Over het weekend

Zaterdag

Om tien over acht staan we uitgerust op. Rick laat Orion uit en verkondigt dat het onaangenaam koud is. De windstoten rond het huis liegen er niet om! Er valt zelfs af en toe een sneeuwvlok. 

We gaan naar Starbucks en ik draag alleen mijn heel dikke trui, denkend dat we de auto niet uit zullen gaan. Maar als we onze koffies en ontbijt hebben zie ik de Giant aan de overkant en stel voor nu alvast onze boodschappen te gaan doen.

Dat vindt Rick een goed idee. Het is alleen wel even de kou trotseren van de auto naar de supermarkt. Ik ren gauw naar binnen en Rick, die wel een jas meeheeft, volgt langzamer. Het is wel fijn om dit akkefietje dat we meestal pas op zondagmiddag doen klaar te hebben. 

Thuis gaat Rick de hot tob schoonmaken en mijn auto alvast Fiona klaar maken. Ik ga pas de 26e die kant op, maar nu kan ik niets vergeten. Een aantal van Fiona's kerstcadeautjes pasten niet in Kevins auto. Verder is de autostoel geinstalleerd en de wandelwagen in de achterbak. 

In de tussentijd doe ik de mini elliptische machine en de Scoop. We zijn tegelijkertijd klaar en frissen ons op. Dan vouwen we samen de vele baddoeken, die de kinderen tijdens hun bezoek gebruikten, op. Iedere baddoek in de kast lag in de was!

Ondanks het koude weer heb ik zin in een poke bowl. Ik kies zalm en garnalen en een heel aantal groentes. Jammer dat er nu maar zeven gekozen mogen worden zonder extra te betalen, maar dat is nog steeds beter dan andere restaurants. 

Rick haalt chili van Potbelly, want hij is wel een gewoon iemand, die iets warms wil eten op een gure dag. Thuis smullen we van beiden. 

Na het eten gaan we naar het postkantoor in Merrifield. Dat is veel groter dan Vienna en later open op zaterdag. We hebben twee dingen om naar Saskia te sturen en een doos met kerstcadeaus van Kai, die hij niet mee kon nemen. Altijd weer staan we versteld hoe duur het is iets naar Europa te sturen!

Nu Rick klaar is met zijn Lego dubbeldekkerbus kunnen we weer aan een puzzel beginnen. Dit keer wordt het er een met allemaal bierflesdoppen. De puzzel heeft maar 550 stukjes, dus hopelijk is het niet te moeilijk. We beginnen vandaag met de randen in elkaar te zetten.

Mijn "(tweeen)zestigste" verjaardagsreis gaat in september dus naar Jordanie, Israel en Egypte. Rick heeft hetzelfde reisbureau dat hij en zijn vader voor hun Marokko reis gebruikten benaderd. We spreken een uurtje met een van hun reisagenten en geven onze wensen en ideeen door. Ik kan het nog bijna niet geloven, dit is al zoveel jaren een wens van mij!

Het loopt al tegen vijven als we daarmee klaar zijn en we gaan naar Capital Ale House in Fairfax voor een drankje. Daar tappen ze nog steeds Ricks favoriete Delirium Noel. Het is een gezellige bar en hun "bloody Mary" martini is heel lekker. 

Voor ons avondeten hebben we een reservering bij Bollywood Bistro vlakbij. Dit is een van de beste Indiase restaurants in de omgeving. Hun kippensoep is heerlijk en verder heb ik de boterkip met olijven rajta. Heel erg lekker! Ook Rick is zeer te spreken over zijn keuzes.

Thuis gaan alle gezellige lichtjes aan. Dat het nog steeds hard waait horen we aan de bordjes, die aan de voordeuren hangen. Het lijkt of er constant iemand aan de deur klopt. Hopelijk is het morgen minder en volgende week moet het weer een stuk warmer worden. 

Zondag

Rond dezelfde tijd als gisteren staan we op. Helaas waait het nog steeds zo hard. We kleden ons dan ook zo warm mogelijk aan, ik neem zelfs een muts mee. Die draag ik alleen als het echt moet. 

Als eerste gaan we naar Starbucks. Daar zijn mijn egg bites door iemand, die mij niet kent, gemaakt en niet dubbel gebakken. Ik hoor een van de barista's zeggen "she likes them brown".  Niet veel later zijn ze perfectl en ik vind de egg white egg bites alleen zo knapperig lekker. 

Met ons ontbijt rijden we naar de grote H Mart in Fairfax. Daar koop ik wat paddenstoelen en Rick en ik kijken rond bij de groentes voor mogelijke ideeen. Ik wil eens wat meer Aziatisch geinspireerde maaltijden eten. 

We gaan terug naar huis, want tot maart gaat de markt nu pas om tien uur open. Zin om in die kou te wachten hebben we niet. Om kwart over tien lopen we de markt op. Ik heb iedere week weer te doen met de verkopers als het zo koud is. 

Zoals altijd lopen we langs alle kraampjes, maar dit keer heb ik alleen maar paddenstoelen nodig. Ik koop twee bakjes maitake en merk tegen Rick op dat dat $3 goedkoper is dan toen ik het online bestelde. Dat scheelt nogal wat.

Thuis ga ik aan mijn sporten. Dit keer vind ik drie kwartier wel genoeg. Rick is intussen boven de ski spullen aan het sorteren. 

Gelukkig past mijn skibroek nog. Wel heb ik nieuwe sneeuwlaarzen nodig nu ik zoveel voetproblemen heb. De oude zet ik voor $10 te koop en morgen komt iemand ze al ophalen. 

Na onze douches gaan we naar Sweet Leaf om lunch te halen. Ik heb de bladerwrap met biefstuk, cheddar, tomaat, komkommer en tzatziki saus. Rick vindt de kalkoen met cranberries wrap weer zeer smakelijk. 

Rick wil een deel van zijn "gezondheidsgeld" van Microsoft besteden aan nieuwe skischoenen. We gaan naar de Alpine Ski Shop. 

Daar kijk ik of ze een skijack hebben dat me bekoort, maar dat is niet het geval. Mijn skijack is bijna twintig jaar oud, maar ik kan geen goede vervanging vinden. 

Omdat Ricks schoenen helemaal naar zijn voeten gevormd moeten worden zijn we zeker anderhalf uur bezig daarmee. 

Gelukkig heb ik allemaal spelletjes op mijn telefoon, want het is doodsaai. Maar ach, het is de blije Rick op weg naar huis waard. 

Op de stoep voor ons huis liggen wat Amazon pakjes. Een ervan bevat mijn nieuwe Fitbit band. Ik vind het leuk om het wat meer op een gewoon horloge te laten lijken. 

De "diamantjes" om de Fitbit heen horen bij mijn oude band, de nieuwe heeft allemaal kralen. Ik ben er blij mee!

Ik vind de kaboutertjes zo leuk

Rick en ik buigen ons over de puzzel en die gaat vlot. Wij vinden de White Mountain (en andere merken) collage puzzels altijd leuk. Puzzels met hele vlakken van dezelfde kleur zijn niet aan ons besteed. 

Voor we het weten gaat de zon onder en is het tijd om een paar net geopende restaurants te gaan proberen. El Bebe (Mexicaans) en Circa zijn van dezelfde restaurantketen en naast elkaar in The Boro. 

We gaan eerst naar El Bebe en nemen daar plaats aan de bar. De stoelen zijn zeer gerieflijk, altijd wat ons het eerst opvalt. We hebben een hekel aan de ijzeren krukken in sommige restaurants. Dat zit gewoon niet lekker en ik krijg er al gauw pijn van.

Enfin, de stoelen zijn dus goedgekeurd (bij Circa later ook). We bestellen de queso met wat tortilla chips en dat is heel erg lekker. Rick neemt een margarita en ik een alcoholvrije mojito zonder siroop. We genieten ervan en lopen dan om de hoek naar Circa.

Hier nemen we ook plaats aan de gerieflijke bar. Ze hebben een enorme keuze aan wijnen en ik neem mijn favoriete sauvignon blanc uit Nieuw Zeeland. 

Om te eten bestellen we een aantal voorafjes. Rick de Thaise garnalen en de hummus en ik kies de spruitjes met spek en blauwe kaas en een flatbread met paddenstoelen. 

Het is allemaal even verrukkelijk. Ik eet het flatbread zoals ik ook vaak pizza eet: ik schraap de bovenkant eraf en eet maar heel weinig van de korst. De serveerster wil weten of er iets mis is en snapt het helemaal als ik uitleg waarom. 

Rick is lid van de "clean plate club" en eet alles op. Voor mij is het teveel, al zijn de spruitjes heel lekker. Vroeger vond ik spruitjes verschrikkelijk, maar tegenwoordig worden ze op zoveel ongewone manieren bereid dat ik er nu dol op ben. 

Het was leuk weer wat nieuwe restaurants te proberen. Er zijn er het afgelopen jaar een aantal dichtgegaan, maar ook weer geopend met kersverse "gezichten". We hebben er zo nog een aantal te proberen in de toekomst. 

Het was een druk weekend met van alles en nog wat. Gelukkig hebben we morgen nog een dag om te genieten. Allemaal een heel fijne week gewenst!