Over een klein maar fijn happy hour

Rick is net voor zevenen uit de veren en ik een half uurtje later. Tot mijn verbazing is de sneeuw vannacht enorm gesmolten, terwijl het om het vriespunt was. Eerlijk gezegd vind ik het wel prima, want het is niet meer mooi.

Mijn ontbijt smaakt me weer heel goed. Daarna ren ik een tijdje op de plaats tot Rick klaar is om naar Starbucks te gaan. Daar halen we onze koffies op en dan gaat Rick aan het werk en ik verder met mijn sporten.

Na mijn cardio doe ik 25 minuten onderlichaam krachttraining en vijf minuten stretchen. Ik ben zo blij dat ik weer de oude ben, want het gaat me goed af met 12 pond gewichten. Ik hoorde van Sharon dat sommigen van haar klanten nog steeds futloos zijn na de laatste Covid ronde, maar daar heb ik gelukkig geen last van. 

Onze kerstster staat er nog steeds mooi bij, eens kijken hoe lang hij het dit jaar vol gaat houden

Na mijn sporten doe ik mijn taallessen en woordspelletjes. Daarna schrijf ik een kaartje naar onderstaande basisschool. Ze doen een project over postzegels uit verschillende landen. Ik weet dat ik wat internationale lezers heb, dus als jullie zin hebben stuur even een kaartje.

Grappig is dat Rick net hetzelfde heeft gedaan voor een basisschool in Michigan. Kennelijk is dit iets dat de wereld rondgaat. Wij vinden het een leuk idee en doen daarom graag mee. 

Opeens is het twaalf uur en ik maak mijn lunch snel klaar. Een kop Italiaanse bruiloftsoep en een keto sandwich met mortadella en spinazie. Ik vind het erg lekker. Ook Rick eet het keto brood met graagte. 

Judith belt om half een voor onze virtuele lunch. We hebben weer heel wat te kletsen en voor we het weten is het na tweeen en moet Judith weer aan het werk. Ik had allerlei plannen voor vanmiddag, maar heb er geen zin in.

In plaats daarvan trakteer ik mezelf op een Lindt truffel en dat wordt ook meteen mijn "zwartwit" foto. Vandaag eet ik de witte chocolade. Ik merk echt dat ik weinig suiker eet, want vroeger was die mijn favoriet en nu vind ik het te zoet. 

Al Animal Crossing spelend (want nu "moet" ik dagelijkse dingen doen) en lezend is het ook alweer snel kwart voor vijf. Rick brengt me naar Burapa Thai voor het maandelijkse happy hour. Dit is de nieuwe datum voor het happy hour dat ik vanwege mijn positieve Covid test af moest zeggen. 

Gisteren heb ik een tafel voor acht gereserveerd. Vanmiddag zeiden drie vrouwen om verschillende geldige redenen af. Ik bel het restaurant en verander de reservering in een tafel voor vijf. Als ik het restaurant binnenloop blijkt het een gezellige ronde tafel te zijn.

Joni, die op loopafstand woont (helemaal niet jaloers!), komt niet veel later binnenlopen. Intussen zeggen Suneeta en Sara ook af. Maria komt na haar bijles en zo zijn we maar met zijn drieen. Dat is eigenlijk ook heel erg gezellig. 

Toen ik deze groep alweer acht jaar geleden begon dacht ik dat als er zelfs maar een persoon komt het een gezellig maal zou worden. Meestal zeggen er niet zoveel mensen af als vanavond, maar zo met zijn drieen is het leuk en we hebben veel gemeen.

Joni en ik smullen van de Tom Yum soep en Maria bestelt panang kerrie met tofu. Daarna heb ik een garnalen voorafje en edamame. Joni heeft hetzelfde garnalen voorafje en ik deel mijn edamame met haar. 

Zo is er al snel anderhalf uur voorbij en Maria moet naar huis voor nog een bijles. Hoe ze het doet weet ik niet, want ze was al om half vijf op om te zwemmen voor ze aan het werk moest. 

Na afscheid van Joni te hebben genomen brengt Maria mij naar huis. Onderweg hebben we het over onze reis naar Zwitserland. Daar heb ik vanmiddag wat tijd aan besteed en ik denk dat Montreux een leuke uitvalsbasis gaat zijn voor de eerste paar dagen. Als iemand tips heeft hoor ik ze graag!