Over het eerste virtuele happy hour in meer dan een maand

Kennelijk heb ik de slaap heel hard nodig, want ik heb 8,5 uur geslapen volgens mijn Fitbit. Alexa wekt me weer en ik tref Orion bij de slaapkamerdeur, omdat hij zijn botje in onze slaapkamer heeft laten liggen. Bijzonder hoe zo'n hond zich dat herinnert. 

Rick heeft de koffie al klaar en ik maak mijn ontbijtspullen op. Dat betekent een flink bord met paddenstoelen, maar de zak spinazie had morgen niet gehaald. Misschien moet ik voortaan twee zakken kopen. Ik vind het fijn flink wat groente bij het ontbijt te hebben. 

We gaan vandaag onze koffies bij het Pan Am Center Starbucks cafe halen, want we hebben beiden haast. Daarna zet Rick mij thuis af en gaat door naar Reston voor een dag op kantoor. Ik doe snel wat cardio en ga dan op weg naar Sharon, want personal training is vandaag om negen uur.

Sharon merkt op dat ik nog steeds verstopt klink en ik voel me ook niet optimaal. Ik vrees dat de verkoudheid een sinusinfectie is geworden. Tijd om naar de dokter te gaan heb ik niet en ik hoop het met de juiste neusspray op te lossen. 

Intussen doe ik erg mijn best met de gewichten. Ik ben verbaasd hoeveel gewicht ik aankan, vooral voor mijn armen en rug. Ik vraag Sharon mijn schouders wat te ontzien, want ik moet morgen de hele dag in de auto zitten en daar lijden mijn schouders altijd het meest onder. 

Het halve uur is snel voorbij en op de terugweg maak ik een paar foto's van Halloween versieringen. Dan doe ik thuis nog wat cardio tot ik een half uur heb gedaan. De rest komt later vandaag wel met wandelingetjes.

Dit is mijn favoriete pose van Orion, helemaal ontspannen en bijna in slaap

Om elf uur heb ik een nagelafspraak met Phuong, dat is heel hard nodig! Ik ga op weg en krijg dan een telefoontje van de eigenaar van Pro Nails dat Phuong een onverwachte klant heeft en of ik om half een kan komen. Dat is prima. 

Nu ik toch onderweg ben ga ik maar tanken bij de Safeway. Daar is de benzine maar liefst 33 cent per gallon goedkoper dan in Vienna. Dat scheelt als je zestien gallons moet tanken. VLINDR is nu weer klaar voor het eerste gedeelte van de rit morgen.

Terug in Vienna rijd ik naar een van de voedselkastjes. Ik heb wat blikjes over, die wij niet gaan eten, en doe die erin. Deze is veel kleiner, dan de andere, die ik weleens opvul. Ik weet ook niet hoeveel mensen hier langs komen, want het is midden in een buurt. 

Thuis maak ik middageten van de overgebleven tomatensalade van gisteren, wat bloemkoolbrood en een blikje sardientjes. Ik geniet er op het deck van. Dit zal voorlopig de laatste warme dag zijn. 

Als ik om half een Pro Nails 3 binnenloop zitten er een paar vrouwen, die vragen of ik degene was met een afspraak om elf uur. Als ik beamend antwoord zijn ze me zo dankbaar dat ik niet weet wat te zeggen. 

Het blijkt dat een jarige vriendin plotseling tijd had om ook haar nagels te laten doen. Het zal niet altijd zijn dat zoiets me goed uitkomt, maar vandaag was dat toevallig wel het geval. Ik kies een donker oranje kleur en wit en Phuong maakt mijn nagels weer keurig. 

Het is inmiddels een heel lekkere temperatuur en ik besluit een wandeling door de buurt te gaan maken. Ik kom Susan tegen met de schattige pitbull van haar oudste dochter. Pitbulls hebben een heel slechte naam hier, maar als ze goed getraind zijn zoals deze zijn het schatten van honden. 

We lopen even samen en praten bij en dan moet Susan naar een tandartsafspraak. Ik loop verder en maak wat herfst/Halloween foto's. De tuin met Hornsby het varken erin is met opblaasfiguren versierd. Vroeger was Hornsby versierd als Dracula, maar nu heeft hij helemaal geen functie in het geheel. Sowieso wordt hij niet meer verkleed, jammer.

Sinds gisteren hebben we een enorme mierenplaag in de keuken. Die komen binnen via een lichtknop. Ik heb lokdoosjes besteld en die zijn net bezorgd. Ik leg ze waar de meeste mieren zijn. Hopelijk helpt het, want die kleine krengen zitten overal!

Nadat ik er een heel aantal opgezogen heb

Alweer lees ik buiten op het deck mijn boek uit. Dan ga ik mijn nagels versieren met een herfstthema. Ik heb nog wat stickers over van vorig jaar en het is altijd een leuke creatieve bezigheid. Ik ben zeer tevreden met het resultaat. 

Rick sms-t dat hij iets verlaat zal zijn voor het virtuele happy hour met Christine en Chuck. Ik begin daar dus mee en Rick volgt een kwartier later. We hebben zoveel te vertellen, vooral over onze reis en hun dagen met Nederlandse vrienden dat er voor we het weten anderhalf uur voorbij is. Gelukkig kunnen we van nu af weer wekelijks happy hour houden. 

Voor het avondeten haalt Rick Japans van Passion Fin voor mij en Mexicaans eten voor hemzelf. Het is allemaal weer ontzettend lekker, Japans blijft een van mijn favoriete cuisines.

We willen morgen vroeg op pad en hopen dat we de 750 kilometer naar Boston dan vlot kunnen rijden. Ik kan niet wachten om Saskia en Riley te zien en natuurlijk ook Katja, Kevin en Fiona. Als het allemaal lukt zullen we ook mijn zus, zwager en nichtje nog even ontmoeten. Ik zie er enorm naar uit!!