Over een slechte tuinman

Op het moment worden we beiden al voor zevenen wakker. Waarschijnlijk omdat we keurig op tijd naar bed gaan en daardoor ook een goede nachtrust hebben gehad tegen die tijd. Zoals wel vaker blijf ik nog even liggen, maar Rick gaat naar beneden.

Niet veel later volg ik ook en maak mijn lekkere ontbijt. Daar geniet ik hapje voor hapje van en begin dan aan mijn cardio. Als Rick beneden komt heb ik er al een half uur op zitten. 

Na Orions wandeling gaan we naar Starbucks waar ze mijn nitro brew dit keer perfect hebben gemaakt. Op de terugweg zetten we nog wat Pokemon in gyms en dan begint Rick aan zijn werkdag.

Nog een kwartiertje cardio voor mij en dan is het tijd om naar personal training te gaan. Sharon en haar moeder gaan in september naar Italie en ik geef haar wat tips. Zo is het halve uur weer heel snel voorbij. 

Op de terugweg zoek ik de bloeiende bomen weer op. Het is zo bijzonder dat die beiden in een tuin staan. Verder is alles nog kaal met uitzondering van crocussen en narcissen. Ik probeer weer bijtjes te fotograferen. Een robin poseert ook mooi. 

Als ik ons huis weer binnenloop zie ik een bluebird op de voeder. Daar ben ik zo blij mee! Het is een paartje en die hebben we nog nooit in onze tuin gehad. Het zijn zulke mooie vogeltjes.

Mijn "Groen" themafoto voor vandaag

Rick heeft intussen de plek waar mijn feeentuintje gewoonlijk staat vlakker gemaakt. Dat is fijn, want het stond altijd op een heuvel waardoor met flinke regen alles naar beneden spoelde. Hopelijk gebeurt dat nu niet meer. 

Voor zijn lunch wil Rick shawarma van Yalla Pita. De eigenaren zijn Jordaans en hun shawarma is precies zoals we die in Jordanie aten. 

Het is natuurlijk niet koolhydraatarm dus ik bestel niets. De eigenaar vindt echter dat ik hun falafal moet proberen. Mijn hemel, wat is die lekker! Veel kleiner dan ik van falafel gewend ben. 

Thuis maak ik mijn lunch van gerookte zalm op bloemkoolbrood, kerstomaatjes en komkommer. Als ik het net op heb belt Judith voor onze wekelijkse virtuele lunch. Het is Judiths lunchpauze al hebben we vaak al gegeten. Het wordt weer een gezellige bijna anderhalf uur.

Onze "tuinman" is inmiddels twee dagen te vroeg gearriveerd dus maar goed dat we Fairyville op hebben geruimd. Ik ben het helemaal niet eens met Rick dat we deze man telkens inhuren, want hij is heel onvoorzichtig met de al bloeiende of bijna bloeiende bollen in de voortuin. 

Als ik dan ook een uurtje later naar buiten stap om de lentevlaggetjes op te hangen kan ik wel huilen. De magnolia, die zo mooi in de knop zat, heeft hij veel te veel gesnoeid. De oprit ligt vol knoppen. Het is nooit goed om tijdens het groeiseizoen te snoeien.

Mijn crocus, die nog vrolijk stond te bloeien, is plat getrapt. Het bosje narcissen dat bijna bloeide ligt plat op de grond en meer. Het maakt me razend en Rick voelt zich schuldig, maar ik heb hem gewaarschuwd. 

Deze man kan mulch leggen en gras maaien, maar hij heeft geen weet van tuinplanten. Hij is als een olifant in een porceleinkast, omdat alles zo snel mogelijk moet. 

Buren willen hem om die reden al niet meer. Hij is goedkoper, maar ik heb Rick laten zweren dat we volgend jaar een professionele tuinman in de arm nemen. 

Enfin, gedane zaken nemen geen keer en hopelijk zitten er nog genoeg knoppen in de magnolia om mooi te zijn. Gelukkig zijn de hyacinten en tulpen nog niet ver genoeg boven de grond en niet beschadigd. 

Als Ricks vergaderingen voorbij zijn gaan we naar Whole Foods. Daar zoeken we avondeten uit. Het wordt vandaag een zelf geimproviseerde Griekse maaltijd. 

We kopen de Griekse gehaktspiesjes en hebben daar boontjes in zelfgemaakte tomatensaus bij. Verder doen de koolhydraatarme tortillas dienst als pita's en er is tzatziki en feta. Het is allemaal erg lekker en voor herhaling vatbaar. 

We hebben een probleem met onze satelliet, dus vanavond geen Jeopardy voor mij. De nieuwste aflevering van Below Deck lonkt en dan weer een Nederlandse show, nog niet zeker welke.