.
Hoe noordelijker we komen hoe mooier de herfstkleuren. Ik maak heel wat foto's uit het raam.
Ergens bij een afrit zien we eindelijk een Mobil tankstation. Hier kopen we ook nieuwe drankjes en ik neem, zoals wel vaker tijdens een lange autorit, wat beef jerky mee als snack.
Nu beginnen we aan het laatste deel van de route. Om klokslag vier uur passeren we de grens met Massachusetts. Nog een uur en twintig minuten te gaan volgens Waze (dat wordt twee uur).
Op de I-90 komen we weer vast te staan. Katja en Kevin schieten ook niet op en door de files kan Fiona niet slapen. Ze huilt tranen met tuiten, het arme kleintje.
Volgens ons hebben we nog nooit zulk slecht verkeer gehad naar Boston! Het geeft ons wel gelegenheid te genieten van de herfstkleuren, maar dat is een schrale troost.
We praten wat bij en bestellen dan Indiaas eten. Katja en Kevin zijn intussen in het hotel aangekomen. Na het eten nemen wij afscheid van Saskia en Riley en rijden ook naar het Studio Allston Hotel.
Hier krijgen we een kamer met twee queen bedden, want Katja en Kevin hebben onze suite met extra plaats voor Fiona. Wij zitten nu in een ander gebouw, maar verhuizen morgen naar een kamer dichterbij hen.
We zijn op van de enerverende rit en ontspannen ons op de kamer. Morgenochtend proberen we mijn zus en familie te zien.
5 reacties:
Jeetje wat een lange rit. De kleuren zijn prachtig maar snap dat het te lang duurde. Leuk dat jullie in het Studio Allston hotel zitten. Heb ik wel eens naar gekeken om toe te voegen bij m'n werk.
Ik ga donderdag naar Boston. Mooi om de herfstkleuren alvast te zien.
Pff wat een lange rit, gelukkig wel met prachtige herfstkleuren. Het viel ons gisteren op dat in Nederland nog vrijwel geen verkleuring van de bladeren te zien is !
Maak er met de familie een gezellig weekend van !
Wat een vermoeiende rit, maar de herfstkleuren zijn prachtig.
Ik lees net dat er oorlog is in Israël: wat een geluk dat jullie net op tijd de reis hebben gemaakt
en veilig thuis zijn. Vreselijk toch weer.
Heel veel plezier en gezelligheid gewenst met de familie!
Dat was een lange reisdag maar gelukkig zijn jullie goed aangekomen.
Je hebt wel prachtige foto’s kunnen nemen vanuit de auto.
Wat heerlijk om jullie dochters en aanhang, en Fiona natuurlijk, weer te zien!
Heel fijn weekend gewenst.
Ps jullie zijn net op tijd weer terug uit Israel….daar wil je nu niet zijn,wat een drama daar..
Groetjes
Carla
@Sophie - Hier in Boston zijn ze nog niet op hun hoogtepunt, die kleuren waren in de hoger gelegen gebieden, dus jij zal zeker tijdens de mooiste kleuren komen. Studio Allston vinden wij echt een heel leuk, apart hotel.
@Reny - Bij ons is er ook nog weinig verkleuring, maar we zijn hier een stuk noordelijker en hoger.
@Marion - Ja, we zijn heel blij dat wij daar gewoon veilig hebben kunnen rondlopen!
@Carla - Het is zo fijn weer met onze schatten te zijn. We zien Saskia en Riley veel te weinig
Een reactie posten