Over een fijne dag Fiona knuffelen

Rick moet terwijl hij hier is nog wat werk dingen doen en heeft zijn wekker voor kwart voor zeven gezet. Hij kleedt zich aan en gaat koffies en ontbijt voor ons tweeen van Starbucks halen. Ik blijf nog een half uurtje liggen en kleed me dan in sportkleding. 

Na het ontbijt doe ik mijn stappen op de kamer. Het is wel niet zo leuk en interessant als op de boardwalk, maar het gaat sneller en is een stuk minder heet. Katja heeft ons laten weten dat ze tot half tien blijft slapen, dus ik heb er mooi de tijd voor.

Tegen half tien gaan we op pad. Of althans dat was de bedoeling. Ik kan echter opeens mijn telefoon nergens vinden. Ik ga terug naar de kamer, maar daar is hij niet. We halen de auto overhoop, geen telefoon. 

Dan ga ik nog maar eens op de kamer kijken, maar hij is er echt niet. Ik begin al bang te worden dat ik hem niet ga vinden. Tot ik door de receptie loop en opeens heel duidelijk mijn sms Minions toon hoor. "Woehaha text message!".  Dat is onmiskenbaar mijn telefoon. 

Het blijkt dat iemand hem op de parkeerplaats heeft gevonden en bij de receptie heeft ingeleverd. De telefoon moet op de een of andere manier ongemerkt gevallen zijn. Ik droeg dan ook wel van alles en nog wat, maar je verwacht dat wel te horen. Blij neem ik hem van de receptioniste aan.

Katja geeft haar en Kevins ontbijt bestelling van The Buttered Biscuit aan ons door. Ik had daar ook wel van willen eten, maar tegen tienen is mij te laat om te ontbijten. We treffen Katja en Fiona in de babykamer aan. 

Katja overhandigt mij Fiona en vraagt of ik haar luier kan verschonen. Dat is inderdaad hard nodig. Het hummeltje vindt het allemaal prima en luiers verschonen is als fietsen, je verleert het nooit. Dan mag ik mijn kleindochtertje een tijdje vasthouden, terwijl Katja ontbijt eet. 

Rick moet om half elf terug in het hotel zijn en ik rijd hem erheen, zodat hij alvast aan de telefoon kan praten. Zo heb ik opeens anderhalf uur voor mezelf. Ik heb allerlei plannen om naar het strand te gaan. 

Alleen ben ik mijn tas bij Katja en Kevin vergeten en zonder kan ik weinig doen. Ik ga die eerst ophalen en natuurlijk help ik Katja ook nog even, want Fiona heeft op de aankleedtafel geplast. Daarna rijd ik naar de Walgreens.

Een insectenbeet op mijn arm is helemaal opgezwollen en kriebelt als een gek. Ik vraag aan de apotheker wat ik er het beste voor kan gebruiken. Zij zegt cortisonenzalf, maar als het na een paar dagen niet beter is naar de dokter te gaan. Dat is nu net wat ik wil voorkomen!

Het duurt alles bij elkaar zo lang dat er geen tijd is om nog iets anders te gaan doen. Zoals ik gisteren al schreef rijd je hier van hot naar her. Voor het hotel staan prachtige lelies en ik besteed wat tijd daar artistieke foto's van te maken. 

Rick is net klaar met zijn vergaderingen als ik de hotelkamer binnenloop. Dat was het voor vandaag qua werken voor hem. We besluiten naar de Marina Grille te gaan om te lunchen. Dat is een groot restaurant met mooi zicht op de rivier. We krijgen een tafel op het terras, gelukkig in de schaduw, want het loopt tegen de veertig graden gevoelstemperatuur.

Vandaag is de laatste dag met Dora. Ik ga haar kleurrijke aanwezigheid in mijn foto's missen. Als afscheidsfoto maak ik er eentje met bloemen in Dora's kleuren erbij. 

Het eten is lekker. Rick heeft een hamburger met champignon en kaas zonder broodje en ik een "cobb" salade met ei, bacon en blauwe kaas. We krijgen Katja en Kevins bestellingen door en brengen die naar hun huis. 

Daar is duidelijk dat Katja wel even hulp met Fiona kan gebruiken. Ze heeft de baby net gevoed, maar toch huilt Fiona nog. Ik neem haar in mijn armen, wieg haar en klop op haar luiertje. Binnen de kortste keren valt ze in slaap. Wat een schatje is het toch!!

Na de nodige rust stelt Rick voor foto's van het gezinnetje te nemen. De onderstaande vind ik het leukst geworden. Ze stralen zo enorm! 

Dan is het weer etenstijd voor Fiona, die vanochtend bij de kinderarts tot Katja en Kevins opluchting eindelijk wat aangekomen was. Rick en ik gaan intussen wat andere dingen doen. 

Plan was om langs de boardwalk in Belmar te gaan wandelen, maar Katja laat ons weten een aantal dingen van Buy Buy Baby nodig te hebben. We zijn hier om haar en Kevin te helpen, dus de GPS wordt ingesteld op de babywinkel. Daar slagen we goed en ik kan het niet laten ook een aantal schattige onesies te kopen. 

Met de buit rijden we terug naar Neptune en maken Katja blij met onze aankopen. Dit keer is het Ricks beurt om zijn kleindochtertje vast te houden. Grandpa ziet er goed uit met een baby-tje in zijn armen!

Als de volgende voeding zich aankondigt gaan Rick en ik naar het restaurant voor ons avondeten. Dat is dit keer La Dolce Vita in Belmar. Daar hebben we een tafel buiten gereserveerd. Toen we bij Katja vertrokken was het 35 graden en hier vlak aan het strand is het tien graden "kouder" met een koele bries. Wij trekken onze jasjes aan, want dat voelt opeens te kil.

Louis is onze ober en heel attent. Rick en ik delen een enorme gehaktbal gevuld met kaas als voorafje. Ik heb daar de Toscanella salade met rucola, tomaat, mozzarella en prosciutto bij. Als hoofdgerecht heeft Rick een kalfsvlees gerecht en ik de vissalade, die eigenlijk ook een voorgerecht is. 

Het eten is heel erg goed! Geen wonder dat dit restaurant zo populair is, het zit helemaal vol. We moeten dan ook even op Katja en Kevins bestellingen wachten. Niet getreurd, zo aan zee zitten is iets wat we thuis niet kunnen doen. 

Met gnocchi en fettucini gaan we naar het blauwe huis in Neptune. Rick werpt zich op om Fiona vast te houden, terwijl Katja en Kevin samen eten. Dat is waarschijnlijk sinds de geboorte van Fiona nog niet voorgekomen. 

Dan rijden Rick en ik moe, maar voldaan na alle Fiona tijd vandaag, terug naar het hotel. Daar schrijf ik dit blog en Rick kijkt een tv show. Morgen gaan we nog even genieten en dan weer huiswaarts. Leuke dagen gaan altijd zo snel voorbij!