Over een niet werkende afwasmachine

Rick heeft vandaag al om half acht een belangrijk examen en is allang vertrokken als ik wakker word. Het is alweer een sombere dag en de neiging is in bed te blijven. Maar ik verman me en sta om half acht op.

Rick heeft de koffie zo ingesteld dat die al klaar staat. Ik schenk een mok in en kook dan mijn ontbijt. Intussen bedenk ik me dat ik de afwasmachine, die ik gisteravond aan had gezet, wel even uit kan ruimen. 

Alleen is de vaat helemaal niet schoon. En meestal is er een wit lichtje als de machine klaar is. Ik denk nog dat Rick de deur misschien open heeft gedaan. Ik probeer de machine op verschillende manieren aan te zetten, maar niets.

Hij zit vol dus en er zit niets anders op dan met de hand af te wassen. Na mijn ontbijt maak ik een sopje en was de borden en het bestek. Dan ga ik mijn cardio, gewichten en stretchroutine doen. Als ik daarmee klaar ben was ik de mokken en glazen. Al met al is het best een klus. 

Daarom vind ik dat ik mijn nitro brew nu wel verdiend heb. Ik rijd naar het Starbucks cafe in het Pan Am Center en geniet extra van de koffie. Die drink ik terwijl ik mijn Duolingo lessen toe. 

Daarna ga ik naar boven om vast wat in te pakken en mijn haren te wassen. De tijd vliegt zo en opeens is het na twaalven. 

De schoonmaakploeg komt rond een uur dus ik maak gauw lunch. Dat wordt een blikje sprotjes en wat mini komkommertjes. 

Daar ben ik net mee klaar als de schoonmakers aankomen. Ik doe Orion in zijn bench en ga naar het centrum. Daar loop ik door het tuintje bij Whole Foods waar een heel klein beetje kleur te zien is. 

Het is weer zo waterkoud en ik heb zin in een warme chai masala thee van Caffe Amouri. Binnen is het behaaglijk warm en gezellig. Ik besluit hier een uurtje te blijven lezen terwijl ik van mijn thee geniet. 

Rond half vier zie ik dat Rick thuis is. Zijn examen ging super goed, hij haalde op een haar na de hoogste score en daar zijn we natuurlijk super blij mee en trots op. 

Alleen is Rick in zijn enthousiasme zijn laptop op zijn bureau vergeten. We rijden naar Rosslyn en halen hem op.

Onderweg bekijken we restaurants in New Orleans. We willen reserveren, want het blijkt er al heel druk te zijn met Mardi Gras toeristen. Nu hebben we voor elke avond een reservering. We kunnen die altijd afzeggen als we dat om de een of andere reden willen. 

Rick kreeg via punten van Sony een grotere televisie voor in de bar beneden. Alleen arriveerde die met allemaal barsten in het scherm. Die gaat terug met FedEx en terwijl Rick dat doet haalt hij ook gelijk ons eten op.

Voor mij is het van Sushi Koji. Dat is op het moment mijn favoriete Japanse restaurant in Vienna. Hun vis is zo vers en lekker. 

Vanavond gaan we vroeg naar bed, want de wekker zal morgen om half zes afgaan.