Dag 2 Rehoboth: Over Rehoboth en Lewes verkennen

Na een vrij onrustige nacht, want we slapen in een queen bed dat volgens ons smaller is dan een gewone queen, word ik als eerste om acht uur wakker. Rick volgt niet veel later en we gaan op weg voor koffies en ontbijt. 

Het is een leuke, maar flinke wandeling naar de Starbucks, waar we onze koffies halen. Ik ben blij dat ze de nitro brew hebben! Als we verder wandelen zien we dat Rise Up ook nitro brew heeft. Dat wil ik een dezer dagen weleens proberen. 

Naast Rise Up ligt Egg en daar zetten we onze namen op de lijst voor het ontbijt. We hebben geluk, want maar tien minuten later komt er een tafeltje vrij op hun terrasje. Wij zijn blij, want heel veel van hun buiten tafels liggen in de volle zon en het is zo vroeg al 26 graden.

We bestellen allebei eggs Benedict, Rick met krab en ik met kreeft. Eigenlijk had ik ook krab moeten nemen, want de kreeft blijkt idioot duur en erg droog. Geeft niet, het smaakt ons toch prima. 

Op de terugweg maken we een wandeling door Rehoboth. Wat een kleurrijk plaatsje is dit! De hoofdweg is leuk, maar er zijn ook leuke dingen te vinden in de zijstraten. Dit is een heel andere ervaring dan de Outer Banks. Onze auto laten staan en overal heen kunnen wandelen is super in dit drukke plaatsje. 

Het is al na tienen als we ons klaarmaken om naar het strand te gaan. Daar is het best druk, maar zeker niet hutje mutje. Wij vinden een plek wat verder van zee, maar dit strand is veel smaller dan wat wij gewend zijn. De foto doet het lijken alsof de zee mijlenver is, maar in werkelijkheid is het nog geen vijftig stappen (volgens mijn Fitbit) tot het water. 

Rick gaat een wandeling maken, maar ik nestel me in mijn strandstoel en ga verder in mijn boek. Ik onderbreek dat even voor mijn dagelijkse Dora foto, dit keer met een zandkasteel. Een jongetje ziet dat en wijst aan zijn vader hoe die mevrouw een foto van zijn zandkasteel maakt met Dora. Ik vertel hem de reden en dat vindt hij helemaal prachtig. 

We houden het zo heel makkelijk een paar uur vol op het strand. Het helpt ook dat er een fikse verkoelende bries staat, dus het is niet zo superwarm als gisteren, al is de temperatuur niet erg verschillend. 

Voor we het weten is het een uur geweest. We laten onze stoelen, baddoeken en parasol op het strand en lopen naar de Kiwi Tiki Bar. Daar moeten we zo'n tien minuten wachten op een paar stoelen met zicht op de boardwalk en oceaan. 

Wat een lekkere en lichte lunch wordt het! Ik zou hier deze week best nog eens heen willen. Ik bestel de gazpacho en de ahi tuna en beiden zijn licht en voortreffelijk bereid. Rick heeft een salade met kip en garnalen, die er ook super uitziet. 

Rick wil niet de hele middag op het strand zitten, want hij is tijdens de wandeling vanochtend al verbrand. We besluiten Lewes op te zoeken. Dit plaatsje was de eerste  Europese vestiging in wat nu Delaware is en de Nederlanders waren hier de oorspronkelijke kolonisten. Lewes noemt zich de eerste stad in de eerste staat (Delaware ondertekende als eerste de Constitutie van de VS). 

Het plaatsje heette oorspronkelijk Swaanendael en was het zuidelijkste deel van New Netherland. De Nederlanders bleven hier maar kort, maar er is nog het Zwaanendael museum en in de hele omgeving hebben de Nederlanders invloed gehad. Jammer genoeg is het museum niet open vandaag. 

Het is verder ook een leuk plaatsje en we kijken wat rond in een paar winkeltjes. Bij Puzzles! kopen we een paar legpuzzels in de trand van wat wij leuk vinden. We moeten binnenkort aan de volgende beginnen. Dat is wel een gezamenlijke hobby geworden gedurende de pandemie. 

Op de terugweg halen we ijs en wat drankjes bij Royal Farms. Daar tanken we ook, maar het gaat zo langzaam dat Rick er op een gegeven moment genoeg van krijgt. Iedere gallon duurt wel vijf minuten om in de tank te gaan! Er is zeker iets mis met die pomp. 

In het appartement verkleden we ons weer voor het strand. Alles staat er nog, maar er is een grote Afrikaans Amerikaanse familie vlakbij ons gaan zitten. Ik moet toegeven dat ik mijn ogen uitkijk. Het is een heel iets om naar het strand te gaan voor hen.  

Ze hebben hun hele hebben en houden mee, eten (chips vooral) en drinken (ook bier, mag niet, maar niemand let op). De kinderen zijn zo schattig en Rick ziet hoe de meisjes een paar poppen begraven en dan vergeten waar ze zijn. Rick laat de ouders weten dat die poppen er zijn en die zijn zeer dankbaar.

Intussen geniet ik van mijn boek en de tijd gaat snel. Voor we het weten is het half zes en zijn de lifeguards klaar met hun dag. Iedereen wordt uit het water gefloten. Aangezien dat zestien graden is hoeven ze zich om Rick en mij geen zorgen te maken!

Wij nemen onze stoelen en parasol weer mee en gaan even op het balkon in het appartement ontspannen met een drankje. Ik heb mijn Rooster sappen mee, zodat ik mijn mocktail met dat sap en wat bloody Mary mix iedere avond kan genieten. 

Daarna kleden we ons zo netjes mogelijk aan. Ik draag mijn citroenjurk, zoals Rick hem noemt, en Rick een korte broek met overhemd. We lopen dan naar Red Square, een Russisch restaurant waar we gereserveerd hebben. 

We krijgen een tafel op hun kleine overdekte terras. Victoria, de eigenaresse, is echt een gastvrouw. Wij zijn de enige gasten en dat zal misschien de reden zijn. Ze specialiseren zich in wodka, kaviaar en Russisch eten. 

Rick bestelt de wodka proeverij en ik de Russische dirty martini, die met augurkensap wordt gemaakt. Victoria legt aan Rick de drie verschillende wodka's, die hij voorgeschoteld krijgt, uit. Mijn martini is heerlijk!

Dan bestel ik het Tsarina Gourmet kaviaar arrangement. Dat is ook heel bijzonder. Ik krijg twee verschillende soorten kaviaar: oscetra en sevruga. Die worden gepresenteerd met Victoria's eigengemaakte blini's en driehoekjes toast. 

Victoria doet voor wat haar favoriete manier van de kaviaar eten is. Het is zo zo lekker! Het is zeker super prijzig en niet iets om meer dan eens in jaren te doen, maar met Victoria's uitleg en haar zelfgemaakte blini's, die zo bijzonder zijn, is het het geld wat mij betreft meer dan waard. Dit is de meest authentieke manier dat ik ooit kaviaar heb gegeten. 

Rick heeft als zijn voorgerecht de zalm Alexander. Ook die wordt in een blini, maar veel groter, gepresenteerd. Het ziet er allemaal even goed uit. Als hoofdgerecht kies ik de gerookte zalm op drie manieren bereid en Rick de kip Kiev, die Victoria helemaal zelf heeft geperfectioneerd, want haar moeder en grootmoeder vonden die teveel werk. 

Het is werkelijk een bijzonder diner hier. Dit restaurant bestaat dit jaar 20 jaar en ik hoop dat het blijft, want wij zijn de enige gasten. Victoria is het met haar nu overleden man begonnen en als het aan haar enthousiasme ligt gaan ze nog jaren door. Misschien is het door de pandemie dat wij haar enige klanten zijn, we hopen het maar, want zullen hier zeker terugkeren!

Via de boardwalk lopen we terug. Rick bestelt nog een ijsje bij een ijssalon met veel smaken. Ik neem een hap en dat is genoeg zoetigheid. Terug in het appartement gaan we op het balkon genieten van een rustige avond. Geen cicaden, geen muggen (tot nu toe) en alleen het geluid van de zee. Allemaal een fijne week gewenst!