Dag 4 New Orleans: Parades en andere cultuur

Vandaag wordt het prachtig weer dus we staan om kwart over acht op. We lopen naar The Ruby Slipper op Decatur Street, maar daar staat een lange rij (later zien we dat er nota bene een naast ons hotel is, die gaan we morgen proberen).

Aan de overkant is Coterie en hun ontbijt menu ziet er ook prima uit. We krijgen met gemak een tafel en ik bestel de omelet met garnalen en rivierkreeftjes en vraag er spinazie en tomaat als extra's doorheen. Rick heeft een Benedict met boudin worst en jambalaya saus. We zijn beiden zeer tevreden over onze keuzes. 

De koffie hier is echter niet zo lekker. We lopen na het eten naar de Starbucks in het Sheraton hotel. Daar bestelt Rick een latte en ik een cold brew. Zo krijgen we onze caffeine toch nog binnen.

Hierna lopen we langs allerlei souvenirwinkels op zoek naar grappige Mardi Gras kleding. We hebben besloten die voor Halloween te gaan dragen. Ik denk dat ik wel heb gevonden wat ik leuk vind. Er is zoveel keuze!

We lopen een stuk langs de rivier en gaan dan een plaatsje zoeken om een van de parades te kijken. Waar we gisteren stonden blijkt nog steeds goed te zijn en we krijgen een plek vooraan. De eerste praalwagens komen er net aan. 

Deze parade is van de Krewe of Pygmalion. Het zijn vijfentwintig praalwagens met een boeken thema. Er wordt weer van alles gegooid. In de korte video is te zien hoe dat in zijn werk gaat. Deze parade bestaat helemaal uit praalwagens en erg leuk om te zien. 

We hebben dit keer niet veel gevangen, want wat doen we ermee? We kopen wat drankjes en gaan terug naar het hotel om die weg te brengen en ons in koelere kleding te kleden. Het is opeens weer twintig graden en in de zuidelijke zon flink warm. 

De tijd begint wat te dringen dus we gaan lunchen bij Snapper's op de hoek. Dat blijkt een goede keuze te zijn. We nemen allebei een salade met blackened garnalen. Daar liggen maar liefst tien garnalen op! Het is heel erg lekker. 

Na het eten lopen we naar het Louis Armstrong park waar om twee uur de parade van de Krewe of Barkus zal starten. We wachten bij het begin op Bente, die niet veel later komt. 

Dit is een heel andere parade dan met de grote praalwagens. We moeten enorm lachen om de "praalwagens" met honden erin. Duidelijk is het thema van deze parade Barbie. We staan in de volle zon en na een tijdje wordt mij dat teveel.

We zoeken de schaduw op, maar daar is het een stuk drukker en kunnen we de parade niet goed meer zien. Dat is sowieso een chaotisch geheel. Waar bij de grote parades de politie alles in de gaten houdt is dit na het eerste half uur geen parade meer. Honden worden moe, mensen ontmoeten kennissen en we denken dat het geheel nog uren zal duren. 

We hebben het wel gezien en gaan verder met Bente's plannen voor ons. We lopen door de Treme terug naar haar auto en gaan dan naar de Mother In Law Lounge. Die is van Kermit Ruffins, die een bekende lokale muzikant is. 

Het is er ontzettend donker binnen en Bente kent vrijwel iedereen. Bente en ik houden het bij een flesje water en Rick neemt een Corona biertje. Bente vertelt ons wat over hoe ze hier terecht is gekomen en het leven hier. Ik vind het fantastisch hoe hartelijk iedereen hier is en dat is wat Bente ook aantrok. 

De volgende stop is de ENC bar waar een Indiaanse groep repeteert. Op Mardi Gras zingen de verschillende stamhoofden in vol ornaat deze liedjes. Het doet mij erg aan Afrikaanse muziek, die ik vroeger in Senegal hoorde, denken. Geen wonder, want de meeste slaven kwamen uit west Afrika. 

Op de terugweg brengt Bente ons naar een daiquiri drive thru. We zijn van plan er een te kopen, maar het duurt zo lang dat Bente achteruit weer uit de drive thru rijdt. Als laatste rijden we naar Bente's huis waar we ook haar man ontmoeten.

Ze hebben een ontzettend leuk antebellum (voor de Burgeroorlog) huis dat ze zelf helemaal opgeknapt hebben. Van buiten is het geel en oranje en ik vind het schitterend. Rick trouwens ook, dit soort architectuur zien we in onze omgeving niet. 

Dan brengt Bente ons tot dichtbij ons hotel, want door afzettingen kan ze er niet vlakbij komen. We frissen ons even op en dan is het alweer tijd om naar ons restaurant van vanavond te lopen. Dat is Redfish Grill, vrijwel om de hoek.

Rick bestelt alligator boudin balls en ik neem er een van, verrukkelijk! Voor mijn voorafje heb ik forel kaviaar met creme fraiche en chips. Ik smul daar hapje voor klein hapje van! 

Als hoofdgerecht heeft Rick de garnalen met grits met Goudse kaas. Ik kies de garnalen Creole. We zijn beiden wat teleurgesteld dat er maar vijf garnalen zijn, maar verder is het heerlijk. De lokale garnalen zijn zeer smakelijk. 

Rick brengt mij terug naar het hotel en gaat dan nog even naar Pat O'Brien's. Daar haalt hij een hurricane. Zij zijn beroemd om dit drankje en Rick vindt het heerlijk. Hier in New Orleans kun je gewoon met alcoholische dranken over straat lopen, dus Rick neemt het mee naar de hotelkamer. 

Het was weer een bijzondere dag. New Orleans in de Mardi Gras tijd is nog meer de moeite waard dan gewoonlijk.