Dag 7 Rehoboth: Over een regenachtige dag en de omgeving verkennen

Zoals al verwacht is het bewolkt en een stuk koeler als we opstaan. Na dagen dertig graden voelt twintig graden bijna koud aan. Ik ben dan ook blij dat ik gisteren wat warmere kledij heb gekocht. 

We beginnen de dag met koffies van Starbucks, want bij Rise Up staat een rij auto's te wachten op een parkeerplek. Zoveel verschil is er nu ook weer niet tussen de nitro brews en Rick vindt zijn latte van Starbucks lekkerder.

Bij Egg moeten we even wachten op een tafeltje op het overdekte terrasje. Rick vraagt waarom we niet in de tuin kunnen zitten. Ze zijn begrijpelijk bang dat het zal gaan regenen. Het ziet er inderdaad de hele tijd dreigend uit. 

Rick bestelt vandaag de gewone eggs Benedict en ik houd het bij de Paleo Pleasure van gisteren. De portie is dit keer groter en ik heb genoeg groente voor de hele dag op! Ik ga ook spinazie bij mijn ontbijt thuis doen. 

Het kanaal dat van Rehoboth naar Lewes zo'n vijftien kilometer verderop loopt

Het is duidelijk geen stranddag, maar wel prima weer om te wandelen. We rijden naar het Cape Henlopen State Park. Daar betalen we de $10 entree en lopen eerst op het strand naar de twee Tweede Wereldoorlog torens, die Rick gisteren al fotografeerde. 

Op de terugweg haal ik mijn glazen bol tevoorschijn en maak daar een aantal foto's mee. Ook vind ik een graduation ballon en die moet echt mee om in de vuilnisbad te doen! Verder is het strand heel erg schoon. Er staat wel overal dat je terug moet nemen wat je brengt, maar daar luistert niet iedereen naar. Hier wel kennelijk en dat is fijn om op te merken. 

Na het strand gaan we een stuk van het pad langs Gordon's Pond lopen. Dat is een enorme vijver met mooie uitzichten. Op de onderste foto zie je de torens als kleine stipjes. Zo hebben we onze tienduizend stappen bijna bijeen. 

Voor de lunch gaan we terug naar Nalu, het Hawaiiaanse restaurant. Ik bestel die overheerlijke poke bowl weer en Rick dezelfde wrap van de vorige keer. Het is net zo lekker als aan het begin van de week. Ondanks het druilerige week is de bar helemaal openlucht. Ik ben wel blij met mijn trui!

Na het eten besluiten we naar het zuiden te rijden. Ocean City, Maryland, is een van de grootste badplaatsen aan de oostkust en wij zijn er alweer jaren niet geweest. Nu weten we heus wel dat alles er in de regen minder uitziet, maar Rehoboth heeft zoveel meer charme.

Ocean City is een en al hoogbouw met mijlen achtereen restaurants en winkels, maar niets ziet er charmant uit. Onze mening over die stad is dus niet veranderd. Geef ons maar de Outer Banks of Rehoboth en veel van de New Jersey badplaatsen zijn ook leuker. 

Op de terugweg gaan we in het toeristische Fenwick Island op zoek naar de vuurtoren. Die stond vroeger op een goede plek voor schepen, maar nu is het stadje eromheen gebouwd. De oorspronkelijke vuurtoren uit de 18e eeuw stond ook precies op de grens tussen destijds de Maryland kolonie en wat nu Delaware is. 

Dan stellen we de GPS in op een andere vuurtoren, die in Lewes. Laat die nu ook vanuit het Cape Henlopen State Park te zien zijn! Jammer, dat we dat woensdag gemist hebben. Het weer is niet optimaal voor een foto, maar ik neem er toch een. 

Langs de Coastal Highway, de hoofdweg naar Rehoboth, liggen een heel aantal Tanger Outlet winkels. Laten Carter's en Pandora nu net naast elkaar liggen! Bij Carter's moeten mondkapjes op, helemaal goed, want veel zwangere vrouwen zijn niet gevaccineerd en jonge kinderen ook niet. 

Het is jammer dat ze zulke specifieke jongens- en meisjeskleding hebben. Ik hoop dat ze eens zullen afwijken van het stereotype roze en het blauw met autootjes. Toch vinden we een paar leuke unisex pakjes. Omdat Delaware geen goederenbelasting heeft is het ook nog eens goedkoper dan in andere staten. 

Natuurlijk moet ik ook even in de Pandora winkel kijken, al ben ik mijn armband vergeten. Daar hebben ze een mooie bedel, die golven moet voorstellen. Die is bijzonder genoeg om Rick lief aan te kijken en hem aan mijn verzameling toe te voegen. 

Rick stelt voor een happy hour drankje te gaan drinken bij Dogfish Head. Gelukkig hebben ze hier een open tent, waar een kleine bar instaat. Binnen aan de bar staan is een absolute no no, dus dit is een goede oplossing. 

Overal is het ontzettend druk en ik was al bang dat we tijden zouden moeten wachten op een tafel bij elk willekeurig restaurant. Gelukkig vind ik op Open Table nog een opening voor kwart over zes bij Eden, een restaurant dat ons ook door de Rehoboth kenners onder onze vrienden is aangeraden. 

Kennelijk willen de meeste mensen binnen eten met dit weer, want wij zijn de enigen in hun tentje voor het restaurant. Later komen er wel wat meer mensen bij, maar waarom ze de rest van de avond geen openingen hadden is ons een raadsel. 

Het eten is inderdaad erg lekker. We maken een maal van voorafjes. Dat is voor mij vrij normaal, maar voor Rick niet. We delen eerst het charcuterie plankje en kiezen drie kazen voor het kaasplankje. We nemen de Beemster X.O. , Rick een soort cheddar en ik de Robiola Bosina, die ik ook voor mezelf thuis wil vinden, zo lekker!

Dan heeft Rick nog een empanada en biefstuk flatbread (soort pizza) en ik de tuna poke bowl. Deze is weer heel anders, dan vanmiddag, maar bijna even lekker. Die van Nalu is gewoon niet te evenaren. Al met al zijn we zeer te spreken over Eden. 

We hebben deze week heel wat restaurants met uniek en echt "foodies" eten ontdekt. Dat verwachttenn we niet in een badplaats als deze. Rehoboth is denk ik ook meer voor de jonge families en een iets oudere clientele. Ocean City is meer een grote party town. 

En zo is het onze laatste avond van deze heerlijke week. Het was heel erg leuk deze omgeving wat beter te verkennen. Zoveel van onze vrienden gaan hier altijd heen op vakantie en gelijk hebben ze!