Over een mooie dinsdag

Na een nacht van heel vreemde dromen wekt Alexa's Disney liedje me weer eens. Volgens mijn Fitbit heb ik goed geslapen, maar voor mijn gevoel was ik veel wakker. Ik voel me dan ook nog moe. Ik weet niet hoe Fitbit meet, maar het is lang niet altijd accuraat. 

Rick komt vroeg naar boven, want hij wil vandaag naar zijn kantoor in Rosslyn. Ik maak en eet mijn ontbijt en dan gaan we naar de Starbucks in het Pan Am Center. We vinden dit dagelijkse uitje dat tijdens de pandemie is ontstaan nog steeds erg gezellig. 

Nadat Rick me weer thuis heeft afgezet ga ik eerst even van onze kersenboom genieten. Helaas is het telkens best winderig en er zijn al bloempjes vanaf gewaaid. Hopelijk is alles nog mooi als Katja, Kevin en Fiona dit weekend komen. 

Dan moet ik weer aan de mini elliptische machine en Scoop geloven. Het is fijn vroeg en ik ben voor tienen al klaar, heerlijk. Nu heb ik goed tijd om mijn brein ook te trainen. Ik doe mijn woordspelletjes en een heel aantal Arabische lessen. 

Alle kleuren in de achtertuin komen langzaamaan uit

Eigenlijk wil ik ergens buitenshuis lunch eten, zodat Orion me niet telkens onderbreekt als ik met Judith praat. Ik kan echter niets bedenken en haal toch maar weer een Subway salade. Die is altijd lekker en als ik voordat ik met Judith ga praten eet houdt Orion zich ook wel koest. 

De virtuele lunch wordt weer super gezellig. We zijn allebei ondersteboven van de zoveelste schietpartij in een school dit jaar. Het is zo ontzettend frustrerend dat er helemaal niets aan wordt gedaan, terwijl het overgrote deel van de Amerikanen tenminste wil dat de AR15 alles vernietigende geweren uit de handel worden genomen.

Als Judith weer aan het werk gaat besluit ik naar het centrum te rijden. Ik ga eens kijken hoe ver de tulpen uit zijn daar. Op een enkele vroege tulp na is dat nog niet het geval. Dan fotografeer ik die vroeg maar.

Het is lekker weer en ik heb wel dorst. Ik bestel een chai ijsthee van Caffe Amouri. Terwijl ik daarop wacht krijg ik een telefoontje van de bank dat mijn euro's en ponden er zijn. Met mijn thee ga ik die meteen maar ophalen. 

Op weg naar huis is er een straat met een hele rij kersenboompjes. Ik stop nog even om daar foto's van te maken. Eigenlijk zoek ik een bij voor mijn natuurfoto, maar die vliegen alleen heel hoog en dus niet op een foto te krijgen. 

Thuis ga ik onze achtertuin in en daar heb ik meer geluk. Een schattig bijtje poseert perfect voor me. Ik ben dol op bijen, zulke schattige en nuttige insecten. 

De reis naar Londen en Parijs nadert met rasse schreden en we hebben nog geen schema gemaakt. Donderdagavond ga ik met Maria eten, maar dan hebben we ook geen tijd om het hele schema in elkaar te zetten. Zij kent de steden helemaal niet en ik wel, dus ik kleur de bezienswaardigheden op de kaarten blauw en zet een voorlopig schema voor elke dag in elkaar. 

Zo gaat de middag snel voorbij en voor ik het weet komt Rick weer binnen lopen. Hij heeft een goede en drukke dag gehad. Ik ben blij dat hij zijn nieuwe kantoor zo leuk vindt, maar ik hoop dat Rick ook nog een aantal dagen per week thuis zal blijven werken. 

De hele dag heb ik al vreemde pijn in mijn benen. Het zal de fibromyalgie wel zijn, maar ik hoop zo dat die pijnen minder gaan worden! Ik vrees een beetje voor het vele wandelen dat we gaan doen. Meestal helpt het tegen de pijn om veel te bewegen dus hopelijk ook volgende week. 

Rick haalt ons avondeten van Plaka Grill. Hun gyro vlees is altijd heerlijk. We smullen en dan is het tijd voor bank hangen en shows kijken.