Over het eerste weekend van het jaar

Zaterdag

We hebben Alexa uitgezet en de lamellen helemaal naar beneden getrokken. Zo slapen we tot half negen heerlijk door. We maken ons op ons gemak klaar en genieten nog even van de kerstboom, die vandaag de deur uit zal gaan. 

De winterse temperaturen zijn terug, zeker 's ochtends. Ik doe mijn nieuwe trui aan en die is werkelijk de fijnste en warmste, die ik ooit gehad heb! De buitenkant is sherpa en de binnenkant heel zacht "bont". Echt een trui om in te wonen, ik ben er erg blij mee!

We gaan naar Starbucks waar men al weet dat ik mijn egg white egg bites twee keer gebakken wil hebben. Daarna is het tijd voor Greenheart waar ik een verse fles Rooster groentensap koop. 

Het is vandaag mooi weer en morgen ziet er minder uit, dus Rick gaat de rest van de buitenversieringen opruimen. Dat zijn de sneeuwpoppen en lichtjes boven de garage en voordeur. Ik sport drie kwartier en haal dan de boom leeg. 

Tegen de tijd dat Rick weer binnen komt zijn de versieringen eruit en de gepersonaliseerde versieringen opgeruimd. Ook de slingers heb ik er al uitgehaald. De Hallmark versieringen heb ik op een stoel gelegd, want die moeten allemaal in hun eigen doosjes terug. 

Rick gaat buiten verder en ik sleep alvast een aantal van de sneeuwpoppen en dergelijke naar boven. Ik ben zo blij dat ik de afgelopen paar dagen al zoveel heb opgeruimd, want desondanks duurt het uren om alles weer netjes te krijgen. 

Om half een komt Rick vragen of we een lunchpauze zullen nemen. Daar ben ik voor te vinden. We gaan naar The Boro. Ik haal mijn poke bowl van Poki DC en Rick kabobs van Tasty Kabob. 

Na het eten belt Rick even met Katja en Kai van wie hij de Lego dubbeldekkerbus kreeg. Die is nu af en erg leuk. Ik vind de bestemmingen ook grappig gevonden, al had Rick liever echte bestemmingen gezien. 

Terwijl Rick met de twee oudsten praat zoek ik vast de doosjes bij de Hallmark versieringen. Er zijn er nog maar vijf over als Rick weer van de partij is. Daarvan kan ik de dozen niet vinden dus die mag Rick gaan zoeken. 

Tegen drieen is het dan eindelijk zover. De boom is kaal en klaar om op een laken gelegd te worden. Zo dragen we hem naar buiten en vallen er maar weinig naalden op de vloer. Deze Douglas firs houden hun naalden goed vast, maar na zoveel weken begon er toch heel wat uit te vallen. 

Rick zuigt alles schoon met zijn industriele stofzuiger en dan zetten we het meubilair weer op de gewoonlijke plaats. Dit keer mis ik de boom wel een beetje. Het was dan ook niet zo'n grote en sta in de weg als andere jaren. 

We hebben nog een paar uur voor onze reservering voor het avondeten. Ik lees mijn leuke mysterie, die in Key West speelt, uit en download meteen boek 2, 3 en 4 van de serie. Grappig, ik las een tijdje bijna niet en nu geniet ik er weer van. 

Rick stelde gisteravond voor om in Washington te gaan eten. Waar dan was de grote vraag. Nu heeft Washington de meeste Ethiopische restaurants buiten Ethiopie en dat is altijd een bijzondere cuisine. 

Ons oog viel op DAS in Georgetown en daar krijgen we geen spijt van. Ze hebben niet voor niets een Michelin ster. Wonder boven wonder vinden we vlakbij een parkeerplek langs de straat. 

De atmosfeer is romantisch te noemen in een oud pand aan M Street NW. We krijgen een gezellig tafeltje aan de rand van het restaurant. De bediening is heel goed en attent. We nemen de combinatie van vegetarische gerechten en kip, lamsvlees en garnalen. 

We krijgen er de heerlijke injera bij om het eten mee op te pakken. Dat is best te beschrijven als een sponsachtige zurige pannenkoek. Het is allemaal even lekker, hoewel sommige groentes mij wat te pittig zijn. Nu ik probeer voedsel met hete pepers te vermijden is dat al gauw het geval. 

Helemaal happy rijden we terug naar huis. We zijn moe, maar voldaan. Het voelt goed opgeruimd te hebben hoe gezellig ik de kerstversieringen ook vind. 

Zondag

Vandaag staan we nog later op. Om tien voor negen houd ik het bed voor gezien. Rick heeft niet zo goed geslapen en blijft nog even liggen. Dat betekent dat ik de dieren verzorg. Ik geef Orion zijn medicijnen en Zorro zijn snacks.

Dan laat ik Orion uit en voel dat het waterkoud is. Het is maar net boven het vriespunt, dus dat wordt warm aankleden. Ik doe mijn heerlijke trui weer aan en neem mijn winterjas mee in de auto.

We gaan eerst naar de Starbucks in het Pan Am Center. Tot mijn ongenoegen zie ik hier nu ook heel wat schuim op mijn nitro brew. Kennelijk is het onontkoombaar. 

Al ontbijt etend rijden we naar de H Mart. Daar koop ik enoki paddenstoelen en beukzwammen voor mijn ontbijt. Daarna steken we over naar het Mosaic District waar het na drie weken weer markt is. 

Wij lopen als eerste naar Liberty Delight. Die boerderij heeft verse eieren, maar ook heel veel vleesproducten. Je kunt er zelfs een half of kwart varken of rund bestellen. Dat doen wij maar niet, een dozijn eieren is genoeg voor ons. 

Mooie kleuren macarons

De volgende stop is het kraampje met verse olijfolie. Daar koop ik een blik van, daar doen we waarschijnlijk een jaar mee. Het is duur, maar we weten dat het authentiek is en niet een supermarkt merk.

Bij Savagely Good kopen we twee korstloze quiches met spinazie en kaas. De dame van King Mushroom laat ik mijn gewoonlijke verse maitake paddenstoelen inpakken. Dit keer hebben we een goede buit mee van de markt. 

Mijn zwart-wit foto van vandaag

Er is nog het een en ander op te ruimen van Kerst en na mijn cardio help ik Rick mee. Hij moet een ladder op om de krans van voor het huis naar beneden te halen en de slee met Minnie en Mickey ook. 

Tot onze schrik verschuift de ladder dusdanig, dat Rick bijna valt. De ladder stond op een kleed en het kleed ging schuiven. Gelukkig gaat het goed, maar dit is de reden dat ik ladders zo eng vind. Opeens kan het mis gaan. 

Zonder verdere kleerscheuren worden ook die dingen naar zolder gebracht en dat is dat. Rick merkt op dat hij zo blij is dat ik donderdag en vrijdag al zoveel had gedaan. Alles bij elkaar duurt het heel wat uren om alles weer opgeruimd te krijgen. Toch vinden we het ieder jaar weer gezellig om te doen. 

Voor onze lunch halen we beiden van Sweet Leaf. Voor mij een in bladeren gewikkelde wrap met kip, zongedroogde tomaten en tzatziki saus. Rick heeft een gewone wrap met kalkoen en cranberry. We eten thuis en het is altijd weer heel smakelijk. 

Dan stelt Rick voor een wandeling met Orion te gaan maken. Daar ben ik zeker voor te vinden. We kleden ons dik aan en gaan naar de vijver niet ver van ons vandaan. Er staat een venijnige wind en ondanks mijn warme kleding ben ik al verkleumd als we daar aankomen. 

Rick wil nog verder op verkenning dus ik loop alleen terug naar huis. Rick ontdekt dat er met de nieuwe constructie allerlei voetgangers- en fietserstunnels zijn gegraven. Daarmee kom je op een fietspad dat helemaal langs de I-66 snelweg loopt. 

Dat zal ik later weleens gaan verkennen. Voor nu gaat de open haard aan en ik warm me eraan op. Dat is het voordeel van geen kerstboom meer, want die staat altijd naast de haard waardoor die niet aankan. 

Christine heeft een aantal nare dingen in haar persoonlijke leven gaande en ik bel haar om tot steun te zijn. We praten en praten! Rick gaat intussen boodschappen doen bij de Giant en als hij terugkomt zijn Christine en ik nog niet uitgepraat. We verzuchten regelmatig dat we zo graag weer dicht bij elkaar zouden willen wonen!

Voor we het weten is het tijd om aan het avondeten te gaan denken. Rick wil graag nog eens naar Capital Ale House voor een Delirium Tremens Noel. Jammer genoeg voor hem hebben ze een of andere speciale avond om hun medewerkers te bedanken en zijn gesloten. 

Tweede keuze is de Ornery Brewery. Daar drinkt Rick een biertje en we kijken naar de Amerikaanse voetbalwedstrijd tussen de Cowboys en Commanders. Voor de verandering winnen de Washington Commanders. 

Daarna lopen we een paar deuren verderop naar The Wine House. Dit is een wijnwinkel met een goed restaurant erbij. We hebben gereserveerd, want vrijdag was er geen plaats. Vanavond is het restaurant leeg en we nemen plaats aan de bar.

Als een van de serveersters hoort dat ik van oorsprong Nederlands ben vertelt ze dat haar zwager dat ook is. Haar familie heeft soms wat moeite met hem. Als ze vertelt waarom laat ik haar weten dat dat gedrag ook in Nederland ongewoon zou zijn (drie uur naar de sportschool, nooit iets met zijn kinderen doen). 

Het eten is heerlijk. Rick en ik nemen beiden de aspergesoep, zo lekker! Dan kies ik het kaasplankje en Rick het wilde zwijn gerecht. Alles smaakt ons even goed. Ik zou zonder moeite nog drie keer of meer hier kunnen eten zonder hetzelfde te bestellen. 

Het is dus een perfecte afsluiting van een opruimweekend waarin we ook tijd vonden om leuke dingen te doen. Thuis steek ik de kaarsen en feeenlichtjes aan en ga daarvan genieten. Rick gaat de basement in om een film, die mij niet interesseert, te kijken. 

Rest mij nog iedereen een heel fijne week toe te wensen!