Over een gezellige Foodies lunch

Met alle pijntjes op het moment is het best moeilijk om uit bed te rollen vanaf mijn linkerkant. De knie ziet er iets beter uit en de zij lijkt ietwat minder pijn te doen. Hopelijk heelt het allemaal snel en wordt mijn schouder "gemaakt".

Rick heeft beneden de koffie al klaar staan en ik eet mijn altijd weer lekkere ontbijt. Onze gewoonlijke rit naar Starbucks maken we wat vroeger, zodat Rick klokslag negen uur aan zijn bureau kan zitten. We spelen daarom ook maar weinig Pokemon Go. 

De magnolia wordt steeds mooier

Vroeg beginnen aan mijn sportroutine vind ik altijd fijn. Ik vermaak me met de capriolen van de eekhoorns op het deck. Ik doe een combinatie van mini elliptische machine en Scoop en om kwart over tien vind ik het weer genoeg geweest. 

Na mijn Duolingo lessen ga ik naar boven om mijn haar te wassen en me klaar te maken voor een lunch met een aantal Foodies. Ik rijd naar Fogo de Chao en daar zie ik Sharon met wie ik deze lunch heb georganiseerd staan. 

Er zijn twee andere dames, Jules en Sandra, wiens namen ik vaak in de Foodies groep voorbij zie komen. Zij zeggen hetzelfde over mij. Er is een kern van mensen, die vaak posten en reageren.

Volgens Sharon zouden er nog drie andere vrouwen komen. Zij had daarom een tafel voor zeven gereserveerd. We wachten een half uur, maar niemand anders komt. Sharon is daar begrijpelijk niet blij om. Hoe moeilijk is het om even een berichtje te sturen dat je toch niet kan komen? Ik heb ook vaak last van no shows met mijn happy hours. 

Dit is een Braziliaanse churrascaria en hun buffet zonder het vlees kost tijdens lunchtijd maar $15. Het is heel uitgebreid met allerlei bijzondere salades, kaas, vleeswaren en gerookte zalm. Je krijgt dus heel veel voor die $15. Het is ook weer eens iets heel anders dan mijn gewoonlijke middageten. 

Het is zo gezellig dat we bijna twee uur blijven praten. Ik heb het gevoel er weer twee vriendinnen bij te hebben. Drie van ons zijn grootmoeders van ongeveer dezelfde leeftijd en Sandra is iets jonger. Zij komt uit Bolivia en heeft met haar man, die voor de Amerikaanse ambassade werkt, over de hele wereld gewoond. 

Nadat we afgesproken hebben dit binnen afzienbare tijd weer te doen nemen we afscheid. Ik krijg mijn auto van de valet en herken hem eerst niet. Oh ja, ik heb nu een blauwgrijze met een Florida kenteken. 

De schoonmaakploeg is nog bezig bij ons thuis en ik rijd naar het centrum van Vienna. Daar is het met dit mooie weer gezellig druk. Christine belt en op een bankje in de zon praten we helemaal bij. 

Het fotografie thema voor maart is "natuur" en op de terugweg maak ik onderstaande foto daarvoor. De schoonmakers vertrekken net en het is altijd weer fijn om in een schoon huis terug te komen. 

Rick gaat vanavond uit met onze buurman Chuck. Ze gaan wat eten en drinken en dan naar de Ant Man film. Ik vind heldenfilms soms wel leuk, maar ben niet zo'n fan van al de Marvel films. Ik vind het sowieso fijn als Rick eens iets alleen met een vriend onderneemt.

Voor mijn avondeten rijd ik naar Sushi Koji en haal mijn sashimi bestelling daar op. Die peuzel ik met veel smaak op en ga nu verder met het kijken naar mijn shows. Op het moment zijn het Nederlandse, want ik loop achter met programma's, die ik leuk vind.