Over een heel leuke zaterdag en afscheid dat te snel komt

Zaterdag

Mijn wekker gaat om zeven uur, maar zo vroeg hoef ik vandaag niet op. Ik blijf nog een half uurtje doezelen en maak me dan klaar om op pad te gaan. 

Dit keer is het tot mijn opluchting niet nodig ijs van de ruit te krabben. Ik heb met Katja afgesproken haar om half negen bij The Little Gym in Sea Girt te treffen. Daar vlakbij zit een Starbucks waar ik onze koffies ophaal. 

Die neem ik mee naar binnen bij de baby gym en ga dan de zaal in om Fiona's les bij te wonen. Die heeft er vandaag veel zin in. Ze doet dit keer alles wat de gymlerares als speciale oefeningen geeft. Volgens Katja is dat niet altijd het geval. Fiona heeft duidelijk plezier. 

Fiona's favorieten zijn de ringen. Daar blijft ze de eerste keer naar mijn gevoel een hele tijd aan hangen. Op het filmpje is het de vierde of vijfde keer dat Fiona aan de ringen hangt. Ik doe het haar niet na!

Aan het einde van de les wordt er met ballen, zeepbellen en ratelende eieren gespeeld. Fiona doet goed mee en helpt ook graag met opruimen. Het is heel leuk om haar zo bezig te zien. We waren vorig jaar bij haar eerste gymles en het verschil is enorm, nu durft Fiona van alles. 

Twee deuren van de Little Gym verwijderd is een Joe's Bagel restaurant. Katja en ik bestellen daar omeletten (eiwit met groentes voor mij en Katja met ham en kaas). Fiona doet zich tegoed aan een bagel en voor Kevin nemen we een bagel met cream cheese mee. 

Thuis spelen we even, terwijl Kevin zich presentabel maakt. Fiona vindt het heel leuk om aan de telefoon te "praten". Ze kijkt er heel serieus bij, waarschijnlijk haar moeder nadoend, zo schattig!

Dan gaan we met zijn allen in Kevins auto naar de Arrow Acres alpaca boerderij. Daar bezoeken we eerst de alpaca's, maar bedenken dan dat het leuk zou zijn ze te mogen voeren. 

We gaan het winkeltje binnen en Fiona vindt meteen een heel zachte pluche alpaca, die ze niet meer los wil laten. Natuurlijk koopt Omi die voor haar. Ze noemt hem "Paca", de "al" weglatend. 

Met een aankoop krijgen we een gratis rondleiding. De boer vertelt interessant over alpaca's en hun wol. Bij deze boerderij verkopen ze de wol van hun eigen dieren. Ook doen ze mee in wedstrijden en een van hun alpaca's won vorig jaar voor beste wol.

Ogenschijnlijk zijn het schattige knuffelwaardige dieren, maar in de praktijk blijken alpaca's niet zo van aanraken gediend te zijn. Er is er slechts een, die het heerlijk vindt geaaid te worden en aan hem voelen we hoe zacht en warm de wol is. 

Fiona vindt het voeren een beetje eng en laat het aan Katja over

Na de rondleiding schommelt Fiona nog even op een hobbelpaard en dan is het duidelijk dat madammeke moe is. Thuis krijgt ze lunch en gaat dan om een uur slapen. Kevin, die vannacht nogal vaak met Fiona op was, gaat ook even liggen. 

Katja en ik bestellen onze lunch van Panchos y Juanchos. Daar hebben ze een heerlijke salade met vijgcactus erin. Die bestel ik en een Mexicaanse garnalencocktail (feitelijk een ceviche). Katja heeft een salade met heel veel vlees en Kevin een quesadilla. 

Terwijl Fiona en Kevin slapen kijken Katja en ik naar de film Bad Teacher met Cameron Diaz. Het is een grappige film en hij is net afgelopen als Fiona wakker wordt. Kevin is inmiddels zijn late lunch aan het eten. 

Kevin zegt dat er een nieuwe brouwerij in Asbury Park is, Wild Air Beerworks. Daar gaan we wat drinken. Het interieur is heel gezellig met een heus VW busje met bankjes en een tafel. Daar zouden we kunnen gaan zitten, maar besluiten een gewone tafel te nemen. 

Er zijn heel veel kleine kinderen en baby's en Fiona kijkt haar oogjes uit. Gewoonlijk drink ik geen bier, maar dat is zo ongezellig. Ik neem twee proefglaasjes met zuur bier. De ene heet Little Fool en de andere Beautiful Little Fool. Ik vind ze allebei lekker en helemaal niet bitter. 

Al gauw is het tijd om naar ons restaurant voor het avondeten te gaan. Dat wordt Marina Grille, een restaurant aan het water waar we vaak heen gaan. Wij drieen beginnen met een krabsoep en Fiona krijgt kipnuggets en frietjes. 

Intussen vermaakt Fiona zich met "tekenen" op het kindermenu. Zij begint nu te kleuren in plaats van de krijtjes op te eten, ook een grote vooruitgang. 

Als hoofdgerecht neem ik de krabcakes, heerlijk! Katja en Kevin delen een pizza en wat pittige vistaco's. Volgens de ober zijn die heel erg heet, maar Katja en Kevin vinden dat alles meevallen. 

Fiona begint duidelijk moe te worden en we gaan huiswaarts. Daar krijgt Fiona haar melk en worden haar tandjes gepoetst. De tandenborsteltjes voor zulke kleintjes zijn heel wat verbeterd. Die van Fiona heeft een lichtje om in het mondje te kunnen zien en werkt op batterijen. 

Om de een of andere reden ben ik uitgeput en als Fiona in slaap is kijk ik nog even kunstschaatsen, maar vraag dan aan Katja om me naar het hotel te brengen. Morgen hoef ik gelukkig niet zo heel vroeg op. 

Het is grappig, want tot Fiona geboren werd waren Rick en ik altijd veel eerder op dan Katja en Kevin. Nu is dat omgekeerd. Ik mis die dagen wel een beetje, want toen hoefden we ons nooit te haasten. Daarentegen zijn de dagen samen nu wel langer. 

Zondag

Het moet gezegd, ik slaap heerlijk in dit hotel. Ik word om tien over zeven wakker, maar besluit nog wat verder te doezelen. Dan is er opeens een half uur voorbij en sta ik snel op. 

Het aankleden en inpakken is zo gebeurd en ik sleep alles naar beneden. Daar geef ik de sleutels af en check uit. Dan laad ik mijn bagage in de auto en ga op pad. 

Aangezien ik via de app heb besteld staat mijn Starbucks bestelling al klaar. Ik rijd door de drive thru om het op te halen en stel de GPS dan in op Katja en Kevins huis. 

Daar is iedereen al op en Fiona vraagt me een van haar favoriete boekjes te lezen. Ze herkent nu allerlei dieren, zelfs een verschrikkelijk lelijke "hond" in een tekenfilmpje op tv. Het is het Disney Channel, maar de tekeningen zijn zeker niet traditioneel Disney. 

Als iedereen aangekleed en klaar is gaan we naar The Turning Point om te ontbijten. Kevin neemt een fles mousserende wijn mee voor mimosa's. Veel restaurants in New Jersey zijn "BYOB" (bring your own booze) en serveren zelf geen alcohol. 

Fiona krijgt weer een kindermenu met krijtjes en die brengen veel vertier. Zij vindt het ook leuk ze te likken, maar gelukkig bijt ze er geen stukken meer vanaf. 

Xavier, onze ober, is zeer gecharmeerd van Fiona en dat is wederzijds. Zij zwaait telkens heel lief naar hem. Hij komt dan ook persoonlijk Fiona's pannenkoeken met banaan en aardbeien brengen. Alle zes de pannenkoeken verdwijnen in dat kleine maagje!

Wij genieten van de koffie (die tegenwoordig eindelijk te drinken is), de mimosa's en ons eten. Ik heb de eiwit omelet met groentes en extra bacon erbij. Katja en Kevin smullen ook van hun keuze. Op de terugweg is Fiona in een opperbest humeur en moet overal om giechelen, ze is echt een lachebekje.

Een van Fiona's kerstcadeaus paste niet in Kevins auto en ik heb het dit keer meegebracht. Het is een houten ladder/glijbaan combinatie. Kevin gaat hem in elkaar zetten en Katja en ik spelen met Fiona. 

Eigenlijk wilde ik wachten tot Fiona op haar nieuwe klimrek kon klimmen, maar ik zie de tijd wegtikken en wil er zeker van zijn dat ik voor donker thuis ben. Met het verkeer in onze omgeving weet je het maar nooit. 

Bovendien vind ik het afscheid nemen helemaal niet leuk, dus dat heb ik maar liever snel gehad. Om twaalf uur rijd ik, uitgezwaaid door Katja en Fiona, de straat uit. Het is bewolkt en miezert wat en dat doet het ongeveer de hele weg. 

Bij het Chesapeake House in Maryland maak ik een pit stop. Ik ben dan ongeveer halverwege. Als ik terug in de auto kom laat Waze opeens een flink latere aankomsttijd zien. Dat betekent dus inderdaad oponthoud. 

Tot ik de ringweg van Washington nader gaat het goed. Maar drie kilometer voor de afrit kom ik in langzaamrijdend verkeer terecht. Gelukkig heb ik interessante podcasts over kaviaar (Engelstalig) en champagne (Nederlandstalig) om naar te luisteren. 

Een stuk verderop is er een ongeluk gebeurd en verlies ik weer een kwartier. Niet voor niets staat ons gebied bekend voor het slechte verkeer. Daarna kan ik zo doorrijden en om half vier rijd ik onze garage binnen. 

Mijn mannen staan me al op te wachten. Rick vertelt dat Orion mij echt mist als ik weg ben. Hij komt dan ook allerlei van zijn favoriete speeltjes brengen. We brengen mijn bagage naar binnen, die pak ik morgen wel uit. 

Rick heeft wat nodig van Micro Center en ik ga gezellig mee. Onderweg bespreken we waar we zullen gaan eten. Ik heb mijn lunch overgeslagen en wil daarom vroeg gaan. Dat vindt Rick ook prima. 

De keuze valt op Burapa Thai, want daar is Rick nog nooit geweest. We delen de mini loempia's en ik heb er Thaise worstjes bij. Ricks hoofdgerecht heet "Larb" en het ziet er goed uit. Dat bestel ik de volgende keer. 

We hebben fijn vroeg gegeten en nu kijkt Rick weer Football in de basement. Ik heb Orion hier in diepe rust en ga zo wat shows kijken waar ik niet bij na hoef te denken. Hoe leuk ook, zo'n weekend haalt ook alle energie uit me, die ik heb. Allemaal een heel fijne week gewenst!