Over een flinke weersomslag

Het is weer maandag en Rick staat nog voor zevenen op. Ik volg een half uurtje later en maak mijn ontbijt van enoki en maitake paddenstoelen, spinazie en gepocheerd ei in een eiwrap. Intussen moet ik Orion enorm in de gaten houden, want hij heeft de eiwrap al meerdere malen van mijn bord gestolen.

Met een mok door Rick gezette koffie laat ik het me goed smaken. Het is intussen lekker buiten en ik begin mijn cardio met op de plaats hardlopen op het deck. Ik heb ongeveer 3000 stappen bijeen als we op weg gaan naar Starbucks.

We gaan naar het cafe in het Pan Am Center, want Rick moet naar Reston. Daar heeft hij een doktersafspraak voor de achterkant van zijn knie. Die doet al een hele tijd flinke pijn tot het punt dat Rick mank loopt. Hij krijgt een cortisoneninjectie, hopelijk helpt dat.

Nadat ik mijn hardlopen op de plaats heb volbracht haal ik mijn gewichten naar buiten. Ik doe een aangepaste routine zodat ik niet hoef te gaan liggen, want dat is niet zo prettig op het deck. Na een kwartier heb ik mijn benen- en bilspieren weer goed geoefend. 

Nu moet ik me haasten, want ik heb om elf uur een afspraak bij de tandarts. Sharon, mijn mondhygieniste, is iets verlaat. Dat vind ik altijd vervelend, want ik ben al nerveus genoeg. Dan moet ik foto's laten maken waar ik een hekel aan heb.

Gelukkig gaat het verder beter. Ik heb maar heel weinig tandsteen en Sharon vindt mijn tandvlees er perfect uitzien. Ook de tandarts is tevreden en na drie kwartier sta ik weer buiten me zoals altijd afvragend waar ik me zo druk om heb gemaakt. 

Op weg naar huis maak ik nog wat herfstfoto's, want ik vrees dat met de voorspelde harde wind de komende dagen de bladeren van de bomen af zullen vliegen.

Voor mijn lunch heb ik mini tomaatjes en komkommertjes en een Scandinavische cracker met Delice de Bourgogne. Ik geniet er op het deck van en lees verder in mijn boek. Rond tweeen zie ik een donkere lucht aankomen en steekt de wind op. Binnen de kortste keren is het zeker geen 27 graden meer! Rillend ga ik naar binnen, het koufront is gearriveerd. 

Boven verruil ik mijn zomerkleding voor een lange broek en trui. Dan belt Christine en we praten een paar uur aan de telefoon. Bij hen is het ook koud en we klagen tegen elkaar dat we beiden niemand hebben om even gezellig thee mee te drinken. 

Dat doen we dan maar terwijl we telefoneren. Ik maak een grote mok pepermuntthee. Mijn oorspronkelijke plan was om naar DePaul's Urban Farm te gaan voor de een na laatste Herfstkleurenfoto. 

Terwijl ik met Christine praat zie ik echter allemaal waarschuwingen dat precies daar de weg afgesloten is. Er was een heel Amerikaanse "high speed chase", die vlak voor DePaul's eindigde. Kennelijk was er een vrouw hier heel wat kilometers vandaan gekidnapt en de kidnapper probeerde de politie te ontwijken door o.a. keihard door Vienna te racen. Dat maakt ons stille stadje niet vaak mee (gelukkig)!

Dat is mijn teken dat ik maar beter thuis kan blijven. Ik voel me toch al helemaal niet lekker door het weer. Ik steek de kaarsen en feeenlichtjes aan en maak dat mijn themafoto. Rick komt thuis en we bestellen stromboli zonder korst van Vocelli's. 

Dat is de trend en we hebben iets soortgelijks al een aantal keren van Papa John's besteld. Het is pizza zonder korst en is heel erg lekker op een avond als deze. Ik doe er veel groente in zodat het nog wel een beetje gezond is. Koolhydraatarm is het zeker.

 

Tijd voor de nieuwste aflevering van Boer Zoekt Vrouw. Ik weet er al een beetje van, want ik lees Rick Evers iedere zondagavond op Facebook. Wat een humor heeft die man en ik vind de uitzendingen net zo leuk als ik al weet wat er gaat gebeuren.