Over een doodgewone dinsdag

Het is bewolkt buiten en koud in onze kamer, dus echt zin om op te staan heb ik niet. Ik moet toegeven dat ik weer flink moet wennen aan het koudere weer. Vorige week kon ik nog regelmatig buiten zitten wat ook mijn spieren veel goed doet, maar tot nu toe is deze week daar te koel voor.

Gelukkig zijn mijn ontbijt en de door Rick gezette koffie warm en ik ontdooi wat. Na het eten doe ik wat cardio terwijl Rick zijn douche neemt. Dan gaan we naar Starbucks. 

Rick heeft een warme koffie besteld en voor het eerst in lange tijd bedenk ik me dat ik dat vandaag eigenlijk ook wel had gewild. Maar de warme koffie is niet anders dan die ik thuis drink dus zonde daar meer geld aan te besteden. Ik houd het toch maar bij mijn heerlijke nitro brew. 

Thuis doe ik nog een kwartiertje cardio en ga dan op weg naar Sharon. Zij is net als ik met betrekking tot de herfst. We proberen het positieve te zien, maar de koelere temperaturen herinneren ons eraan dat de winter in aantocht is. 

Het halve uur gaat weer snel voorbij. Het bevalt me eigenlijk wel om dinsdag en donderdag personal training te hebben. Ik mis vaak maandagen vanwege feestdagen of reizen. Verder kan ik zo drie keer per week onderlichaam krachttraining doen en twee keer bovenlichaam. Dan heb ik het weekend "vrij".

Op de terugweg naar huis zoek ik mijn Weathershot foto. Dat wordt onderstaande, maar ik zie eveneens dat niet alleen de esdoorns rood verkleuren. Tenminste een eikensoort doet dat ook. 

Nadat ik nog een kwartiertje op de Scoop heb getrapt (het helpt echt met de pijn in mijn heupen) begin ik aan Duolingo. Ik doe mijn dagelijkse "bijhoud" Arabische lessen en een heel aantal Griekse. Dan nog wat Frans, Italiaans en Spaans. Voor ik het weet is het na twaalven. 

Voor het middageten maak ik hetzelfde als gisteren: bloemkoolbrood met kaas en mini tomaatjes en komkommertjes. Ik heb het al op als Judith net na half een belt voor onze virtuele "lunch". Het is iedere keer weer zo gezellig en onze gespreksonderwerpen lopen enorm uiteen. We zitten zeker nooit om woorden verlegen met elkaar!

Het loopt bij tweeen als we afscheid nemen. Ik voel mijn energie omlaag gaan en besluit om meteen maar naar Vienna te gaan voor mijn herfstfoto en Whole Foods. Die eerste vind ik vandaag moeilijk. Pear Tree Cottage is altijd leuk, maar is het toch niet echt voor mijn themafoto. 

De chrysanten zijn zo afgezaagd en de pompoenen liggen niet mooi. Het wordt dus de foto van de paprika's, want die hebben mooie herfstkleuren. Als ik die eenmaal genomen heb kan ik me concentreren op wat we gaan eten. 

Soms loop ik rond en heb ik werkelijk geen idee. Maar uiteindelijk kom ik er altijd wel uit. En ik hoop nog steeds dat de fajita mix terugkomt. Ik wilde ernaar vragen, maar het is te druk bij de slager. 

Thuis lees ik mijn boek uit en dan komt Rick aankondigen dat hij paspoortfoto's gaat laten maken bij FedEx. Ik ga gezellig mee. Ricks Amerikaanse paspoort verloopt in april en het schijnt op het moment heel lang te duren om paspoorten te verlengen. 

Rick zorgt ervoor dat hij voor alles extra betaalt om het proces te versnellen. Met een kind in het buitenland is het fijn om dat paspoort zo snel mogelijk te krijgen. Je weet maar nooit. Onderweg moeten we enorm lachen om de passagier van onderstaand motorrijder. 

Rick heeft nog een trainingsessie van een uur te gaan en dan gaan we een nieuw biervat van La Chouffe ophalen van Norm's Beer & Wine. Rick mag niet zwaar tillen en zo'n vat van twintig liter weegt wat. Ik ga dus mee om te helpen. 

Op zich kan ik het alleen dragen, maar de trap af vind ik wat eng. We doen het dus met vereende krachten en Rick gebruikt alleen zijn linkerarm. Zo gaat het prima en het vat staat weer in de daarvoor bedoelde koelkast. Rick moet er een nieuwe aansluiting voor kopen, want deze heeft hij nog niet. 

Voor ons avondeten heb ik zalm van Whole Foods en voor Rick kocht ik meatloaf. Dat is gehakt gemengd met groentes en broodkruimels. Rick heeft goede herinneringen aan die van zijn moeder. Ik ben benieuwd hoe deze is in vergelijking. 

We hebben er boontjes met olijfolie, zeezout en peper bij. Verder smullen we van de bloemkool "tots" het is een lekkere maaltijd. Ik probeer wat meatloaf, maar ben blij dat ik de zalm heb gekozen. Het is best lekker, maar ik ben nu eenmaal meer een vis mens. 

Het is weer tijd voor de Halloween bakshows. De competities zijn Halloween koekjes, de beste eetbare Halloween enge scene en een bakcompetitie. Ik vind ze altijd leuk om te kijken, want wat zijn die mensen creatief!