Over regen en zonneschijn

Zaterdag

Midden  in de nacht word ik wakker, want ik heb het zo koud! Zelfs onder ons dekbed en ik voel me misselijk. Oh jee, ik hoop niet dat ik ziek word! Ik heb inderdaad lichte koorts en neem wat ibuprofen om verder te kunnen slapen. 

Dat lukt redelijk tot Orion besluit zijn botje te gaan knauwen. Hij doet het stilletjes, maar ik hoor hem toch. Ik vind het wel schattig dus laat hem zijn gang gaan. Het lijkt Rick niet te storen. 

Als we om half negen opstaan regent het nog steeds! Ik maak me meteen klaar voor de dag, want ik ga geen tijd hebben om te sporten. Rick neemt zijn douche nadat we koffies en ontbijt van de Pan Am Center Starbucks hebben gehaald. 

Dan stellen we de GPS in om naar 927 H Street NW te gaan. Daar is het nieuwe Museum of Illusions gevestigd. Door het slechte weer is het niet zo druk in de stad en zonder veel oponthoud parkeren we in de enorme garage onder het City Center DC.

Dit gedeelte van de stad is vrij nieuw en eigenlijk een soort Fifth Avenue als in New York met alle superdure merken vertegenwoordigd. Het is even zoeken, maar dan zien we het museum en laten onze kaartjes zien. 

Het is werkelijk heel erg leuk en leerzaam. Bij iedere illusie staat geschreven waarom het brein de illusie zo ziet. Er zijn een aantal leuke plekken om foto's te nemen en we hebben enorme lol. Alleen zijn we er opeens doorheen na maar veertig minuten. 

We waren van plan hier te gaan lunchen, maar daarvoor is het veel te vroeg. Ik stel voor de Portrait Gallery te gaan bezoeken. Die gaat echter pas om half twaalf open en we besluiten dan maar een stuk door Chinatown te gaan lopen. Het is inmiddels droog en best een leuke wandeling. 

Net voor half twaalf gaan we in de rij staan om naar binnen te gaan. Dit is een enorm Smithsonian museum of eigenlijk twee: The National Portrait Gallery en The American Art Museum. Vandaag beperken we ons tot de eerste. 

Hier hangen namelijk alle portretten van de presidenten van George Washington tot Trump. We lezen over wat ze allemaal voor elkaar hebben gekregen (of niet). Ik vind het altijd weer leuk Martin van Buren te zien, de enige niet van oorsprong Engelse president in die tijd. Hij sprak Nederlands in het Witte Huis. 

Tot onze verbazing hangt er al een portret van Trump, maar het is een foto. Alle andere portretten zijn geschilderd. We zijn benieuwd of dat ooit vervangen gaat worden door een schilderij (ik kan het me niet voorstellen, hoewel de man de ijdelheid zelve is). 

We vinden dit portret van Obama geen van beiden een succes

Het portret van Clinton is op zijn zachtst bijzonder te noemen

Inmiddels is het na twaalven en dus lunchtijd. Eigenlijk wil ik natuurlijk naar Zaytinya, maar Rick haalt me over eens iets anders te proberen. Dat wordt Boqueria, een tapas restaurant. Daar krijgen we geen spijt van. De tapas zijn heerlijk, vooral degene op de foto met asperges, hazelnoot aioli, geraspte kaas en hazelnoten. 

Helaas voel ik me steeds slechter en ik denk dat ik een lichte reactie op de Shingrix vaccinatie van gisteren heb. Gelukkig heeft Rick altijd ibuprofen in zijn auto en die werkt tegen de tijd dat we bij de Giant aankomen al redelijk. 

We halen onze wekelijkse boodschappen, zodat we dat morgen niet hoeven te doen. Katja liet ons vandaag weten dat zij volgend weekend komen en het lijkt ons leuk om een vroege Pasen met hen te vieren. We kopen een paar leuke dingetjes daarvoor. 

Nadat we alle boodschappen weggelegd hebben gaan we naar ons bioscoopje in de basement. Daar gaan we A Man Called Otto kijken. Wat een goede film is dat! Eerlijk gezegd kan ik het niet altijd droog houden. 

Om deze fijne dag af te sluiten gaan we naar Pazzo Pomodoro. We vinden nog een paar stoelen aan de bar en onze favoriete bartenders zijn er. Johnna kennen we al jaren en Michael ook. 

We delen het voorafje van prosciutto en verschillende kazen. Dan bestellen we allebei een gerecht gevuld met kaas, prosciutto en champignons. Rick neemt de kip en ik het kalfsvlees. De volgende keer neem ik de kip ook, mijn gerecht is nogal droog. 

Eerder vandaag zag ik dat Orions linker wang opgezwollen is. Dat is nog steeds het geval als we thuiskomen. Het lijkt hem niet te deren, maar als het zo blijft zullen we naar de dierenarts moeten. 

Zondag

Als ik rond kwart voor acht mijn ogen opendoe ben ik super blij zon te zien! Eigenlijk wil ik al opstaan, maar Rick ligt nog te ronken. Dan maar wat verder doezelen en om half negen staan we op.

Het eerste dat ik doe is naar Orions wang kijken en die lijkt minder opgezwollen dan gisteravond. Je moet nu goed kijken eer je een kleine zwelling ziet. Hopelijk gaat het vanzelf weg, want ik bedacht me dat het niet makkelijk zal zijn hem naar de dierenarts te brengen zonder muilkorf. 

We maken ons klaar om op pad te gaan en ik kan het niet laten een foto van onze prachtige kersenboom te maken. Gelukkig heeft de regen de bloesems er niet afgewassen. 

Na onze koffies en egg bites en kalkoenspek broodje van de drive thru van Starbuck gehaald te hebben gaan we eerst naar H Mart. Daar hebben ze maar weinig keuze aan paddenstoelen dit keer en ik neem twee bakjes enoki mee, die vind ik toch heel lekker.

Het is nog te vroeg voor de markt en we brengen nog gauw even een bezoek aan Home Depot. Daar willen we kokos binnenkanten voor onze plantenbakken aan het deck kopen, maar ze hebben ze alleen inclusief plantenbak. Die gaat Rick dus online bestellen. 

Tot onze verbazing is King Mushroom er al nog voor de markt opent. Er blijkt een andere vrouw dan gewoonlijk bij het kraampje te staan. Deze is veel aardiger, hopelijk is dit een permanente vervanging. Achteraf gezien had ik ook eieren nodig, maar die koop ik nu maar bij de supermarkt.

Thuis doe ik netjes mijn cardio en kleed me dan luchtiger dan de afgelopen dagen, want het wordt eindelijk twintig graden. Rick heeft weer allerlei klusjes te doen. Die zit tijdens het weekend nooit stil. 

Rond half een rijden we naar The Boro om lunch te halen. Rick gaat naar Tasty Kebab en ik kies voor Poki DC. Al die kleuren in de poke bowl doen me het water in de mond lopen. Thuis genieten we van ons eten. 

Na het eten gaan we een wandeling met Orion maken door het bos vlakbij ons. We zien de gewoonlijke herten. Een van hen heeft nog steeds een flinke bal onder haar kin hangen. Jammer genoeg lopen ze te snel weg om een foto te kunnen maken. 

Mijn natuurfoto wordt vandaag dan maar een enorme paddenstoel, die we tijdens de wandeling tegenkomen. Ik krijg nog niet de helft ervan op de foto!

Nu Fidel onze tuin gedaan heeft kan Fairyville teruggezet worden. Rick helpt mee en niet veel later staat er een gezellig, helemaal in lentesfeer, feeentuintje. Ik moet wel een paar feetjes, die gebroken waren, vervangen. 

De rest van de middag is Rick druk bezig met dingen opruimen in en rond het huis. Ik voel me nog steeds niet optimaal en ga voor het huis in de zon zitten. Daar doe ik mijn Arabische lessen en lees wat. Het doet me goed, want ik heb aan het einde van de middag een stuk minder pijn. 

Met dit mooie weer willen we graag buiten eten en waar beter dan bij Bear Branch Tavern. Daar krijgen we een tafeltje op hun terras. Ik zie op het Specials menu een voorafje met tonijn en guacamole op jicama "wraps". Dat lijkt me heerlijk en het is koolhydraatarm. Ik krijg er geen spijt van. 

Rick neemt soep en een broodje met brisket (een of ander rundvlees gerecht). Ik heb enorme zin in kippenvleugeltjes, want die zijn hier zo lekker! Ik bestel ze met Mambo saus, een plaatselijke specialiteit en erg smakelijk. 

Naast ons zit een stel met een klein jongetje en ik zie dat ze een heel handige soort placemat, die aan de tafel vastgeplakt zit, hebben. Ik vraag waar ze die vandaan hebben en dat is Amazon. Zo voorkomt ze dat haar zoontje aan vieze tafels eet. Heel lief overhandigt ze mij er een als ik vertel dat Fiona volgend weekend komt. Ik bestel een pak voor Katja en Kevin, want ze zien er super handig uit. 

En nu zit het weekend er alweer op. Ik ga nog even een paar shows kijken. Allemaal een heel goede week gewenst!