Over mijn auto eindelijk terug!

Kwart voor acht lijkt op het moment de perfecte tijd om wakker te worden. Met de kou heeft het geen zin vroeger op te staan. Rick deed dat natuurlijk wel en mijn koffie staat al klaar.

Zoals iedere vrijdag maak ik de paddenstoelen en spinazie op. Door de omeletten van deze week heb ik maar net genoeg eieren. Daar moeten we zondag op de markt meer van kopen. 

Terwijl Rick doucht ren ik op de plaats. Dat ga ik weer vaker doen, een beetje afwisseling is goed. Als Rick klaar is gaan we naar Starbucks voor onze koffies. Op weg naar huis spelen we nog wat Pokemon Go en dan is het tijd om serieus aan de dag te beginnen.

Om te voorkomen dat de gewichtenroutine bijdraagt aan mogelijke pijndagen dit weekend doe ik mijn krachttraining met tien pond in plaats van twaalf pond gewichten. Dat gaat heel fijn en na afloop doe ik een stretchroutine via mijn app.

Het is nog zonnig en om daar van te profiteren ga ik naar Nottoway Park. Daar zie ik toch nog wat kleur in de natuur. Een knalrood cardinaaltje poseert aardig en de paddenstoelen zijn mooi. Ook vind ik er mijn zwartwit foto van rottend hout. 

Net voor twaalven ben ik weer terug. Rick verkondigt dat hij zijn lunch van Cava gaat halen. Ik bestel daar ook mijn salade. Dit keer heb ik gegrilde kip, rucola, tomaat, komkommer en augurk met een yoghurt dille sausje. Het is erg lekker.

Vanochtend kreeg ik een telefoontje dat mijn auto om twee uur opgehaald kan worden. Eindelijk! Het heeft bijna een maand geduurd en ik moet drie dagen van de huurauto daardoor zelf betalen. De volgende keer ga ik Vienna Auto Body hier in Vienna proberen. Daar hoor ik goede dingen over.

We komen net na tweeen bij Farrish Auto Body aan. Onze verzekering vond hun prijzen ook nog eens te hoog en we moeten drie honderd dollar boven ons eigen risico betalen. We laten de huurauto achter en rijden in mijn als nieuwe auto naar huis. 

Nu kan ik eindelijk de leuke sticker, die ik voor Kerst van Saskia kreeg op mijn achterraam plakken. Ik weet niet of het in Nederland ook zo is, maar hier hebben veel mensen allerlei stickers en magneten achterop hun auto. Ik heb verder wel magneten, maar behalve mijn NL sticker is deze de enige op mijn raam. 

Tijd voor mijn dagelijkse Animal Crossing uurtje. Het schiet allemaal al op. Ik heb een brug en een ladder en dat vermakkelijkt van alles. Ik moet echt een eindtijd zetten, anders blijf ik spelen.

Rick en ik gaan om kwart over vijf naar The Maple Room. Daar zit de bar nu al aardig vol, maar we vinden twee stoelen. Als Rick zijn voeten op de daarvoor bestemde balk zet breekt die af! Dit is een heel nieuw restaurant en duidelijk is die niet goed vastgemaakt.

De serveerder, die het ziet, maakt Rick zijn excuses voor het ongemak, maar de manager helemaal niet. Het geeft Rick het gevoel dat hij het expres heeft gedaan. Geen goede klantenservice, maar gelukkig wordt de maaltijd verder prima.

Mijn favoriete cocktail in welk restaurant dan ook is hun 007 Octopussy. De dirty martini met inktvis inkt en met blauwe kaas gevulde olijven, ik zou alleen voor dit drankje hier komen. Ik bestel de oesters Rockefeller en het Koreaanse buikspek. Beiden zijn heerlijk!

Rick is geen fan van de delicata squash hummus. Dat ziet Andre, de barman, en hij haalt het gerecht tot Ricks verbazing van de rekening. Dat is natuurlijk heel aardig! Rick smult wel van de kip banh mi. 

Terwijl we op de rekening wachten raken we aan de praat met Gino en Paula naast ons. Zij zijn hier ook voor de derde keer en we zijn het erover eens dat dit de minste van de drie was. De bediening liet te wensen over, want arme Andre stond alleen achter de enorme bar.

Het blijkt dat we heel veel gemeen hebben en het is altijd weer leuk om zo mensen te ontmoeten. Na een half uurtje nemen we afscheid en intussen regent het. We lopen snel naar de auto en zijn blij dat we maar een paar kilometer hoeven te rijden.

En zo begint een lang weekend voor ons. Rick heeft maandag vrij vanwege Martin Luther King Jr.'s verjaardag. Allemaal een heel fijn weekend gewenst!