Dag 4 Rehoboth: Zoveel mogelijk genieten van het strand voor het weer mogelijk omslaat.

Eigenlijk was ik om half zeven al helemaal wakker, maar ik houd het nog een uurtje uit in bed. De fan app van mijn telefoon houdt er opeens mee op en ik zie dat mijn telefoonbatterij helemaal leeg is. 

Het blijkt dat een lichtknopje ook de stopcontacten uitdoet en zodoende gebruikte de fan app mijn batterij op. Gelukkig weet Rick meteen wat het probleem is en dit zal niet weer gebeuren. 

We zijn vandaag dus fijn vroeg en besluiten het ontbijt eenvoudig te houden. Bij Rise Up is het erg druk en Rick zet mij af om de koffies te halen. Rick rijdt naar Starbucks om ons ontbijt op te halen en als ik met de koffies naar buiten kom, staat Rick al te wachten. Rise Up is heel populair! Terecht, want hun koffie is erg goed. 

In het appartement maken we ons klaar om weer een strandwandeling te maken. De zon schijnt fel, dus het is zaak ons goed in te smeren. Vandaag lopen we naar het zuiden, na gisteren de noordelijke kant op te zijn gegaan.

Ook vandaag zien we weer het een en ander. Dit keer is het een dode krab en ik denk van een andere soort, tenzij de spookkrab heel erg van kleur verandert. Ik zie perspectief foto's in de balken, die de zee in verdwijnen. 

Dan valt me opeens een levende degenkrab op zijn rug op. De pootjes bewegen heel snel om weer om te draaien. Natuurlijk moeten we die redden en Rick pakt hem op en doet hem in zee. We zien hem (dankbaar?) wegzwemmen. Zulke fascinerende dieren en we hebben ze voorheen alleen maar dood gezien. 

 

Dat was onze goede daad voor vandaag en we lopen verder. Later op de dag zien we nog andere degenkrabben, maar die zijn helaas al dood.  We lopen het strand af tot het zuidelijke eind van de boardwalk. 

Dan lopen we terug via de boardwalk. Mijn dagelijkse Dora foto wordt  haar "lezend" bij het bord met instucties hoe uit een muistroom te komen. Dat levert me een paar opmerkingen van voorbijgangers op. Iedereen vindt mijn foto's met Dora leuk en soms krijg ik de vraag waarvoor ik dat doe, een maandelijks fotothema, dus.

De wandeling duurt langer dan we hadden gedacht, maar ik heb minder stappen dan ik had gehoopt. Op de plaats hardlopen krijgt die stappen een stuk sneller bijeen, maar dat is natuurlijk minder interessant dan zo'n strandwandeling. Gedurende de rest van de dag zal ik de tienduizend stappen nog wel voorbij gaan. 

We halen onze strandstoelen op en gaan voor de lunch nog een tijdje op het strand zitten. Ik speel mijn dagelijkse hersentraining spelletje en doe een paar lessen Duolingo Frans. Dan is het alweer lunchtijd!

We besluiten terug te gaan naar de Kiwi Tiki bar aan de boardwalk. Daar bestel ik nog eens de gazpacho en de ahi tonijn en Rick probeert de mahi mahi taco's. Het smaakt allemaal weer prima. 

Na het eten gaan we meteen terug naar het strand. Het is een warme middag met zo'n 32 graden en de wind van gisteren is er niet. Dat betekent dat zelfs ik tot mijn heupen de zee inga. Verder absoluut niet, want het is ijzig! 

Mijn boek wordt steeds leuker en ik lees met plezier verder. Voor ons komt een vrouw liggen, die het tegenovergestelde van de vrouw met de gele paraplu gisteren is. Duidelijk heeft zij al heel wat zon genoten, want ze is donkerbruin. Dat geeft een bijzoner effect met haar platinum blonde haar, dus ik kan het niet laten een (discrete) foto te maken. 

Voor we het weten is het vier uur, de afgesproken tijd om het strand te verlaten. Zoveel uren op het strand zitten is heel ongewoon voor ons doen, maar het weerbericht voor de komende dagen ziet er niet zo goed uit, dus we wilden er zoveel mogelijk van genieten.

Bij het appartement kan ik het niet laten een verkoelende duik in het zwembad te nemen. Het water is de perfecte verfrissende temperatuur voor mij. Jammer genoeg heeft Rick geen zin om hier wat te ontspannen, maar ik ben zo lekker afgekoeld.

Na ons verder opgefrist te hebben, gaan we weer op een korte verkenningstocht. Rick wil graag de torens uit de Tweede Wereldoorlog fotograferen, maar die liggen een flinke wandeling uit de buurt. Misschien komen we daar een van de volgende dagen aan toe. 

Het Cape Henlopen (vroeger Hinlopen, naar een Nederlander genoemd) State Park is sowieso het verkennen waard. Hier kampeerde ik 38 jaar geleden met nieuwe Nederlandse vrienden. Daar heb ik zulke goede herinneringen aan dat ik Rehoboth altijd een warm hart heb toegedragen. De eerste Amerikaanse badplaats, die ik bezocht. 

We zien ook nog wat "wild", een schattig konijntje dat helemaal niet schuw is

Om de tijd tot onze restaurantreservering te vullen gaan we naar Bethany Beach. We rijden een mooie brug over en zien dat dit plaatsje een leuke winkelstraat heeft. De tijd dringt en we moeten terug naar Rehoboth, maar wellicht gaan we hier nog eens terug om te verkennen. 

Ons restaurant voor vanavond is The Cultured Pearl en we krijgen een tafel op hun prachtige terras, compleet met vijvertjes, een ervan zit vol met koi vissen. We zitten in de zon, maar kunnen het gordijn dichttrekken, zodat het minder warm is. 

Rick neemt een Japans biertje en ik bestel een sake proeverij. Ik drink vrijwel altijd hetzelfde merk en het is grappig de subtiele nuances in smaak te proeven. Je zou denken dat rijstwijn gewoon dat is, maar sake is verfijnder dan ik dacht. 

Voor mijn eten bestel ik het assortiment sashimi, heerlijk! Rick heeft een aantal verschillende sushi rollen. We smullen werkelijk, alles is zo vers en lekker! Wie had gedacht zo'n goed Japans restaurant in een badplaats aan te treffen? Rehoboth verrast ons culinair. 

Gelukkig bleven de onweersbuien uit tijdens het eten. Terwijl ik dit schrijf dondert en bliksemt het vervaarlijk en het begint net te regenen. Hopelijk betekent dit niet het einde van het lekkere weer! Deze dag kan ons in ieder geval niet meer afgepakt worden, die was weer volop genieten.