Over een gezellig happy hour

En zo is het alweer woensdag of hump day, zoals men dat hier noemt. We zijn halverwege de werkweek. Dit keer staat de koffie wel klaar en ik kook mijn ontbijt. Ik ben er nog lang niet op uitgekeken. 

Rick gaat douchen en ik ren op de plaats. Zo heb ik al meer dan een derde van mijn stappen bijeen als we naar Starbucks gaan. De barista, die onze koffies aanreikt, is de beleefste van allemaal. De anderen noemen Rick gewoon bij zijn voornaam, maar deze jongeman zegt keurig "sir". Ik vind het wel wat hebben. 

Na wat Pokemon Go spelen begint Rick aan een drukke werkdag. Ik doe mijn mini elliptische machine en de Scoop tot ik tienduizend stappen bijeen heb. Intussen vermaak ik me weer met het komen en gaan van de eekhoorns en vogels op het deck. 

Als ik klaar ben met sporten doe ik mijn dagelijkse hersensoefeningen. Zo zie ik de woord- en breinspelletjes en het Duolingo leren. Het is zaak het brein ook scherp te houden. 

Rond elf uur ga ik me opfrissen en ga dan eerst naar de Safeway. Ik heb eiwit wraps en wijn nodig. Daar lopend zie ik dat Ricks keto cereal afgeprijsd is en er zijn nog maar twee zakken. Ik neem ze allebei maar mee voor het geval er geen nieuwe komen. 

Dan rijd ik naar Whole Foods. Daar koop ik worstjes en tulpen, een vreemde combinatie. Dit keer kies ik oranje met gele tulpen. De witte stonden niet zo lang, hopelijk deze wel.

Voor ik naar huis ga loop ik het tuintje naast de supermarkt in. Natuurlijk is het meeste ook hier kleurloos en dat geeft opties voor een zwart-wit foto. Onderstaande wordt het en de foto daaronder laat de enige plant, die nog wel kleur heeft, zien. 

Als ik thuiskom is Rick zijn lunch al aan het maken. Voor mezelf maak ik hetzelfde als gisteren. Dat beviel me prima en zo komt de brie ook op. Die vind ik zalig!

Het is buiten grijs en grauw en ik ga mijn energie opsparen voor vanavond. Ik doe nog een heel aantal Arabische lessen en heb nog nooit in een week zoveel punten bijeen gespaard. Verder begin ik aan het derde boek van de mysteries in Key West. 

Voor ik het weet is het na vieren en tijd om me klaar te maken voor het maandelijkse happy hour met vriendinnen. De stickers zijn van een paar van mijn nagels af en ik plak er nieuwe op. Verder doe ik turquoise oorbellen en een bijpassende ketting om. Het is toch altijd leuk om me een beetje presentabel te maken voor zo'n avondje uit.

Rick brengt me naar Burapa Thai, een vrij nieuw Thais restaurant vlakbij ons. We zijn met zijn zessen, altijd een goed aantal, want zo praat iedereen met elkaar. Er is een menu met happy hour hapjes en ik bestel de gyoza en Thaise e-San worstjes. Het smaakt heerlijk en is dolgezellig.

Rond half acht nemen we afscheid en Riekje brengt me naar huis. Dit is een mooie gelegenheid om haar eindelijk het Blond Amsterdam bordje dat ik voor haar meenam te geven. Nu moet ik bedenken waar we volgende maand ons happy hour zullen houden.