Over de ontmoeting met onze lieve Fiona

We zijn vroeg uit de veren en als eerste gaan we naar Starbucks voor koffies. Dan maken we ontbijt, voor mij een gebakken ei dit keer en natuurlijk de tomaat en maitaki paddestoelen. Het is lekker warm buiten en ik eet op het deck en doe dan mijn stappen daar ook.

We zien dat we vannacht bezoek hebben gehad en dat bezoek heeft een lekker middernacht buffet gegeten van onze bloemen in de voortuin. Al mijn mooie lelies zijn opgegeten. Het hert heeft er een lekker maal aan gehad. 

Het lijkt vandaag wel eeuwig te duren voor ik mijn stappen bijeen heb. Rick heeft er een mooie uitdrukking voor "A watched pot never boils". Inderdaad kijk ik constant op mijn Fitbit of ik niet al honderden meer stappen heb. 

Eindelijk is het dan gedaan met de 10000 stappen en ik ga me gauw douchen. Ik heb niet veel meer in te pakken en keurig op onze gewenste tijd van tien uur vertrekken we naar New Jersey. Vandaag verloopt de rit met uitzondering van af en toe langzaam rijden voor werkzaamheden vlot. Voor we het weten rijden we de Delaware Memorial Bridge over. 

Nu is het tijd om een lunchplek te zoeken. We komen langs een mall met een Panera en daar willen we wel weer eens eten. Ik bestel een heerlijke salade met veel groentes, kip, bacon, olijf en sesamzaad. Rick neemt een broodje. 

Om twee uur heeft Rick een vergadering waar hij bij moet zijn. We zoeken een schaduwplek en vinden die bij een McDonald's. Rick is een uur bezig en ik ga maar eens kijken waar ik mijn Dora foto kan maken. Het lijkt mij dat zij best een McJob wil, $15 per uur zelfs (is eigenlijk niets)!

Tegen vieren komen we bij het hotel aan en checken in. Katja is nog bezig met Fiona, maar een half uurtje later mogen we komen. We treffen ons kleindochtertje wakker aan en wat een schatje! We smelten meteen helemaal.

Rick mag haar als eerste vasthouden en niet veel later ik. Een onbeschrijflijk gevoel om mijn kleindochter in mijn armen te hebben! Dit  prachtige wezentje kwam uit mijn dochter, het is zo'n wonder!

Katja moet Fiona even later nog wat meer voeden en dan valt het meiske in een diepe slaap. Ik mag haar dan een hele tijd vasthouden, terwijl Katja onze cadeautjes bekijkt. Daarna is het tijd voor Grandpa Rick om Fiona vast te houden. 

Tegen zessen beginnen we aan het avondeten te denken. Katja heeft haar hele zwangerschap haar favoriete sushi niet kunnen eten. De keuze valt dus daarop. We bepalen dat Rick en ik bij het restaurant gaan eten en dan Katja's en Kevins bestellingen zullen bezorgen. 

Samen eten gaat deze week niet lukken. Er wordt nog hard aan de keuken gewerkt en zonder die en met alle dozen en babyspullen, die nog geen plekje hebben gekregen is er nauwelijks plaats voor Katja, Kevin en Fiona, laat staan ons. Daar komt nog bij dat we met mondkapjes op niet kunnen eten en drinken.

Rick en ik gaan dus een tafeltje buiten vragen bij Kotta. Ik bestel een aantal voorafjes en Rick wat sushi rolls. Het smaakt allemaal heel erg goed! Het duurt lang om het meeneem eten te krijgen, maar dat vinden Katja en Kevin niet zo erg, want Fiona houdt ze bezig. 

Rick zet mij af bij het hotel en gaat dan het eten brengen en Kevin helpen Katja's auto van het ziekenhuis te halen. Die staat daar al sinds dinsdag. Nu is het even ontspannen in de kamer en mijn blog schrijven. Straks heerlijk slapen, want ik ben doodmoe van de emoties en lange autorit.