Over een verlate Valentijnsdag viering

De ochtend daagt weer zonnig. Het is wel koud, maar dat geeft niet. Rick is al beneden en heeft de koffie klaar staan. 

Omdat ik aan mijn dokters wil laten zien wat ik eet ben ik een voedseldagboek begonnen. Mijn ontbijt heeft bij elkaar 11 gram koolhydraten dus dat is zoals ik eigenlijk al wist koolhydraatarm. 

Kennelijk kostte dat meten tijd, want ik heb mijn eten maar net op als Rick gereed is om naar Starbucks te gaan. 

Met onze koffies spelen we nog wat Pokemon Go. Daarna begint de dag serieus. Na mijn cardio doe ik 20 minuten krachttraining en dan 5 minuten stretchen. Ik voel me er goed bij. 

Terwijl ik van mijn nitro brew geniet doe ik een heel aantal Griekse en Arabische lessen. De ochtend vliegt zo voorbij en het is te laat om verder nog iets te ondernemen. 

Rick en ik eten samen lunch. We hebben gisteren iemand anders' bestelling meegekregen van Taco Bamba en dat is nu Ricks lunch. 

Er is gerookte zalm over van gisteren en daarmee beleg ik twee sneetjes bloemkoolbrood. Daar heb ik een bakje spinazie bij als groente. Totaal aantal koolhydraten is 4 gram. Zo hoef ik vanavond niet zo op te letten. 

Nu is het tijd om het lijstje van dingen, die ik vanochtend nog wilde doen, af te gaan werken. 

Als eerste rijd ik door de drive thru van Walgreens. Daar ligt een heel aantal medicijnen op me te wachten. 

Vervolgens breng ik The Italian Gourmet een bezoek. Daar breng ik de lege charcuterie plank en krijg $15 terug. Jeremy is altijd zo aardig en we praten even over de Foodies groepen. 

Het Wild Bird Center is het laatste op mijn lijstje. De vogels zijn dol op het Cajun zaad en het vliegt er doorheen. Ik koop een nieuwe zak. 

Dan ga ik op zoek naar mijn themafoto "Geel". Ik vind onderstaande wel geschikt. 

 In het tuintje bij Whole Foods neem ik wat krokus foto's en rijd dan terug naar onze buurt. 

Daar loop ik naar de bloesems, die ik gisteren vond. De bijen hebben de witte bloesem gevonden en de hele boom gonst. Je zou niet zeggen dat we vannacht een pak sneeuw gaan krijgen! 

Het is intussen al na drieën en ik speel wat Animal Crossing tot Rick een wandeling gaat maken. Hij zag eerder vanmiddag een vos, maar die is nergens meer te bekennen. 

Al gauw is het tijd om ons netjes te kleden voor ons verlate Valentijnsdag diner. Voor we gaan geven we elkaar onze cadeautjes. 

Voor Rick heb ik een ding met vier bakjes waar hij bijvoorbeeld citroen of limoen schijfjes voor drankjes in kan doen. Verder is er een houder voor servetjes e.d..

Rick weet wat een ekster ik ben en ik krijg een mooi kettinkje van hem. Verder moet ik enorm om zijn kaart lachen, want die is zo precies Rick. 

We gaan vanavond naar Cranes in Washington. Zij serveren een fusie van Spaanse en Aziatische cuisines. 

Onze tafel staat vlak bij de keuken en het is leuk te zien hoe alles klaar wordt gemaakt. Wij bestellen de omakase van 9 gerechten. Rick neemt de gewone en ik die met alleen vis. Achteraf blijkt alleen het laatste gerecht vlees te hebben. 

Dit restaurant heeft heerlijke mocktails op het menu staan. Rick en ik hebben tijdelijk de alcohol afgezworen en deze mocktail doet me die helemaal niet missen. Er zit yuzu, citroensap en gember in. 

De eerste drie gerechten worden tegelijkertijd bezorgd. Helaas staat de muziek te hard, heb ik een luide tafel vlak achter mij en heeft degene, die de gerechten serveert, een heel sterk Latijns Amerikaans accent. Het smaakt dus allemaal heerlijk, maar we hebben geen idee wat we in onze monden steken. 

Het volgende gerecht is een heel grote St. Jacobsschelp in een ananas pico de gallo. Ook dit smaakt voortreffelijk. Dan volgt een botvis gerecht en daarna een ramensoep met garnalen. Vooral de bouillon daarvan vind ik heerlijk, de noedels eten we geen van beiden. 

Het laatste gerecht is een stuk wagyu biefstuk voor Rick en zeepaling voor mij. Het wordt geserveerd met loempiaatjes met een heerlijke vulling, maar we konden alweer niet verstaan wat precies. 

Zoals op de foto's te zien is zijn de porties vrij groot. We hebben dus weinig ruimte voor het dessert. Gelukkig is het mij toch veel te zoet. De chef zelf komt ons nog wat bonbons brengen en bedankt ons voor ons bezoek. De bonbons gaan mee naar huis. 

Al met al hebben we genoten, maar de volgende keer gaan we voor het tapas menu. Dan kun je zelf de hoeveelheid bepalen. Dit was eigenlijk veel te veel eten voor ons. 

We halen de auto op en rijden door de mooi verlichte stad weer naar huis. Het was een geslaagde verlate Valentijnsdag viering. Allemaal een heel fijn weekend gewenst!