Over bijna recordwarmte met 28 graden

Het is nog steeds nazomer hier en we hoeven geen jas aan als we naar Starbucks gaan. De kleuren worden iedere dag mooier tot er een flinke wind komt en alle bladeren van de bomen waait. Het is dus zaak enorm te genieten van de kleurenpracht. 

Na dat we onze koffies op hebben gehaald en wat Pokemon Go hebben gespeeld gaat Rick zich klaarmaken om naar kantoor te gaan. Dat wil hij nu tenminste tien dagen per maand doen, want dan krijgt hij een maandpas voor de parkeergarage. 

Mijn sportprogramma is natuurlijk drie kwartier cardio. Daarna doe ik een bovenlichaam krachttraining van mijn app en oef! Die is echt pittig! Sommige oefeningen kan ik niet volbrengen, maar dat is prima, ik doe wat ik kan. Ik eindig met een stretchprogramma voor het bovenlichaam. 

Het is inmiddels warm genoeg om in de schaduw op het deck te zitten en dat op 27 oktober! Ik doe mijn Duolingo lessen Grieks en Arabisch en dan is het tijd om me klaar te maken om naar het Mosaic District te gaan. Daar heb ik met Sara afgesproken om te gaan lunchen. 

Sara staat al voor de Target te wachten als ik aan kom lopen. Bij ieder restaurant dat ik onderweg zie zitten de terrassen vol. Sara heeft nog nooit bij Rasa (Indiaas waar je je eigen bowl kunt samenstellen) gegeten en het is voor mij ook al even geleden. Hier is wel plaats buiten en ik vind mijn bowl met kurkuma garnalen en rauwe en gekookte spinazie heerlijk. 

We hebben elkaar alweer een tijd niet een op een gezien (Sara komt naar mijn happy hour als ze niet op reis is). Daardoor vliegen voor we er erg in hebben twee uur voorbij. Dan moet Sara haar 94-jarige vader een bezoek gaan brengen.

Voor we afscheid nemen gaan we naar Neuhaus. Daar kiest Sara truffels voor haar vader, want die zijn lekker zacht. Ik neem van de gelegenheid gebruik om hun nieuwe yuzu smaak Irresistible te proberen. Die is ook weer zo ontzettend lekker! Zo leuk dat je altijd een bonbon mag proberen hier. 

Nadat Sara en ik elkaar gedag hebben gezegd rijd ik naar Cottage Street in Vienna. Daar staat een esdoorn, die wat mij betreft de mooiste in de buurt is. De boom is vol met knalrode en felgele blaadjes. Ik stop om er foto's van te maken. 

Die boom staat voor een huis dat leuk voor Halloween is versierd. Daar neem ik ook een foto van en dan is het tijd om Orion uit zijn bench te laten. Ik geef hem zijn wandeling en ga dan op het deck lezen.

Orion heeft iets nieuws bedacht. Hij blaft en krabt tegen het hek dat hem de tuin inlaat. Dan blaft hij nog even tegen mij en gaat heel opvallend in het gras lopen snuffelen. Hij heeft dus zin om snoepjes in het gras te gaan zoeken. Natuurlijk kan ik zoiets schattigs niet weerstaan en een minuut later loopt Orion blij naar hondensnoepjes in het gras te snuiven en daar is hij goed in!

Als Rick thuiskomt heb ik alweer een boek uit. We bedenken waar we willen gaan eten en met dit mooie weer graag buiten. We weten dat Bear Branch Tavern op zo'n vrijdagavond vol zit, maar Greenhouse Bistro meestal niet. 

Dat is inderdaad het geval, we krijgen met gemak een tafel op hun terras. Greenhouse heeft een goed happy hour en onze Japanse biefstukhapjes zijn de halve prijs. We maken echter de fout om ons hoofdgerecht tegelijkertijd te bestellen. 

Alles komt in een keer, iets waar we een hekel aan hebben. We sturen de kabobs terug, zodat we van de biefstuk kunnen genieten. Nog voor we daar onze laatste hap van hebben genomen zijn ze terug met ons hoofdgerecht. 

Nu vind ik het altijd lekker om een glas wijn te drinken tijdens het eten. Gewoonlijk komt iemand vragen of je nog iets nodig hebt, maar onze serveerster is in geen velden of wegen te bekennen. Ik vind mijn zalm niet zo lekker, want uitgedroogd. Al met al is dit een slechte beurt voor het restaurant.

Als we klaar zijn zien we nog steeds niemand om de rekening aan te vragen. Heel on-Amerikaans, want meestal krijg je de rekening meteen na het eten. Na meer dan een kwartier gaat Rick het eens vragen aan de hostess. Het blijkt dat het hele serveerteam een vergadering had!! Wat?? Wij waren niet de enigen, die iets anders wilden bestellen. 

Onze serveerster vindt het duidelijk heel erg vervelend en biedt haar excuses meerdere malen aan. Het is niet haar fout en we laten haar dat weten en geven nog steeds 20% tip. Ik denk echter wel dat ze ons in ieder geval voorlopig niet als klanten zullen zien. 

We laten er verder het begin van ons weekend niet door bederven. Op weg naar huis rijden we door de buurt om huizen met Halloween versieringen in het donker te zien. Ik ben misschien bevooroordeeld, maar ik vind onze tuin een van de beste met alle ogen. 

Allemaal een heel fijn weekend gewenst!