Dag 2 Disney World : Magic Kingdom en Epcot

Als ik om tien voor zeven wakker word hoor ik Rick al bezig in de badkamer. Om alvast wat in mijn maag te hebben eet ik een Babybel kaasje en een handje vol bosbessen. Rick eet een proteïne reep. 

Als we klaar zijn lopen we naar de receptie en roepen een Lyft naar de Magic Kingdom. We zouden een bus kunnen nemen, maar we hebben geen zin daarop te wachten en er als sardientjes in te zitten. 

Binnen vijf minuten rijdt Leonardo voor. Hij geeft ons een stickertje met Simba en Nala erop. Ook heeft hij Disney muziek op de radio. We komen al helemaal in de sfeer. 

Bij het Transportation & Ticket Center worden we een aantal minuten later afgezet. Hier kunnen we of de boot of de Monorail naar het park nemen. 

We kiezen voor de laatste en kunnen met de eerstvolgende mee nadat mijn tas is nagekeken bij de veiligheidscontrole. Zo zijn we om tien over acht in het park. 

Als eerste halen we ontbijt van de Starbucks. Ze hebben geen egg bites dus ik koop een broodje met spek, Goudse kaas en ei en een met kalkoenbacon, kaas en eiwit. Daarvan eet ik het brood niet. Rick doet hetzelfde. 

Nu kunnen wij vanwege ons verblijf in een Disney hotel een half uur voor opening het park in. We proberen eerst Peter Pan, maar de rij is zo lang dat we naar Winnie de Pooh gaan. 

Daar staat 40 minuten als wachttijd, maar het zijn er maar zestien. Dit is altijd zo'n schattig ritje. Deze soort ritjes over de geanimeerde filmpjes en series vind ik het leukst. 

Op weg naar Space Mountain komen we Alice in Wonderland en de Gekke Hoedenmaker tegen. Dan zien we dat Space Mountain slechts een wachttijd van twintig minuten heeft. 

Dat kunnen we nog net voor onze LL voor Tron doen. Maar Murphy 's wet, net als we haastig iets tussendoor willen doen is er een technisch probleem en we hebben geen idee hoe lang dat gaat duren. 

We hebben voor Tron betaald en moeten daar voor tien over tien zijn. Het is tien voor en we besluiten Space Mountain misschien later vandaag nog te proberen. 

Tron is mijn nieuwe favoriete actbaan. Zo fantastisch gedaan en door de rugsteun op de "motor" voelt het heel secuur. 

Als we naar buiten komen kunnen we meteen doorlopen naar Buzz Lightyear. Daar schieten we op doelen en zoals bijna altijd win ik het ruimschoots van Rick. 

Fantasy World heeft veel dingen voor kinderen

Daaronder ook een "vliegende Dumbo". Rick en ik hebben die nog nooit gedaan en er is geen rij. En zo vliegen we op Dumbo over het park, best leuk. 

Het ritje van de Kleine Zeemeermin is net zo leuk als Winnie de Pooh. Het is kleurig en vrolijk. We doen het als laatste (voorlopig) in Fantasy Land. 

Dan is het tijd voor onze laatste LL voor de lunch, de Haunted Mansion. Deze staat voor ons allebei ergens bovenaan in de Disney World favorieten lijst. 

De "happy haunts" (spoken) zijn een beetje griezelig, maar het is zo leuk gedaan! Aan het einde reist er een ondeugend spook in ons karretje mee naar de uitgang. 

We hebben net geen tijd meer voor iets anders voor de lunch. We gaan even op een bankje zitten in de koele Hall of Presidents en begeven ons dan naar de Jungle Canteen. 

Daar hoeven we niet lang op onze tafel te wachten. Onze ober ratelt zijn verhaaltje zo snel af dat Rick en ik niet verstaan wat het "speciale" gerecht is. 

Het blijkt Braziliaans kaasbrood te zijn en daar zijn we dol op. Dat delen we dus als voorafje. Dan neemt Rick de pad Thai met garnalen en ik de zeebaars met allerlei groentes in miso bouillon. Het is super lekker en licht. 

Na het eten gaan we Pirates of the Caribbean doen. Daar moeten we bijna een half uur voor in de rij staan en mijn rug is daar niet blij mee. Lopen kan ik eindeloos, maar staan is verschrikkelijk. 

Eerlijk gezegd vind ik deze attractie niet super. Misschien is het omdat we hem al honderd keer hebben gedaan en er verandert nooit iets. Rick is wel een grote fan, maar hij heeft de films ook gezien. 

Als we naar buiten komen zien we nog het staartje van de parade met Minnie en Mickey. Als die weg zijn gereden kunnen we oversteken naar Frontierland. 

Hier hebben we een LL voor Tiana's Bayou Adventure. Daarbij kun je nat worden dus we doen beiden een net gekochte poncho aan. 

Daar heb ik absoluut geen spijt van, want natuurlijk zit er niemand voor me en ik krijg de volle laag. 

Het is best een leuk boottochtje, maar ik vind dat nat worden helemaal niets. Eens maar niet weer is het voor mij, Rick mag volgende keer alleen gaan. 

We hebben nog een paar LL's voor It's a Small World en voor Peter Pans Flight. Dat wordt er maar een, want It's a Small World is voor de tweede keer vandaag buiten werking. Jammer, maar we hebben het al heel vaak gezien. 

Peter Pan's Flight is wel anders dan de vorige keer. Er is een gedeelte met Indianen dat is aangepast, omdat men het racistisch vond. Verder is de vlucht over Neverland ook heel goed gedaan. 

Onze energie is op zijn laagtepunt en we besluiten de winkels te gaan bekijken. Mijn Magicband+ werkt niet goed dus we kopen er een nieuwe oplader voor (later blijkt dat ik gewoon een reset moest doen). 

Mijn hoop dat de winkels hier in de Magic Kingdom bijzondere spullen zullen hebben vervliegt al snel. Alles is hetzelfde als in de andere winkels. We vinden alleen een leuk broekje voor Fiona. 

Tijd om de Magic Kingdom te verlaten. We nemen de monorail naar Epcot. Daar is een café met veel zitplaatsen en daar gaan we een paar uurtjes ontspannen met een drankje. 

Zo kan ik mijn blog alvast schrijven, zodat dat vanavond niet allemaal moet. Wat een zegen om een plek te hebben waar je gewoon even kunt uitrusten van alle drukte! De andere parken hebben dat veel te weinig. 

Om een uur of zes gaan we weer een stuk wandelen naar de landen. Dit keer geniet ik van een heerlijk glas champagne in Frankrijk. Het is zo leuk dat in het Frans te kunnen bestellen. 

Morgen is onze 36ste huwelijksverjaardag en die gaan we vroegtijdig vieren bij Takumi Tei in Japan. Dat is morgen gesloten. 

Het is een zeven gangen omakaze menu en wij nemen degene met vlees en vis. De andere is veganistisch. Het ziet er allemaal even super uit. 

Kurumi is onze serveerster en zo'n lieverd. Ze komt uit Hokkaido en is helemaal blij als ik een paar Japanse woorden gebruik. Ik blijf erbij dat een paar woorden in de taal van een ander al aangeven dat je interesse hebt in hun cultuur. 

Jammer genoeg zit er een groep van New Yorkers tegenover ons, die niet begrijpen dat mensen hier geen speciaal diner gaan eten om hun luide lachen en praten te horen. 

We hebben plaatsvervangende schaamte voor het Britse stel naast ons dat ook hun huwelijksdag viert. Gelukkig is de groep aan het einde van hun maal en kunnen wij de rest van de tijd in alle rust genieten. 

Het maal is helemaal opgezet naar Japanse tradities. Kurumi legt het allemaal geduldig uit en alles is bijzonder en voortreffelijk. 

Aan het einde van de maaltijd krijgen we een Japanse theeceremonie en een glas prosecco met gember om onze trouwdag te vieren. 

Kurumi heeft als afscheid een paar mooie origami vogels en een hart gemaakt. Ook krijgen we een origami envelopje met een lief afscheidsbriefje van haar. Geen van de andere serveerster gaf zoiets dus dit is helemaal haar ding. 

Takumi Tei is niet alleen eten, maar een hele ervaring. Je waant je (min de New Yorkers) in Japan. We hebben ontzettend genoten. 

Sashimi

7 mini gerechtjes die je volgens mij alleen in Japan vindt 

Gebakken bot en tempura Wagyu biefstuk 

Mijn dessert : een pompoen blancmange met molasses siroop en slagroom

De vuurwerkshow is al afgelopen als we naar buiten lopen. De menigte is dus al vertrokken. We besluiten de Skyliner terug te nemen en net voor elven lopen we onze kamer binnen. 

Morgen kunnen we gelukkig wat uitslapen. Dat wordt ook weer een bijzondere dag, want we gaan Nederlandse vrienden van mij zien, die Rick nog niet ontmoet heeft. 

Aantal stappen vandaag : 21906